Έτσι κι αλλιώς ένα από τα πράγματα που δεν θα έπρεπε να επαναλάβει ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, αν είχε την ευκαιρία, είναι η τελετή στο Ζάππειο με ακροατήριο τις κοινοβουλευτικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Ήταν μια αχρείαστη κομματική εκδήλωση: ο Πρωθυπουργός απευθύνεται στο λαό και στην κοινωνία, όχι στο κόμμα του.
Επιπλέον είχε σύνθεση που ανέδυε έναν πολύ κακό συμβολισμό , αναδεικνύοντας την ετερόκλιτη σύγκλιση, που επιβλήθηκε από την ανάγκη το 2015- για να μη γίνει η Αριστερά παρένθεση στην κυβέρνηση- αλλά που τώρα θα έπρεπε να τελειώνει.
Τελειώνει όμως; Σ’ αυτή την εκδήλωση είπε το εξής. «Κάποιοι στέκονται αμήχανοι σε αυτό που καταφέραμε κάποιοι άλλοι με φόβο. Γιατί το ξέρουν καλά πως εάν ο ένας πυλώνας ήταν το μνημόνιο ο άλλος είναι αυτός της κάθαρσης και της δικαιοσύνης. Για αυτό, Πάνο, να ξέρεις έχουμε ακόμη πολύ δρόμο για την κάθαρση και θα τα καταφέρουμε. Έχουμε ακόμη μπροστά μας 15 ολόκληρους μήνες για να το καταφέρουμε»
Οι «κάποιοι» είναι κατά πάσα πιθανότητα ο Στουρνάρας και άλλοι με δικαστικές εμπλοκές. Ο «Πάνος» είναι ο επικεφαλής των ΑΝΕΛ. Και το μήνυμα δείχνει αυτοκτονικό. Τι ακριβώς εννοεί ο Πρωθυπουργός;
Ότι στους επόμενους 15 μήνες θα ολοκληρωθεί η «κάθαρση»; Αυτή είναι η μια ερμηνεία. Υπάρχει και μια δεύτερη που υποδηλώνει ότι θα συνεχιστεί η ανορθόδοξη κατάσταση: υπουργός να διαφωνεί με τον Πρωθυπουργό, απειλώντας μάλιστα να ρίξει την κυβέρνηση και να παραμένει υπουργός. Και μια τρίτη αδιανόητη: στην κυβερνητική παράταξη σχεδιάζουν όχι τη διακοπή αλλά τη μονιμοποίηση της σχέση τους με τον Καμμένο.
Μόνο κάποιος που θέλει την εκλογική συντριβή του Τσίπρα μπορεί να το εύχεται- ειδικά τώρα που η διάλυση του ΚΙΝΑΛ του εξασφαλίζει μια προίκα και οι ευρωσοσιαλιστές ετοιμάζονται να τον χρίσουν επικεφαλής της ελληνικής Κεντροαριστεράς, αρκεί να ξεμπλέξει με τον Καμμένο.
Μεταξύ Ιανουάριου και Σεπτεμβρίου του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους. Οι περισσότεροι ήταν δημοκρατικοί πολίτες που δεν πήγαν να ψηφίζουν διαμαρτυρόμενοι για την σύμπραξη με τον Καμμένο. Αν αυτή η σύμπραξη δεν τερματιστεί τωρα -όπως θα έπρεπε ήδη να έχει συμβεί, για να τηρηθεί η πολιτική τάξη και να απαλλαγεί από ένα βάρος η Αριστερά- στην επόμενη κάλπη οι ίδιοι πολίτες και πολλοί άλλοι ακόμη δεν θα απέχουν απλώς: θα τιμωρήσουν.
Ο Θεός της πολιτικής χαμογελάει ως τώρα στον Αλέξη Τσίπρα- και αυτό απέβη και υπέρ της Αριστεράς και της δημοκρατικής παράταξης και υπέρ τη χώρας. Αν πρόκειται να παγιώσει τη σχέση του με τον «Πάνο» και ό,τι εκπροσωπεί στο δημόσιο βίο, το χαμόγελο θα παγώσει. Θα είναι το λάθος που δεν πρέπει να κάνει γιατί θα είναι μοιραίο…