Το άθλημα της αλητείας

Του Ιωάννη Δαμίγου

 

Οι αγωνιστικές του πρωταθλήματος, στο λαϊκό άθλημα της αλητείας, διεξάγονται καθημερινά και καθ’ όλο το εικοσιτετράωρο, με ελεύθερη είσοδο, μια και η έδρα του είναι η κοινωνία. Δεν υπάρχουν διαιτητές, όροι και κανόνες, δεν υπάρχουν ηλικιακά απαγορευτικά, μια και νεαροί εμφανίζονται εσχάτως ως φαβορί, καθώς η αλητεία δεν έχει όρια, έχει μόνο ασύδοτους παίκτες.

Σίγουρα δεν απαιτεί μόρφωση, γιατί άλλο είναι η παιδεία, μια και βρίθει το άθλημα μορφωμένων αλητών. Άλλωστε ο μορφωμένος αλήτης, διαθέτει μεγαλύτερη εμβέλεια επιρροής, από αυτή του σκέτα νέτα αλήτη, που ψηφισμένος όμως από άλλους επιπόλαια αλήτες, μπορεί να προβάρει επιτυχώς λαϊκίστικα και το αξίωμα δημάρχου. Ο άνθρωπος που αδυνατεί να καταλάβει το δίκιο για την ευημερία των πολλών, είναι αλήτης με το ελαφρυντικό της επιπολαιότητας. Η αλητεία κάνει παιχνίδι στοιχήματος over and under.

Στον αμόρφωτο αλήτη, όλοι οι αμόρφωτοι δεν είναι και αλήτες, αλίμονο, αντίθετα μπορεί κανείς να συναντήσει κοινωνικά μορφωμένα άτομα, δεν θα σπαταλήσω σκέψη και χρόνο, καθώς είναι εύκολα αναγνωρίσιμος και προβλέψιμος και ασχολείται με τα λιμά. Ενώ ο μορφωμένος ψυχικά αλήτης, σε κυβερνητικές θέσεις μάλιστα, συνιστά παράγοντα κινδύνου καταστροφής των πολλών, αλητών και μη, διασώζοντας μόνο την κάστα του.

Με λίγα λόγια, δεν απέχει από την θεωρία και πρακτική του φασισμού. Προκαλώντας δεινά με την απραγία και το μονόπλευρο ενδιαφέρον για πλουτισμό, εμφανίζεται να «αγναντεύει» την καταστροφή και να την βαπτίζει «αναποδιά», να υπόσχεται αγοραία παντός είδους κρατική βοήθεια και ενίσχυση, ενόσω οι πληγέντες βρίσκονται ακόμα αποκλεισμένοι στις ταράτσες και στα κεραμίδια, εν γνώσει του. Πρωταθλητισμός αλητείας, μιλώντας για επούλωση πληγών, με την ευρωπαϊκή χώρα Ελλάδα, να είναι κομμένη, πλην αέρος, στα δυο εδώ και ημέρες. Παγκόσμια επίδοση πρωταθλητισμού αλητείας.

Η ενοχική συμπεριφορά του επιπόλαιου μικροαλήτη λαού, μοιραία τον οδηγεί στην ανοχή, στον φόβο, στον τρόμο και στην απογοήτευση, μια και οι χαμηλές επιδόσεις του στο άθλημα της αλητείας, δεν τον προκρίνουν σε θέση πρωταθλητισμού.