Αντάρτικο τακτοποίησης 

Του Ιωάννη Δαμίγου

Καμία σχέση με αντάρτικο η δεξιά, ακροδεξιά, μια και αυτός ο χαρακτηρισμός είναι γέννημα των δημοσιογράφων για ντόρο και πηχυαίους τίτλους εφημερίδων και sites. Οι ακροδεξιοί και οι δεξιοί την ονομάζουν διευθέτηση των πραγμάτων, ήσυχα, πολιτισμένα και πολιτικά. Χρήματα μοιράζονται και δύναμη ισχύος, όχι ιδανικά και αξίες, ούτε ιδέες για να τσακωθούν σαν αριστεροί. Στην Νέα Δημοκρατία πετάς κάτι πατριωτικό ακροδεξιό και εννοείς πως εδώ είμαι και εγώ, το νοιώθει, το μυρίζει ο ηγέτης με την σειρά του και προχωρά στην πρέπουσα διευθέτηση και μοίρασμα θέσεων και πλασαρισμάτων, πάντα όμως ελεγχόμενα, χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο παρεκτροπής. Στα χρήματα και την ισχύ παίρνει ο καθείς αυτά που δικαιούται. Μεγαλύτερο κουτάλι, ναι, περισσότερη ισχύ, ναι, αντάρτικο όχι, απεχθής μόνο και ο όρος.

Αντάρτης ο κύριος Τζαβάρας που ψηφίζει τα πάντα, ή ο κύριος Κακλαμάνης, που επίσης ψηφίζει τα πάντα;  Και όποιος άλλος ψελλίζει κάτι για ποικιλία τάχα και δήθεν, που αμέσως καλείται είτε να ανασκευάσει, είτε να επικαλεστεί διαστρέβλωση των όσων είπε. Αντάρτης χαρακτηρίζεται αυτός που δεν  ψηφίζει, όχι αυτός που λέει πως δεν θα ψηφίσει, αλλά το πράττει ένεκα ανάγκης κομματικής συνοχής, κουτάλας δηλαδή και ισχύος. Φωνούλες πάλι , ως ένδειξη ύπαρξης, καλεσμένοι “αντάρτικων” καναλιών για πρόσκαιρο ενδιαφέρον τηλεθέασης με διαφημίσεις και γρήγορη απογοήτευση ονειροπαρμένων τηλεθεατών μυθοπλασίας.

Το χρήμα συντάσσει, τακτοποιεί, διευθετεί, μοιράζει και ενώνει αλίμονο. Έχει συναντήσει κανείς αντικρουόμενα συμφέροντα εταιρειών; Εξαγοράζει η μία την άλλη και κερδίζουν όλοι, δανειζόμενοι και δανειστές, με τα δικά μας χρήματα.  Γιατί και εμείς αντάρτες είμαστε, μόνο της ανοησίας, της υποταγής και της εξαγοράς έναντι πινακίου φακής, παλαιά, τώρα ούτε καν πινακίου φακής, ακρίβυνε, έναντι ρητών υποσχέσεων μόνο, εντελώς φτηνιάρικα δηλαδή.

Ούτε ο κύριος Σαμαράς, κωλύομαι και να το αναφέρω, δεν υπήρξε ποτέ αντάρτης, καθώς ήταν πάντα πολιτικός καλών προθέσεων, καλοθελητής είναι ο δόκιμος όρος, εξυπηρέτησης αναγκών. Είχε απαρνηθεί την μητρότητα του κόμματος άλλωστε, όπως και η κυρία Μπακογιάννη και είχαν ιδρύσει αντίπαλα κόμματα αμφότεροι. Μα όπως προείπα το χρήμα, αυτό το χρήμα, είναι ο συνδετικός κρίκος, ανθρώπων με κοινό στόχο, η ισχύς εν τη ενώσει δεξιών και ακροδεξιών. Το αντάρτικο κομμένο, αναδευτής χυλού συζητήσιμο …