Του Νίκου Λακόπουλου
Η έκπτωση Κασσελάκη από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ήταν αναπόφευκτη όταν αποφάσισε να “απολύσει” τον Σωκράτη Φάμελλο και να διορίσει στη θέση του τον Νίκο Παππά, αφού είχε διαγράψει τον Παύλο Πολάκη -για να τον επαναφέρει πανικόβλητος, όταν ήταν πια αργά.
Ο Στέφανος Κασσελάκης είχε χάσει ήδη την μισή κοινοβουλευτική ομάδα απολύοντας τον κρίκο ενότητας του κόμματος κι έχασε και τον βασικό υποστηρικτή του με την σύγκρουση με τον Παύλο Πολάκη.
Όταν έχασε την κρίσιμη ψηφοφορία για τη μυστικότητα ή όχι της ψηφοφορίας επί της πρότασης μομφής ήταν σαφές ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, αλλά πάλι ο Κασσελάκης με έναν υπερφίαλο ηγεμονισμό πίστευε πως θα επικρατούσε απέναντι στους “87” και τον Παύλο Πολάκη.
Φαίνεται πως κάτι συνέβη στο μεταξύ καθώς οι 163 που αποκαθήλωσαν τον Κασσελάκη είναι πολύ περισσότεροι από τους “87” και τους υποστηρικτές του υποψήφιου πλέον προέδρου Παύλου Πολάκη: κάποιοι άλλαξαν στρατόπεδο πριν την ψηφοφορία.
Εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι αν ο Στέφανος Κασσελάκης είχε ο ίδιος προκηρύξει εκλογές, όπως τον συμβούλευε ο Παύλος Πολάκης και οι “87”, θα παρέμενε πρόεδρος στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα ήταν “‘εκπτωτος”, αλλά εκείνος άκουσε τον Νίκο Παππά.
Τα 800 “εγώ” ενός στρατηγού χωρίς στρατό
Με τον πατέρα του Κασσελάκη να ουρλιάζει σαν χούλιγκαν στην Κεντρική Επιτροπή -όπου δεν είχε καμμιά θέση- και τον αδελφό του να περιφέρεται στον χώρο ο Στέφανος Κασσελάκης -που όπως είπε η Όλγα Γεροβασίλη «κάπου 800 «εγώ» είχε η ομιλία του»- απέδειξε πως θέλει ένα κόμμα ΙΧ -μια οικογενειακή επιχείρηση.
Όπως θα γράψει ο Γιώργος Λακόπουλος “όσοι πίστευαν ότι στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέφανος Κασσελάκης θα επαναλάμβανε «το κόμμα είμαι εγώ», έκαναν λάθος. Αυτό που είπε ήταν: «εγώ, είμαι εγώ».
«Ο Κασσελάκης, αν δεν έχει εκπέσει, προφανώς θα είναι στη ΔΕΘ ως πρόεδρος του κόμματος. Να δούμε τι θα γίνει στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής» είχε πει προφητικά ο Νίκος Παππάς που τελικά θα πάει ο ίδιος εκεί ως εκπρόσωπος του κόμματος!
Το κόμμα, ο Καίσαρας και η νομενκλατούρα
Μερικοί στο περιβάλλον Κασσελάκη μιλούν για πραξικόπημα, για κουκουλοφόρους και για προδοσία και ο ίδιος αποχωρώντας από την Κεντρική Επιτροπή οργισμένος δήλωσε πως «είμαι λυτρωμένος γιατί είδαν όλοι οι πολίτες την μομφή που ζω από την πρώτη μέρα που εκλέχτηκα πρόεδρος».
΄Πώς «φτάσαμε στο σημείο η γραφειοκρατία και η νομενκλατούρα του κόμματος, διάφορες φράξιες να επιστρατεύσουν πρακτικές που δεν ανήκουν στον χώρο της Αριστεράς, καταφεύγοντας ακόμα να εξευτελίσουν τα αξιότιμα μέλη αυτής της Κεντρικής Επιτροπής φορώντας τους κουκούλα».
Προφανώς ο Στέφανος Κασσελάκης θέλει ένα κόμμα χωρίς γραφειοκρατία και νομενκλατούρα, αλλά με αυλικούς και τη δική του νομενκλατούρα .«Οι αποφάσεις μου θα ανακοινωθούν εκεί που λογοδοτώ πάντα, στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ» είπε αποχωρώντας μάλλον καταργώντας την Κεντρική Επιτροπή αφού τον… καθαίρεσε.
Μία βουλευτής, η Νίνα Κασιμάτη, χαρακτήρισε «απονομιμοποιημένο όργανο» την Κεντρική Επιτροπή που τον καθαίρεσε «καθώς δεν ανέλαβαν ποτέ καμία ευθύνη για τη διπλή συντριπτική ήττα του 2023, αλλά παραμένουν ισχυρά και ανέλαβαν να “διορθώσουν” το δήθεν λάθος της κοινωνίας».
Ούτε κυβερνώσα, ούτε Αριστερά
Το πρόβλημα για τον Κασσελάκη είναι πώς θα πάει -αν πάει- στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ -δηλαδή ό,τι έχει απομείνει- να ζητήσει νέα εκλογή όχι πια ως ένα νέο άφθαρτο πρόσωπο που μπορεί να αλλάξει το κόμμα, αλλά ως “έκπτωτος”, φθαρμένος πια, χωρίς δημοφιλία που το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι η διάσπαση -αν όχι η διάλυσή του.
Δεν είχε πάρει καν την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος στον πρώτο γύρο με την υποστήριξη κάποιων που τώρα είναι απέναντί του και πήρε χάρη σ΄ αυτούς 56% στον δεύτερο γύρο. Δεν είναι πια αυτός που θα “νικήσει” τον Μητσοτάκη, αλλά αυτός που πήγε το κόμμα στην τρίτη -ή την πέμπτη- θέση.
Είναι μειοψηφία στην Κεντρική Επιτροπή, μειοψηφία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και πλέον ένα απλό μέλος που θέλει να ξαναγίνει πρόεδρος -αν δεν κάνει άλλες επιλογές- ενώ τον έχει απορρίψει το ανώτερο όργανο του κόμματος στο οποίο ο ίδιος προκάλεσε τη συζήτηση της πρότασης μομφής -αλλά δεν αποδέχεται το αποτέλεσμα.
Αν κερδίσει θα είναι ο αρχηγός του μισού κόμματος που οδηγείται σε διάσπαση. Αν χάσει το κόμμα δύσκολα θα παραμείνει ενωμένο και πάμε πάλι από την αρχή: ένα μικρό κόμμα κατάφερε να γίνει κυβέρνηση με εντυπωσιακό τρόπο χάρη στον Αλέξη Τσίπρα -όπως ο ίδιος έχει πει με “δανεικούς ψηφοφόρους”.
Δεν πρόκειται να ξαναγίνει κυβέρνηση με τον Αλέξη Τσίπρα, και πολύ περισσότερο χωρίς αυτόν. Τέλος. Το ερώτημα είναι αν -και πώς- αυτά τα κομμάτια του κόμματος -που θρυμματίζεται όλο και περισσότερο- μπορούν να ξαναενωθούν στο μέλλον.
Θολό όπως και η “κυβερνώσα αριστερά”, αν αυτή υπήρξε ποτέ. Τώρα πια ούτε είναι “κυβερνώσα”, ούτε και Αριστερά. Το παιχνίδι ξαναρχίζει, όταν ολοκληρωθούν οι διασπάσεις. Πάμε πάλι από την αρχή.