Του Γ. Λακόπουλου
Προφανώς μπροστά στον Σκέρτσο οι αρμόδιοι υπουργοί δεν έχουν …αρμοδιότητα. Δεν έχουν ούτε σπονδυλική στήλη ώστε να μην ανέχονται αυτά τα ανήκουστα σκέρτσα;
Στα χρόνια που η πολιτική είχε ως περιεχόμενο την πολιτική, είχαν περιεχόμενο και οι έννοιες της πολιτικής.
Για παράδειγμα ως εξωκοινοβουλευτικός υπουργός μπορούσε να νοηθεί κάποιος με αναγνωρισμένη προσωπικότητα, υψηλό κύρος και ειδικές γνώσεις.
Όπως και ο βουλευτής Επικρατείας. Σημαντικό πρόσωπο που δεν είχε ψηφοσυλλεκτική ικανότητα, αλλά το κόμμα του τον ήθελε απαραιτήτως στη Βουλή.
Πόσα από αυτά τα στοιχεία έχει ο λεγόμενος «υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ» Άκης Σκέρτσος;
Οι περισσότεροι τον θυμούνται σε προθάλαμους. Από τον Χρυσοχοΐδη, ως τον Στουρνάρα και τον Πικραμένο.
Μέχρι να βρει μια δουλειά της προκοπής στον ΣΕΒ, αλλά επιστρατεύθηκε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Από πλευράς βιογραφικού το ξεκίνησε για δημοσιογραφία, από το Αριστοτέλειο.
Δεν την άσκησε και πουθενά, παρότι την εμπλούτισε μεταπτυχιακά με σπουδές στην «πολιτική διαχείριση», στο Αμέρικα.
Το «αρμόδιος για τον συντονισμό του Κυβερνητικού Έργου» είναι «κάλυψη».
Μεταφέρει στο πολιτικό μάρκετινγκ του Μητσοτάκη τις συνταγές μυστικών υπερατλαντικών συμβούλων επικοινωνίας.
Κοινοβουλευτική στρέβλωση: ένας απλός υφυπουργός είναι φορέας αναντίστοιχης ισχύος.
Θα μπορούσε να καρφιτσώσει τον σημερινό σούπερ ρόλο του στο πέτο, όταν – με το καλό- λήξει η συναρπαστική εμπειρία του στο μέγαρο Μαξίμου. Γιατί ασφαλώς θα λήξει.
Αλλά ο δρόμος που παίρνει θα τον φέρει στο σημείο να του είναι βάρος.
Δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι η ιδιότητα του εξωκοινοβουλευτικού περιορίζει το πολιτικό πεδίο δράσης του.
Ή, τουλάχιστον, του επιβάλει έναν κώδικα συμπεριφοράς.
Πρώτα απέναντι σε εκλεγμένους πολιτικούς που κατά το Σύνταγμα κυβερνούν τη χώρα , ως μέλη του υπουργικού Συμβουλίου, μαζί με τον Πρωθυπουργό.
Παραβιάζοντας αυτόν τον κώδικα, εκθέτει το αφεντικό του. Τα είπε ωραία ο Νικήτας Κακλαμάνης μιλώντας για τον έτερο υπερυπουργό , τον Πατέλη.
Ο Σκέρτσος φέρεται σαν είναι το κέντρο του κόσμου- η τουλάχιστον της κυβέρνησης.
Σε ότι αφορά τη δουλικότητα των υπουργών που διοικεί, απέναντί του, πρόβλημά τους.
Αλλά κάποιος που ασκεί εξουσία κατ΄ ανάθεση, χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση, δεν θα έπρεπε να μετράει τα λόγια του, όταν απευθύνεται στους πολίτες;
Από πού αντλεί την αλαζονεία να αποφαίνεται ότι δεν πρόκειται να δοθεί καμιά οικονομική στήριξη σε ανεμβολίαστους , ενώ θα επιβάλλονται και προσωπικά περιοριστικά μέτρα;
Ποιος τον εξουσιοδότησε να εμφανίζεται ως τιμωρός όσων δεν έχουν εμβολιαστεί- κυρίως από την ανικανότητα της κυβέρνησης και την κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς τον Πρωθυπουργό;
Δεν έχει καθ΄ ύλην αρμοδίους υπουργούς αυτή η κυβέρνηση;
Πώς νοείται σε μια συνέντευξη Τύπου να έχει ένας υπάλληλος-υφυπουργός, τον πρώτο λόγο έναντι του υπουργού και εκλεγμένου Γεωργιάδη;
Προφανώς μπροστά στον Σκέρτσο οι αρμόδιοι υπουργοί δεν έχουν …αρμοδιότητα.
Δεν έχουν ούτε σπονδυλική στήλη ώστε να μην ανέχονται αυτά τα ανήκουστα σκέρτσα;
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
