Απορία: αφού τα δεδομένα είναι υπέρ του Τσίπρα, γιατί θα κερδίσει ο Μητσοτάκης;  

Ένα παιχνίδι  λογικής -παραβίασης της λογικής για την ακρίβεια -παίζεται από καιρό στη χώρα με πρωταγωνιστές τους δημοσκόπους. Αν και τελευταία οι μισοί προσγειώνονται  στην πραγματικότητα.

Αυτό το παιχνίδι αφορά τον πιθανό νικητή των προσεχών εκλογών.

Όλοι προβλέπουν ότι θα κερδίσει ο Μητσοτάκης, ή καλύτερα θα χάσει Τσίπρας. Μόνο που αυτό δεν προκύπτει από πουθενά. Αντίθετα όλα τα δεδομένα είναι υπέρ του Τσίπρα και τίποτε υπέρ του Μητσοτάκη.

Να δούμε μερικά:

Ο Πρωθυπουργός υπερτερεί συντριπτικά του αντιπάλου του στο δημόσιο χώρο και έχει κερδίσει όλες τις αναμετρήσεις μεταξύ τους στη Βουλή μέχρι σήμερα. Ταυτόχρονα η ευρύτερη Δημοκρατική παράταξη στην οποία απευθύνεται ο Τσίπρας, ιστορικά υπερτερεί της Δεξιάς την οποία προσπαθεί να συσπειρώσει ο Μητσοτάκης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνών κόμμα έχει σε βάρος του λάθη και παραλείψεις, υστερήσεις και χοντράδες, αφασία  ορισμένων στελεχών και απειρία.  Αλλά δεν ευθύνεται για τη χρεοκοπία της χώρας, για τη σήψη του πολιτικού συστήματος, για την εδραίωση της διαπλοκής και για της κλεπτοκρατίας των  περασμένων δεκαετιών.

Αντίθετα οι Συριζαίοι παρέλαβαν τη χώρα στο γκρεμό, δεν κλέβουν, δεν χρησιμοποιούν την εξουσία για να αλλάζουν τρόπο ζωής,  δεν νταραβερίζονται με την “καλή κοινωνία” της μίζας, του νεοπλουτισμού και της κομπίνας, ούτε συνωστίζονται στις αυλές των “νταβατζήδων”.

Η σημερινή κυβέρνηση -αυτή που προέκυψε από τις δεύτερες εκλογές του 2015- γύρισε τον τροχό μπροστά,  βελτίωσε όλες τις επιδόσεις της οικονομίας,  έβγαλε τη χώρα από το Μνημόνιο, έκλεισε το Σκοπιανό,  δεν υποχώρησε στο Κυπριακό, δεν έκανε μεγάλα λάθη εξωτερικής πολιτικής και δεν έχει σε βάρος της κανένα σκάνδαλο εσωτερικής πολιτικής. Ας σκεφτούμε τις προηγούμενες.

Τις επιτυχίες της τις πιστοποιούν οι διεθνείς οργανισμοί, τα κοινοτικά όργανα, οι δανειστές, ο  ξένος Τύπος, οι οίκοι αξιολόγησης, αλλά και η πραγματικότητα των αριθμών. Ο ίδιος ο Τσίπρας έχει την αποδοχή όλων των Ευρωπαίων και της ευρύτερης διεθνούς κοινότητας. Το μόνο  μελανό σημείο του είναι ο Καμμένος και το μόνο βαρίδι του ο ασύδοτος Πολάκης.

Απέναντι σ’ αυτά ο Μητσοτάκης έχει μια κατακερματισμένη ΝΔ την οποία κουμαντάρουν οι Σαμαράς, ο Άδωνις  και ο Βορίδης, η δημόσια παρουσία του είναι δραματική, εκπροσωπεί στον ανώτατο βαθμό την οικογενειοκρατία, συμπορεύεται με τη διαπλοκή, δεν έχει το παραμικρό κύρος στην Ευρώπη, έχει σκελετούς  στις ντουλάπες του και συσπειρώνει όλους τους τυχοδιώκτες της χώρας από την οικονομία την πολιτική και τη δημοσιογραφία. Ακόμη και τους κραγμένους και τα σούργελα.

Αν βάλουμε στη ζυγαριά αυτά τα δεδομένα με ποια λογική θα γείρει υπέρ του Μητσοτάκη; Οι εκλογές δεν γίνονται με γκάλοπ, με εκπομπές και δημοσιεύματα. Γίνονται με ψήφους… Και οι ψήφοι κρίνονται από την πολιτική, όχι από την επικοινωνία.