Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη
Την Πέμπτη 8/11 επέστρεψα από την Τουρκία όπου είχα πάει εκπροσωπώντας το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας στη δίκη του Taner Kilic, επίτιμου προέδρου πλέον της Διεθνούς Αμνηστίας Τουρκία και των επονομαζόμενων «10 της Κωνσταντινούπολης».
Και αυτό που σίγουρα έχω να καταθέσω ως εμπειρία είναι ότι είναι σίγουρα άλλο συναίσθημα να κάνεις εκστρατεία για τους υπερασπιστές και τις υπερασπίστριες ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία από την ασφάλεια της χώρας σου και άλλο να έχεις την ευκαιρία να βρίσκεσαι δίπλα τους, να συμμερίζεσαι την αγωνία τους, να συναισθάνεσαι την οργή και το πάθος τους και να ακούς να σου μιλάνε για τα προσωπικά προβλήματα που πλέον αντιμετωπίζουν, από κοντά.
Η εμπειρία αυτή για μένα ήταν ξεκάθαρα από τις πιο δυνατές της ζωής μου.
Όχι γιατί ένιωσα κάποιον προσωπικό κίνδυνο (εντάξει μία μικρή ανησυχία υπήρχε!) αλλά γιατί μέσα σε τρεις μέρες έβαλα τον εαυτό μου στην θέση αυτών των ανθρώπων που δε δίστασαν ούτε στιγμή να επιλέξουν για το τι θα έκαναν μετά το πραξικόπημα. Δεν μπήκαν ούτε στιγμή στο δίλημμα να επιλέξουν αν θα έπρεπε να κάτσουν στα αυγά τους ή να συνεχίσουν να αγωνίζονται για το δικαίωμα της έκφρασης, της κριτικής και της κινητοποίησης. Και δεν διστάζουν ούτε και σήμερα, παρόλο που κλήθηκαν να πληρώσουν το τίμημα αυτής της επιλογής με πολύμηνες φυλακίσεις και δικαστικές ομηρείες.
Η υπόθεση τους πήρε μία ακόμη αναβολή – την έκτη κατά σειρά – για τις 21 Μαρτίου, στην ακροαματική διαδικασία που έγινε στις 7 Νοεμβρίου. Αυτό που μας έλεγαν είναι ότι, και στην επόμενη δίκη, δεν περιμένουν κάποια εξέλιξη, αφού θα λάβει χώρα μία βδομάδα πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές στην Τουρκία, κάτι που καταδεικνύει το πόσο στενά συνδεμένη είναι η δικαστική τους περιπέτεια με τις πολιτικές εξελίξεις.
Ο Τάνερ μετά τη δίκη μας τόνιζε: «Ντρέπομαι που το λέω γιατί είμαι δικηγόρος, αλλά η εξέλιξη της δίκης επηρεάζεται μόνο από τις σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, και τα πραγματικά στοιχεία μέχρι τώρα δεν έχουν παίξει απολύτως κανένα ρόλο». Κάτι που αποδεικνύει ότι οι υπερασπιστές και οι υπερασπίστριες ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία έχουν γίνει πιόνια στη διπλωματική σκακιέρα της γειτονικής χώρας σε σχέση με τις άλλες χώρες.
Στην Ελλάδα, η Διεθνής Αμνηστία θα συνεχίζει να αγωνίζεται για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία είτε αυτά αφορούν δικηγόρους, δημοσιογράφους, πολιτικούς, δημόσιους υπαλλήλους και ακαδημαϊκούς, είτε αφορούν υπερασπιστές και υπερασπίστριες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και σε αυτόν τον αγώνα θέλουμε και τη δική σου ενεργό συμμετοχή.
ΑΠΟ ΤΟ TVXS
