Του Γ. Λακόπουλου
Μόνο όποιος δεν ήθελε δεν το έβλεπε το τελευταίο διάστημα: ένα μέρος των παλαιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που ακολουθούν τον Αλέξη Τσίπρα τα τελευταία χρόνια αγανακτούσε με τη συμπεριφορά ορισμένων κομματικών στελεχών του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ απέναντί τους.
Ιδίως τα πιο σκληρά στοιχεία από κάθε φράξια της Κουμουνδούρου τους έφραζαν το δρόμο προς την οργάνωση -ή τους περιθωριοποιούσαν εντός των οργανώσεων. Όταν οι “Σκουρλέτηδες” δεν τους υπέβαλαν σε τεστ ιδεολογικής καθαρότητας.
Ήταν το δεύτερο κύμα αρνητικής συμπεριφοράς, απέναντι σε αυτούς που τους έκαναν κυβέρνηση το 2015.
Είχε προηγηθεί η περίοδος που κυβερνούσε ο Τσίπρας όταν η αποκοπή των πρώην ΠΑΣΟΚ, από τον κρατικό μηχανισμό και τις άλλες πλευρές της εξουσίας ήταν ενοχλητική.
Ωστόσο την ξεπέρασαν και έδωσαν ξανά την ψήφο τους -στον Τσίπρα προσωπικά- το 2019 ελπίζοντας στον μετασχηματισμό κόμματος, σε μεγάλο φορέα Αριστερας -Κεντροαριστεράς. Τον είχαν ήδη αναγορεύσει σε επικεφαλής της Δημοκρατικής Παράταξης.
Φευ! Είδαν ξανά πρώτο στο προσκήνιο, τον Σκουρλέτη του Βούτση, τον Παππά, τη Δούρου , τον Παπαδημούλη, τον Πολάκη, τα παλιά γκρουπούσκουλα.
Ολοφάνερα αυτό το κόμμα δεν προτίθεται να αλλάξει. Θέλει τη διεύρυνση για να βρίσκει νεροκουβαλητές. Να φέρνουν τον κόσμο και αυτοί να παίρνουν τα αξιώματα. Με την ικανοποίηση του… δευτέρου κόμματος.
Ο Αλέξης Τσίπρας, δεν καταδίκασε αυτές τις συμπεριφορές. Δεν επέβαλε στην πράξη τη διεύρυνση στη βάση και δεν οργάνωσε την μετεξέλιξη,κόντρα στους υπονομεύει της.
Η παγίδα για τον Αλέξη Τσίπρα
Ήταν το κρίσιμο σημείο. Γιατί όσοι από το ΠΑΣΟΚ πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ασπάσθηκαν το καταστατικό και τις παρακμιακές ιδέες του. Θεώρησαν ότι συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της Δημοκρατικης παράταξης, υπό τον Τσίπρα αυτή τη φορά. Και όσο δεν έβλεπαν να συμβαίνει, τόσο μεγάλωνε η απογοήτευση.
Αναζητούσαν λοιπόν μια ευκαιρία για να εκδηλώσουν τη δυσαρέσκεια τους. Έτσι είδαν τις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ. Ως εκτόνωση για όσα υπέστησαν από τους Συριζαίους του 3%. Επιπλέον όπως λέει έμπειρο στέλεχος < πολλοί από το παλιό ΠΑΣΟΚ ψηφισαν στις αρχαιρεσιες του ΚΙΝΑΛ για να ξεπλυθούν από τα μνημόνια ,ή γιατί αισθάνονται ριγμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ>
Με αυτά τα δεδομένα η συμμετοχή τους στις κάλπες του ΚΙΝΑΛ είναι έργο Τσίπρα. Αυτός την προκάλεσε και σ’ αυτόν απευθύνεται.
Ακόμη και όταν προκηρύχθηκαν αυτές οι εκλογές, δεν έδειξε να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει.
Ένας πολιτικός ηγέτης που θέλει να κατοχυρώσει το χώρο του από ανίερες υπονομεύσεις, θα πυροβολούσε την Κληρονομική Δημοκρατία που ενισχύεται -μετά τον Μητσοτάκη και τη Φώφη και τον Παπανδρέου για δεύτερη φορά.
Αντίθετα φάνηκε να αποδέχεται την αναρρίχηση ενός ακόμη κληρονόμου, ως εν δυνάμει….συμμάχου του. Ότι τάχα ο άνθρωπος που χαντάκωσε τη χωρα με το Μνημόνιο θα μπορούσε να γίνει ποτε εταίρος του.
Πρωτα κάποιοι τον πίεσαν με το σύνθημα “να μην γίνουμε ΠΑΣΟΚ” και αυτός έπεσε μέσα, με την εγκατάλειψη της μετεξέλιξης. Τωρα του έστησαν παγίδα με τις εκλογές του ΚΙΝΑΛ,. Δεν είδε τον κίνδυνο ότι όλοι οι υποψήφιοι του ήταν εναντίον του Τσίπρα- πλην Καστανίδη.
Αν η οξυδέρκειά του τον εγκατέλειψε οσονούπω θα τον εγκαταλείψει και το αστέρι του. Σε καθ περίπτωσή ,όποιος και αν κερδ΄΄ισει στο ΚΙΝΑΛ, ο ιδιος ειναι ο αφανής <ηττημένος> – και ας κρατησε αποστάσεις.
Στην πολιτική κορόιδα δεν υπάρχουν
Το ερώτημα αυτή τη στιγμή είναι ολοφάνερο: πρόκειται για προειδοποίηση ή για οριστικό αποχωρισμό; Όσοι ενίσχυσαν τις κάλπες του ΚΙΝΑΛ έχουν εγκαταλείψει οριστικά τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ή στέλνουν μήνυμα στον Τσίπρα για να παρει τις αποφάσεις που αποφευγει ως τ΄ώρα;
Είναι στο χέρι του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ στο επόμενο διάστημα να αποκαταστήσει τα πράγματα, ανακτώντας την εμπιστοσύνη αυτών των πολιτών που δεν αντέχουν άλλο να υποστηρίζουν ένα κόμμα που δίνει χώρο και ρόλο στους επιβαρυμένους, τους αλαφροΐσκιωτους και τους οπισθοδρομικούς.
Δεν ανέχονται όσους συμπεριφέρονται προσβλητικά στην εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ που έδωσε από το 2012 και εντεύθεν αέρα στα πανιά του Τσίπρα.
Αυτοί οι ψηφοφόροι δεν μπορούν άλλο να ακούνε τον έναν να κομπάζει ότι “το 3% οδήγησε στην κυβέρνηση”, τον άλλο να περιμένει “δεύτερη φορά Αριστερά”, τους σαλεμένους να υπόσχονται ότι “θα είναι αλλιώς” και τα βαρίδια να καλούν σε “ανατροπή”.
Οδεύοντας στην κάλπη του ΚΙΝΑΛ είπαν: επιτέλους τέλος. Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τους αξιοποιεί, στρέφονται αλλού…
ΠΡΟΣΟΧΗ: Το ενδεχόμενο να πήγαν στις κάλπες και κάποιοι υποκινούμενοι από τη ΝΔ ή από τον…Ολυμπιακό, δεν αλλάζει την εικόνα για τη σχέση της Κουμουνδούρου με τους εκλογείς που -χωρίς να αυτοχαρακτηρίζονται Αριστεροί- έκαναν το παλιό περιθωριακό κόμμα, πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Στρεφόμενοι στον αρχηγό του, όταν τους προδώσαν οι δικοί τους. .
Παρόλα αυτά ο Αλέξης Τσίπρας, πολιτικός που έχει δώσει δείγματα γραφής για τις προθέσεις του- πέρα από τα λάθη του- έχει περιθώριο να ανακάμψει ως ηγέτης απέναντι σε αυτούς τους ψηφοφόρους και να τους κινητοποιήσει στο πλευρό του απέναντι στη Δεξιά.
Αλλιώς η αύξηση της συμμετοχής στο ΚΙΝΑΛ θα αποδειχθεί τάση επαναπατρισμού και αυτό θα είναι η αρχή του δικού του τέλους. Όχι μόνο σε ό,τι αφορά την επιστροφή του στη κυβέρνηση, αλλά και στο κόμμα του.
Στην πολιτική κορόιδα δεν υπάρχουν. Αν θέλει ο Αλέξης Τσίπρας να διατηρήσει τα πρωτεία στη Δημοκρατική Παράταξη, ξέρει τι πρέπει να κάνει. Γιατί αν τα χάσει απέναντι στο μέγα πλήθος των δημοκρατικών πολιτών, δεν θα τον χρειάζονται ούτε στον μικρό κομματικό ΣΥΡΙΖΑ.