Toυ Μελέτη Ρεντούμη
Πριν μερικές ημέρες όλη η Ελλάδα και οι Έλληνες πολίτες, έγιναν κοινωνοί ενός άδικου θανάτου ενός νεαρού, που φέρεται να προσπαθούσε να ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας.
Πρόκειται για μία υπόθεση που συγκλόνισε τους πάντες, καθώς αφενός επρόκειτο για έναν γνωστό ακτιβιστή στην κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ χωρίς καμία προηγούμενη παραβατική συμπεριφορά και αφετέρου η αγριότητα με την οποία του επιτέθηκαν με στόχο να τον ακινητοποιήσουν, ήταν πραγματικά ανατριχιαστική.
Το συγκεκριμένο περιστατικό δημιούργησε αρκετές συζητήσεις περί αυτοάμυνας, αυτοδικίας, δικαιωμάτων των μειονοτήτων, θέματα περί ασφάλειας των πολιτών καθώς έξαρσης της εγκληματικότητας στο κέντρο της Αθήνας.
Όλες οι παραπάνω έννοιες συνθέτουν την απαράδεκτη κατάσταση που συμβαίνει καθημερινά σε όλη την επικράτεια, όσον αφορά την προάσπιση της σωματικής ακεραιότητας των πολιτών και την σαφή έλλειψη αστυνόμευσης, που έχει δημιουργήσει σταδιακά συνθήκες αυτοδικίας και παράκαμψης του νόμου, με απρόβλεπτες συνέπειες για τον κοινωνικό ιστό, καθώς μετατρέπει την κοινωνία σε ζούγκλα και την αστυνομία σε ένα άτυπο παρακολούθημα της μανίας με την οποία συμπεριφέρεται μία μερίδα πολιτών όταν νιώθει ότι απειλείται.
Θα πρέπει να τονίσουμε, ότι το συγκεκριμένο περιστατικό στο κέντρο της Αθήνας, έλαβε χώρα σε απόσταση μόλις λίγα λεπτά από το Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας που σημαίνει ότι την όλη υπόθεση και σύλληψη του δράστη, έπρεπε να αναλάβει αποκλειστικά η αστυνομία και όχι οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης ή περαστικοί που χάρην συμπαράστασης έσπευσαν να συμμετάσχουν στην αυτοδικία, μέχρι την ολοκλήρωση ενός προδιαγεγραμμένου εγκλήματος.
Όταν μία χώρα μέσω της εκάστοτε κυβέρνησης, αδιαφορεί για την ασφάλεια των πολιτών, ανέχεται το έγκλημα και συναινεί επί της ουσίας με την δράση διαφόρων παραβατικών ομάδων, είναι θέμα χρόνου να δημιουργήσει τάσεις βίας σε μεγάλο μέρος των πολιτών, οι οποίοι δεν εμπιστεύονται πλέον ούτε τα σώματα ασφαλείας αλλά ούτε και την Δικαιοσύνη.
Η ανομία και η αδυναμία των θεσμών σήμερα να επιτελέσουν το έργο τους, είναι ενδεικτικό μίας κοινωνίας που καταρρέει και δεν έχει τις δομές να διαχωρίσει το δίκαιο από το άδικο, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται, τόσο η ατιμωρησία από την μία πλευρά όσο και η αυτοδικία από την άλλη.
Το πρόβλημα της χώρας αυτή την στιγμή δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά πρωτίστως πολιτικό και θεσμικό, με αποτέλεσμα περιστατικά σαν και αυτό της Ομόνοιας, με τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου και την απάνθρωπη επίθεση εναντίον του, να κινδυνεύουν να επαναληφθούν, πιθανώς υπό άλλες συνθήκες και με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, με συνέπεια να θρηνήσουμε όλο και περισσότερα θύματα, σε μία κοινωνία που έχει χάσει το μέτρο απέναντι στο αίσθημα του δικαίου και έχει συνηθίσει να δικάζει και να καταδικάζει με συνοπτικές διαδικασίες, μέσα από μία διαδικασία οχλοκρατίας και κατακραυγής.
Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη, όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά η πολιτεία συνολικά, να λάβει μέτρα για την ενίσχυση, τόσο της ασφάλειας των πολιτών και των περιουσιών τους, όσο και για την θωράκιση του κράτους δικαίου και την προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών, ενάντια σε κάθε είδους αυτοδικία και προσπάθειας υποκατάστασης του νόμου.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός