Του Νίκου Λακόπουλου
Με την εξήγηση πώς αυτή τη φορά το χιόνι έπεσε μέρα, ενώ συνήθως πέφτει νύχτα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποστόμωσε και πάλι την αντιπολίτευση στη συζήτηση στη Βουλή και απέδειξε πως η βασική ύλη για την πολιτική του είναι το θράσος.
Επί της ουσίας δεν ανέλαβε καμία ευθύνη, ούτε εξήγησε επαρκώς γιατί ζήτησε και πάλι συγγνώμη, αφού για την παράλυση του επιτελικού του κράτους φταίει τελικά΄΄α το ίδιο το χιόνι που ήρθε νωρίτερα, ενώ η κυβέρνηση πάλι τα… κατάφερε.
Η δουλειά που έχει γίνει στον τομέα της πολιτικής προστασίας, είπε στην Πρόεδρο Δημοκρατίας, “είναι πολύ σημαντική και έχουμε βάλει τα θεμέλια για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε διαδικασίες, εξοπλισμό, εκπαίδευση έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε απρόοπτο όσο έντονο κι αν είναι αυτό».
“Διδασκόμαστε και προχωράμε”. Φαίνεται πως μια επιτροπή θα αναλάβει να μελετήσει το πρόβλημα και «σε συνθήκες κρίσεων τα κέντρα, οι προϊστάμενοι όλων αυτών των δομών, πρέπει να βρίσκονται μαζί, να αποφασίζουν και να δρουν αμέσως από κοινού».
Μέσα από την αοριστία ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέφυγε να αγγίξει το πρόβλημα και να βρει τον ένοχο -ίσως γιατί μια έρευνα για το τι συνέβη στην Αττική εκείνο το βράδυ που οι κεντρικές λεωφόροι και η Αττική Οδός αποσπάστηκαν από την ευθύνη του κράτους θα έδειχνε πως ο υπεύθυνος για το ΄χάος ήταν ο ίδιος και το επιτελικό του κράτος.
Ποιος προκάλεσε την ασφυξία στους δρόμους;
Πιο αποκαλυπτικός ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος είχε πει πως “ο σχεδιασμός δεν λειτούργησε», ΄άρα υπήρχε κ΄άποιος σχεδιασμός και κάποιος που τον έκανε και πρέπει να πάει σπίτι του. Αλλά πώς να βρεθεί ότι οι δρόμοι που αποκλείστηκαν… “δεν είναι δρόμοι που είναι στην ευθύνη του κράτους”;
“Κάθε δρόμος έχει τον δικό του υπεύθυνο. Οφείλουν οι υπεύθυνοι να εξηγήσουν τι δε δούλεψε σωστά και δεν ανταποκρίθηκαν με την επάρκεια που έπρεπε απέναντι σε αυτά τα πράγματα».
Φαίνεται πως υπάρχουν κάποιοι υπεύθυνοι -που δεν θα μάθουμε ποτέ, αν και ο Περιφερειάρχης Αττικής – στον οποίο επιχείρησαν να ρίξουν όλες τις ευθύνες μαζί με την ίδια την Αττική Οδό- ήταν πιο σαφής λέγοντας πως «τα έντονα προβλήματα προκλήθηκαν εξαιτίας του γεγονότος ότι στην κορύφωση του ακραίου καιρικού φαινομένου, γύρω στις 12 το μεσημέρι, στους δρόμους επικρατούσαν συνθήκες κυκλοφοριακής ασφυξίας εξαιτίας του ότι έκλεισαν απροειδοποίητα οι υπηρεσίες του Δημοσίου και ο ιδιωτικός τομέας».
Κάποιος πήρε αυτή την απόφαση και μάλλον θα την ξαναπάρει στην επόμενη θεομηνία όταν θα κληθεί να αποδείξει πως με την κυβέρνηση Μητσοτάκη ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί καλύτερα -και πως έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ -κι όχι, όπως τώρα, οι …δομές για το Μάτι.
Η πολιτική της συγγνώμης
Μετά τις πυρκαγιές του καλοκαιριο΄ύ -όταν εμφανίσθηκε η πολιτική της συγγνώμης- τίποτα δεν συνέβη για να δούμε τι φταίει πέρα από τον καιρό και κάηκε η μισή Ελλάδα και απειλήθηκε η Αθήνα -βασικά από την ίδια επιχείρηση να φανεί πως αυτή η κυβέρνηση τα καταφέρνει καλύτερα και πόσο αποτελεσματικό είναι το επιτελικό κράτος.
Και τότε κάποιος ήταν στο επιχειρησιακό κέντρο, αλλά εξαφανίσθηκε όταν είδε την φωτιά να πλησιάζει την Αθήνα -μόνο που τότε υπήρξαν αποπομπές υπουργών μαζί με την “συγγνώμη” -προφανώς για να βγάλουν τον Πρωθυπουργό από το κάδρο των ευθυνών.
Στη συζήτηση στη Βουλή δεν έγινε καμμιά συζήτηση για το πρόβλημα και η κυβέρνηση με καλοκουρδισμένους βουλευτές βρήκε την ευκαιρία να παρουσιάσει το κυβερνητικό της έργο -και τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ για την Μάνδρα και το Μάτι -σε μια πρωτοφανή πολιτική εκμετάλλευση μιας θεομηνίας με νεκρούς -που τώρα ο Μητσοτάκης βρίσκει μπροστά του -καθώς η αντιπολίτευση δεν έχει παρά μόνο να προβάλλει τα βίντεο με τις δηλώσεις που έκανε τότε.
Μόνο που τώρα πια τα μέσα ενημέρωσης δεν υποστηρίζουν τόσο ξεδιάντροπα τον μαθητευόμενο μάγο που θα ήταν “ασυγχώρητος”, έλεγε, αν συνέβαιναν στην κυβέρνησή του τ΄έτοια πράγματα ώσπου ΄ήρθε το χιόνι νωρίτερα, απροειδοποίητα και μέρα μεσημέρι- ενώ συνήθως ερχόταν νύχτα -οπότε ίσως το επιτελικό κράτος λειτουργεί καλύτερα.
Αυτή τη φορά τα γεγονότα δεν συμβαίνουν κάπου μακριά, αλλά στην αυλή των Αθηναίων που πιθανόν αντιλαμβάνεται ότι δεν συνέβησαν απρόοπτα, ακραία φυσικά φαινόμενα, αλλά με τους χειρισμούς της η κυβέρνηση προκάλεσε το χάος που θα μπορούσε να έχει χειρότερη έκβαση -αν την τελευταία στιγμή οι επιτελικοί δεν άφηναν τον κρατικό μηχανισμό να λειτουργήσει.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χρησιμοποίησε αυτή τη φορά το “εγώ”, αλλά πήρε τον ρόλο του παρατηρητή και η κυβέρνηση της ασφαλιστικής εταιρείας που φροντίζει το αυτονόητο: να δοθούν αποζημιώσεις, αλλά μόνο από την Αττική Οδό και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Οι κεντρικοί δρόμοι δεν ανήκουν στην ευθύνη του κράτους!
“Η δουλειά υπουργών και περιφερειαρχών δεν είναι η επικοινωνία. Προφανώς δεν το έχουν καταλάβει. Οταν αρχίζουν όμως τα δύσκολα εξαφανίζονται. Αφήνουν την επικοινωνία, που είναι προφανώς άχαρη και επίπονη σε άλλους με την ελπίδα να γίνουν αυτοί τα αλεξικέραυνα” θα γράψει η Καθημερινή.
¨”Η χθεσινή απουσία αρμόδιων υπουργών και άλλων συνέπεσε με την ανυπαρξία μέρους του κρατικού μηχανισμού. Μόλις πέρασε η κρίση άρχισε βέβαια πάλι η επικοινωνία. Μέχρι την επόμενη κρίση…”.
Μόνο που η επικοινωνία αφορά τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, πέρα από τους υπουργούς και τους περιφερειάρχες. Πού φοράει το αντιανεμικό να ποζάρει δίπλα σε ένα άστεγο, όταν κάποιος άλλος πεθαίνει, κι όταν έρχονται τα δύσκολα εμφανίζεται σαν συνήγορος του πολίτη για να δώσει λέει -για πρώτη φορά- αποζημιώσεις -μικρότερες από αυτές που μπορούν να διεκδικήσουν στα δικαστήρια.
Ο Μητσοτάκης είναι επικίνδυνος
Προφανώς δεν ευθύνεται ο Μητσοτάκης για τις θεομηνίες, αλλά ευθύνεται γιατί με το επιτελικό του κράτος ξεχαρβάλωσε το κράτος κι αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες του -παρουσιάζοντας την καταστροφή ως επιτυχία.
Δεν είναι απλά αποτυχημένος, αλλά επικίνδυνος. Ένας μέτριος με πτυχία, που θα καταστρέψει την χώρα για να αποδείξει ότι είναι μεγάλος ηγέτης -με εμμονή στον Ελευθέριο Βενιζέλο- που σώνει και καλά είναι πετυχημένος -χωρίς επιτυχίες.
Αυτοθαυμαζόμενος, χωρίς το βασικό στοιχείο ενός ηγέτη που είναι η ταπεινότητα και η ικανότητα να αναλαμβάνει τις ευθύνες του χωρίς να βλ΄΄έπει πρώτα τις δημοσκοπήσεις και μετά να παίρνει αποφάσεις -χωρίς να τον απασχολεί κυρίως όταν εμφανίζεται στην κάμερα τι θα φορέσει.
Το κωμικό και το αστείο γίνεται πια όλο και πιο γελοίο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης καθώς απέρχεται θα πρέπει να κάνει κάτι για να διασώσει λίγη από την εμπιστοσύνη που του ΄έδειξε ένα μέρος των πολιτών -πριν τον πάρουν με τις μπάλες χιονιού -που το καταραμένο πάντα θα έρχεται νωρίτερα και ενίοτε έρχεται… μ΄έρα.
Να κάνει αυτό που ξέρει να κάνει ένας ηγέτης- την ώρα που πρέπει να αποχωρήσει. Του τόπε και ο φίλος του ο Πορτοσάλτε: “Οι συγγνώμες τελείωσαν. Αυτή ήταν η τελευταία συγγνώμη του Μητσοτάκη. Η συγγνώμη, αν επαναληφθεί, είναι μανιέρα, είναι κωμωδία και θα καταλήξει Σεφερλής».