Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Τούτες τις μέρες ερχόμαστε από τη λάσπη, όπως, με περισσή ευαισθησία, το διατύπωνε το βράδυ της Δευτέρας (11/09) ο τροβαδούρος της ανθρωπιάς Αλκίνοος Ιωαννίδης, προλογίζοντας τη συναυλία του στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων: Έρχομαι από τη λάσπη, από τους πνιγμένους ανθρώπους, τα πνιγμένα ζώα(…) Έρχομαι από τη χώρα που ξαναψηφίζουν, δεκαετίες τώρα, όσους μας ρημάζουν…
Μέσα σ’ αυτή τη «λάσπη» – την «πνιγμένη χώρα» με τους «πνιγμένους ανθρώπους» που «ξαναψηφίζουν, δεκαετίες τώρα, όσους μας ρημάζουν» – έλαχε να στηθούν οι κάλπες του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προκειμένου να ψηφίσουν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για να εκλέξουν τον ηγέτη που θα ανασυγκροτήσει «το κόμμα – πυλώνα της δημοκρατικής παράταξης», υποθέτω… Ώστε να καταστεί και πάλι μια αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση που θα γοητεύσει την «πνιγμένη χώρα»: να βγάλει απ’ τη λάσπη τους «πνιγμένους ανθρώπους», να τους αποτρέψει από το να ψηφίζουν και να ξαναψηφίζουν «όσους μας ρημάζουν», υποθέτω…
Και ποιόν θα ψηφίσουν; Ποιόν απ’ τους πέντε υποψήφιους προέδρους θεωρούν, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ικανότερο γι’ αυτή τη δουλειά; «Τον Κασσελάκη ή την Αχτσιόγλου», λένε οι δημοσκοπήσεις: πρώτο τον πρώτο και δεύτερη την δεύτερη αποφαίνονται κάποιες εξ’ αυτών – πρώτη τη δεύτερη και δεύτερο τον πρώτο, κάποιες άλλες!.
*******
Μπέρδεμα!.. Όσον αφορά την πρωτιά μόνο, αφού όλες οι προβλέψεις βγάζουν εκτός διεκδίκησης του… τίτλου τους Παππά, Τσακαλώτο, Τζουμάκα, ενώ προδιαγράφουν δεύτερο γύρο για τους διεκδικητές Κασσελάκη – Αχτσιόγλου ή… τούμπαλιν. Για να κρατάμε τις αρμόζουσες δημοσιογραφικές αποστάσεις το «τούμπαλιν», μη μας πάρουν τα σκάγια του συριζέϊκου εμφυλίου. Που, μόλις έπεσε η στάθμη της πλημμύρας που κατέστρεψε τον κάμπο, αναζωπυρώθηκε… μαινόμενος στις λάσπες και στα τοξικά απόνερα που άφησε πίσω του ο Τσίπρας… Όταν παραμέρισε για να περάσει το… νέο κύμα, αν θυμάστε…
Δεν ξέρω αν το «νέο κύμα» είναι ο Κασσελάκης αλλά, στα ΜΜΕ και στα social media, ήταν και πάλι ο πρωταγωνιστής. Θετικός ή αρνητικός, θα σας γελάσω. Η αίσθησή μου είναι ότι οι γνώμες, είτε προέρχονται εκ δεξιών, είτε εξ ευωνύμων, διίστανται – για να μην πω… τριίστανται, κατά τον τρόπο που ενδείκνυται στα τρία post που ακολουθούν και στις αναλύσεις τους που επακολουθούν:
1) «Στοιχηματίζω ότι θα γραφτούν από την ΝΔ να ψηφίσουν Αχτσιόγλου, γιατί ο Κασσελάκης είναι game changer»
2) «Παίδες μην ανησυχείτε, θα βγει η Αχτσιόγλου που τα έχει βρει με τους παίχτες»
3) «Θα ήθελα ο Κασσελάκης να αναδειχθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά μετά απ’ αυτά που έγραψαν το Θέμα, ο Φίλης και οι… φίλοι του, θα γραφτώ μέλος και θα τον ψηφίσω»…
*******
Πριν περάσω στις «αναλύσεις, οφείλω να πω ότι διάλεξα αυτά τα τρία post από μια πολύωρη μεσοβδόμαδη περιήγηση στο Faceboock και στο Twitter γιατί – χωρίς τις αντιδραστικές τοξικότητες των χιλιάδων άλλων – συνοψίζουν, έτσι νομίζω, βασικές πτυχές της οπτικής της κεντροαριστερής κοινής γνώμης για τους δυό επικρατέστερους διεκδικητές της προεδρίας του ΣΥΡΙΖΑ:
● Εντάξει, δεν πιστεύω – όπως αναφέρει το Νο 1 post – ότι «θα γραφτούν» κάποιοι «από τη ΝΔ» για να ψηφίσουν… Αχτσιόγλου, αλλά ο Κασσελάκης είναι σίγουρα game changer», ο υποψήφιος που «αλλάζει το παιγνίδι» (το άλλαξε ήδη), που «ανακατεύει τα χαρτιά» (τα ανακάτεψε ήδη): ο X – factor επί το… ελληνικότερον, που πάει να πει ο κρυφός, ο άγνωστος, ο αστάθμητος παράγοντας της εκλογικής διαδικασίας.
● Πράγματι, είναι πιθανό «να βγει» πρώτη η Αχτσιόγλου – όπως αναφέρει το Νο 2 post – αλλά όχι απαραίτητα επειδή «τα έχει βρει με τους παίχτες», αλλά επειδή είναι πιο ήπια, πιο «στρογγυλεμένη» από τους άλλους, πιο συμβατή με την, ακίνδυνη για τους ολιγάρχες, συστημική κεντροαριστερή κουλτούρα του πολιτικού παρόντος.
● Το No 3 post φωτογραφίζει την ανακλαστική αντίδραση μιας μεγάλης μερίδας των (κεντροαριστερών, υποθέτω) ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ απέναντι στο ανοίκειο πολυφοβικό και μπούλινγκ – αυτό το απίστευτο εσωκομματικό κύμα λάσπης που εκτοξεύτηκε κατά του κ. Κασσελάκη από τις εσωκομματικές φράξιες που «έδιωξαν» τον Τσίπρα («ομπρέλα» και «53+», κυρίως), και κάποιους άτυπους εκπροσώπους τους («ο Φίλης και οι… φίλοι του», αναφέρει, σχετικά, το εν λόγω post), αλλά και από δύο, τουλάχιστον, εκ των υποψηφίων προέδρων, τους κ. κ. Τσακαλώτο και Τζουμάκα…
Υιοθετήθηκε δε, και καλλιεργήθηκε… αρμοδίως, από τα ΜΜΕ της μιντιακής ολιγαρχίας Μητσοτάκη (που είναι σαφές ότι φοβούνται τον… «Αμερικάνο»), με πιθανό αποτέλεσμα κάποια, ανυπολόγιστου μεγέθους, προσθήκη ψήφων, τύπου «μετά απ’ αυτά που έγραψαν το Θέμα, ο Φίλης και οι… φίλοι του, θα γραφτώ μέλος και θα τον ψηφίσω», στη φαρέτρα του Κασσελάκη!.. Γιατί όχι;
Το θέμα είναι πόσοι θα ψηφίσουν. Όσο περισσότεροι, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να δούμε τον… «Αμερικάνο» πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αν όχι, Αχτσιόγλου και, ούτως ή άλλως, επιστροφή στη σοβαρότητα: Κατά τη γνώμη μου, κανένας απ’ τους δυό δεν δύναται να ανασυγκροτήσει «το κόμμα – πυλώνα της δημοκρατικής παράταξης», ώστε να καταστεί και πάλι μια αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση που θα γοητεύσει την «πνιγμένη χώρα», θα βγάλει απ’ τη λάσπη τους «πνιγμένους ανθρώπους», θα τους αποτρέψει από το να ψηφίζουν και να ξαναψηφίζουν «όσους μας ρημάζουν» … Κανένας απ’ τους δυό δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
