Έργο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Παραγωγή διαφθοράς δια νόμου!

ΦΩΤΟ: ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ)

Του Γ. Λακόπουλου

ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣΗ κυβέρνηση έκρυψε στα άπαντα του πολυνομοσχεδίου που ψήφισε πρόσφατα μια διάταξη που επιτρέπει σε πολιτικά πρόσωπα να κατέχουν υπεράκτιες εταιρίες. Εφόσον οι αρχές της χώρας που τις φιλοξενούν είναι “φιλολογικά συνεργάσιμες”. Με ό,τι σημαίνει αυτό.

Οι 153 βουλευτές της πλειοψηφίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισαν τη διάταξη. Έστω χωρίς την πάρουν είδηση, όπως λένε. Ούτε κανείς από τους υπουργούς που την εισηγήθηκαν την εξήγησαν όπως είχαν ηθική υποχρέωση. Αυτό φυσικά δείχνει την ποιότητα του νομοθετικού έργου που παράγεται, -ανέκαθεν, όχι μόνο αυτή την περίοδο. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια.

Η κυβέρνηση προσπάθησε με διάφορες νομικούρες να δικαιολογηθεί γι’ αυτή τη σκοτεινή διάταξη που είναι πλέον νόμος. Οι εξηγήσεις αποκάλυψαν απλώς την ενοχή της. Γιατί υπάρχουν κάποια ερωτήματα στα όποια δεν μπορεί να απαντήσει.

Πρώτον. Αν η κατοχή μιας τέτοιας εταιρίας είναι νόμιμη τότε γιατί μόνο για τους πολιτικούς και όχι και για τους πολίτες; Τι είδος λογική είναι αυτή που εξασφαλίζει πρόσβαση στη νομιμότητα μόνο με μια μικρή ομάδα; Εκτός αν σκοπεύουν να τη χρησιμοποιήσουν ως ….κίνητρο για πολιτικοποίηση της κοινωνίας. Αν θέλεις να ενταχθείς στη διάταξη μπαίνεις στην πολιτική!. Να λέμε και κανένα αστείο.

Δεύτερον. Αν πρόκειται για μια διαδικαστική προσαρμογή σε ένα καθεστώς που ισχύει τυπικά και διεθνώς, αυτό σημαίνει ότι το κράτος δεν χάνει τίποτε. Δηλαδή όποιος έχει μια υπεράκτια εταιρία θα πληρώνει τους ίδιους φόρους με αυτόν που δεν έχει και δηλώνει ενταύθα τα περιουσιακά του στοιχεία, ο έλεγχος των οποίων θα είναι εξ ίσου ευχερής για τις αρχές. Αλλιώς θα πρόκειται για έναν εξωφρενικό διαχωρισμό, επιζήμιο για το δημόσιο. Αν όμως είναι το ίδιο για το κράτος, τότε γιατί να πάει ειδικά ο πολιτικός σε μια “συνεργαζόμενη φορολογικά χώρα” να δηλώσει την περιουσία του;

Τρίτον. Προφανώς συμβαίνει το αντίθετο. Όποιος πολιτικός θα κάνει χρήση του νόμου, επιλέγει την εξωχώρια γιατί πληρώνει ελάχιστο φόρο και γιατί κανείς δεν μπορεί να βρει την προέλευση της περιουσίας του. Εδώ η ηθική της κυβερνητικής πλειοψηφίας που ψήφισε, έστω στα τυφλά, τη διάταξη πιάνει πάτο. Έχουν ένα σωρό επιχειρήματα γιατί αυξάνουν τους φόρους στους πολίτες με την ψήφο τους, αλλά κανείς δεν έχει εξηγήσει ακόμη γιατί με την ίδια ψήφο μειώνουν το φόρο στους πολιτικούς.

Τέταρτον. Ο Πρωθυπουργός που υπεραμύνεται την ηθικής της Αριστεράς ακόμη δεν βρήκε χρόνο να ζητήσει εξηγήσεις γι’ αυτή τη διάταξη -αν δεν την γνώριζε; Ακόμη δεν σκέφθηκε ότι στο όνομα της ηθικής της Αριστεράς όφειλε να καλέσει τον αρμόδιο υπουργό και αν δεν τον ξηλώσει, τουλάχιστον να τον αναγκάσει να φέρει νέα διάταξη που να ακυρώνει αυτή τη φαιά και εξοργιστική ρύθμιση; Αν μη τι άλλο, γιατί ρίχνει ένα ποτάμι νερό στο μύλο της αντιπολίτευσης.

Υπάρχει μια άλλη παρατήρηση που αφορά τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Προς τιμήν του δέχθηκε ότι κακώς οι βουλευτές του δεν εντόπισαν αυτή τη διάταξη –αν και το εύρος του νομοσχεδίου δεν είναι δικαιολογία. Καλώς μαστιγώνει την κυβέρνηση σ’ αυτό το θέμα.

Ωστόσο γιατί αναθέτει στους βουλευτές του – που ούτως ή αλλιώς δεν έχουν ψηφίσει -να φέρουν στη Βουλή μια άλλη διάταξη που να ακυρώνει την πρώτη και να βάλλει την κυβέρνηση στο δίλημμα που θα την εκθέσει -είτε τη δεχθεί είτε όχι; Η κατάθεση επικαιρης ερώτησης που αναγγέλθεκε είναι αλλο θέμα.

Εδώ υπαρχει ένα ζήτημα που δεν αφορά φυσικά τον πρόεδρο της ΝΔ, αλλά αφορά το κόμμα του στο… μέλλον. Εφόσον αυτή η διάταξη παραμείνει θα μπορούν να κάνουν χρήση και πολιτικοί από τη ΝΔ και λοιπά κόμματα. Συνεπώς, ακόμη και αν είναι φωτογραφία για κάποιον Συριζαίο σήμερα, θα βολέψει και άλλους αύριο. Και μάλλον έχει συμφέρον ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης -που θέλει γίνει κυβέρνηση- να το αποτρέψει εγκαίρως.

Επιστρέφουμε στη διάταξη. Κακά τα ψέματα. Μια τέτοια διευκόλυνση μόνο για ένα λόγο παρέχεται στους χρήστες της: την απόκρυψη εισοδημάτων. Αυτό είναι παράνομο ακόμη και αν είναι νόμιμο και σε κάθε περίπτωση είναι ανήθικο. Αν υπάρχει “μονταζιέρα”, όμως λένε από το Μέγαρο Μαξίμου, ας καταργήσουν τη διάταξη, αντί να την υπερασπίζονται και καθαρίζουν. Όσο δεν το καταργεί ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει ότι η κυβέρνηση του και το κόμμα του έχει υιοθετήσει αυτό που έλεγε ο Βρετανός συγγραφέας Άσλει Μπρίλιαντ:

“Απαιτούμε λιγότερη διαφθορά ή περισσότερες ευκαιρίες να συμμετέχουμε σ’ αυτήν”.

Αυτές τις ευκαιρίες τις παράγει η κυβερνητική πλειοψηφία για νόμου. Ωραία ηθική και ωραία Αριστερά.