Του Ιωάννη Δαμίγου
Πόσες φορές επανέλαβε εναγωνίως και με περίσσια θεατρική τραγικότητα, σχεδόν ικετευτικά, την φράση, αν όχι εμείς ποιος; Πόσες φορές παρουσίασε ως εισαγόμενες, όλες τις παράνομες πράξεις που έχει επιβάλει στην χώρα, είτε αυτές αφορούν εγκλήματα, οικονομικά, κοινωνικά, κρατικά και … δημοσιογραφικά; Πόσους κινδύνους επιστράτευσε και εφηύρε από εξωτερικούς, κρατών που τον επιβουλεύονται, έως εσωτερικούς αντιπολιτευόμενους;
Πόσες φορές αναφέρθηκε, ενθυμούμενος αίφνης, την δύναμη απόφασης του λαού, που δεν έλαβε σε καμία περίπτωση σοβαρά υπόψη του; Πόσες φορές αναφέρθηκε υπερηφάνως, στην παραδοχή του “λάθους” του και πόσες φορές αρνήθηκε την λογικά απαιτούμενη εξήγησή των παράνομων παρακολουθήσεων; Πόσες φορές προσπάθησε, με δικαίωμα όμως, να παραπλανήσει τον όποιο κόσμο του ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ, για διαφορετική και φιλική προσέγγιση στην Νέα Δημοκρατία, από αυτήν την ξαφνική στροφή απομάκρυνσης από αυτήν, προσβάλοντας τον πρόεδρό του;
Ο δηλώσας, βαθιά δημοκράτης πολιτικός, υποστηρικτής της, λειτουργώντας ως απόλυτος μονάρχης! Τερατογένεση χαρακτήρισε, όποιο πολιτικό σχήμα προκύψει από τις εκλογές, που δεν θα τον περιλαμβάνει και μάλιστα ως αυτόκλητα μόνιμο … πρωθυπουργό! Τερατογένεση, όποια δημοκρατική προσπάθεια συναίνεσης κομμάτων, για προοδευτική κυβέρνηση απαλλαγής των “ιδιοκτητών” ελέω θεού! Συμφορά, η δημοκρατική διακυβέρνηση, αριστερών και κεντρώων έστω! Συμφορά η επιστροφή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην πρωθυπουργία! Συμφορά ό, τι δεν περιέχει τον ΕΓΩ!Συμφορά άνευ συμμετοχής του τερατουργήματος; Μπορεί να ακούγομαι αλαζόνας, αλλά δεν είμαι, σημείωσε αλλόφρων! Και όσο συνέτρωγαν οι πρώην δυο, αυτός τους ρευόταν, ήδη! Διαφώνησε ευθέως, με αυτούς που έχουν τα χέρια στις τσέπες και απευθύνονται με ευγενικούς χρησμούς, γνώστες της πολιτείας.
Καθώς αυτός είναι η πολιτεία! Σιγοντάρισαν στην ανάπτυξη του ΕΓΩ του, οι … δημοσιογράφοι του έπους του, με δύσκολες ερωτήσεις χωρίς την βοήθεια του κοινού! Δειγματολογικά: “Καλησπέρα σας κύριε πρωθυπουργέ, ναι είμαι εδώ αριστερά σας όλως περιέργως, με βλέπετε;” Και εκείνος ανενδοίαστα απάντησε “Ναι”! Μη αφήνοντας περιθώρια σχολιασμού! Δεν είμαι κωλοτούμπας, πρόσθεσε! Σημεία και τέρατα! Συμπέρασμα: Μαζεύτηκαν, ρωτήθηκε, απάντησε, έφυγαν όλοι ικανοποιημένοι. Κι είχα μια αγωνία!Σαφής, σαφέστατος, σαν να μην πέρασε μια μέρα! Ψηφίστε τον, μας πρέπει, σαφώς!