Του Απόστολου Γατή
Έτσι συμβαίνει πάντα. Μετά από ήττα, πόσο μάλιστα διπλή και τεραστίων διαστάσεων, ακολουθεί μια περίοδος πόνου, περισυλλογής, αναζήτησης υπαιτίων και αιτίων (το δεύτερο συνήθως αφαιρετικά μη τυχόν και διαταραχθεί κανένας φαινότυπος), ώστε να προχωρήσουν οι όποιες διαδικασίες για το συμμάζεμα ήτοι την ανασύνταξη. Εκφέρεται κατόπιν ένα μήνυμα ενότητας, υπονοώντας ότι αυτή δεν υπήρχε στο βαθμό που οι περιστάσεις επέβαλαν ή έπρεπε αυτή να ανταποκρίνεται στο ιδεατό, κι έρχεται στο τέλος μια αισιόδοξη νότα για το αύριο προκειμένου να κρατηθεί το όποιο ηθικό.
Έτσι από την επομένη του δεύτερου συντριπτικού κατάγματος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει αρχίσει να περιφέρεται λεκτικά η προαναφερόμενη πορεία, η οποία δείχνει να επιταχύνεται με τη δήλωση του προέδρου Αλέξη Τσίπρα μετά το απογοητευτικό αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιουνίου: έκανε λόγο για το «κλείσιμο ενός ιστορικού κύκλου», και η βάση ή όσοι τέλος πάντων μπορούν λόγω και της συχνότερης επαφής τους λόγω των προεκλογικών περιοδειών τους να πιστεύουν ότι ερμηνεύουν σωστά τη βούλησή της, να μιλούν για ένα νέο κύκλο ανανέωσης και ενδυνάμωσης.
Αυτό σημαίνει ότι προηγήθηκε -και όντως προηγήθηκε- ένας πρώτος. Υποθέτω ότι η βασική αναφορά μετά και το Συνέδριο του κόμματος είναι τα 170.000 νέα μέλη που προσήλθαν στις ουρές εγγραφής, για τον Αλέξη Τσίπρα. Το αν αυξάνει, όμως, ένα κόμμα τα μέλη του αριθμητικά στους καταλόγους, αυτό δεν είναι ταυτόχρονα ενδείκτης της διεύρυνσής του. Διότι η διεύρυνση αναφέρεται στη συμμετοχικότητα και στη δυνατότητα που παρέχεται στα μέλη γι΄αυτή. Έχει πολιτικά χαρακτηριστικά. Άρα μια ενδυνάμωση χωρίς αυτά, ναι είναι χρήσιμη για το excel. Επιπλέον, η διεύρυνση από τη μεριά των προσερχομένων και δη τότε σε περίοδο κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προερχόταν από την ήττα του στις εκλογές του 2019, δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ χορηγία, κάτι που έμελλε να επιβεβαιωθεί δυστυχώς δραματικά και τον Μάιο και τον Ιούνιο φέτος.
Τώρα πως αυτός ο νέος κύκλος ανανέωσης κι ενδυνάμωσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα λάβει χώρα, επ΄αυτού μπορούν να γραφούν πολλά και να ειπωθούν ακόμα περισσότερα. Και ανανέωση δε σημαίνει φυσικά επανίδρυση, όπως διαχέεται η αντίληψη που ενδεχομένως πηγάζει από τη βούληση και προσμονή κάποιων μελών, ψηφοφόρων ή ομάδων ώστε να λειτουργεί ως «μαντρί». Αν τώρα προστίθεται στο αφήγημα, που δεν περιορίζεται ηλικιακά αλλά έχει πρωτίστως πολιτική αναφορά, για την οποία ανανέωση ακόμα κι ο ίδιος ο πρόεδρος δεν έχει υπονοήσει έστω ένα περιεχόμενο, είναι σαν το συμπληρώματα διατροφής: Δεν πρόκειται για κάποιο νέο μενού, αλλά για το ίδιο με σύμμαχο την ψευδαίσθηση.