Του Γ. Λακόπουλου
Για μια υπόληψη ζούμε. Ακουγόταν παλιότερα πολύ συχνά, από ανθρώπους με λαγαρό μυαλό και στέρεη συνείδηση. Πράγματι αν χάσεις την υπόληψή των άλλων τα υπόλοιπα γίνονται θηλειά στο λαιμό σου. Πιο σφιχτή και από τη μοδάτη τη γραβάτα σου, ή το πανάκριβο φουλάρι της κοκεταρίας σου.
Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο στον επαγγελματικό βίο οποιουδήποτε από το να του κολλήσουν οι συνάδελφοί του τη στάμπα του απεργοσπάστη. Να γίνει αποσυνάγωγος του σωματείου σου. Μένει ανάγλυφα στο κούτελο και δεν την ξεπλένουν τα υψηλά μηνιάτικα, τα τζιπ και η καλή ζωή. Απεργοσπάστης. Σα να σου έχουν κρεμάσει τενεκέδες.
Είναι απορίας άξιο γιατί άνθρωποι με πετυχημένη επαγγελματική διαδρομή, αναγνωρίσιμοι και ευκατάστατοι, φτάνουν στο σημείο να γυρίζουν την πλάτη στον κλάδο τους. Για λογαριασμό τίνος το κάνουν; Τι είναι αυτό που τους κάνει να μην ενδιαφέρονται για το ανάθεμα των οικογενειών που περιμένουν κάτι από την απεργία.
Η κακομοίρικη δικαιολογία «διαφωνώ με την ΕΣΗΕΑ» τους εκθέτει περισσότερο: δεν απεργεί η ΕΣΗΕΑ. Απεργούν χιλιάδες συνάδελφοί τους για να μην μείνουν χωρίς επικούρηση και περίθαλψη- όσα ενδεχομένως οι ίδιοι έχουν εξασφαλίσει χωρίς τον ΕΔΟΕΑΠ.
Ακόμη πιο ελεεινή είναι η δικαιολογία «ασκώ το δικαίωμα στην εργασία». Και γίνεται ελεεινότερη όταν σπεύδουν να την υπερασπιστούν εμπράκτως πολιτικοί- ακόμη και πρώην υπουργοί Εργασίας. Αυτό το δικαίωμα δεν ασκείται σε κοινωνικό κενό. Κυρίως δεν ασκείται εναντίον των άλλων.
Έχουν χυθεί ποτάμια αίμα για το απεργιακό δικαίωμα. Δεν το σέβεσαι; Γούστο σου και καπέλο σου. Αλλά μην στρατεύεσαι και εναντίον του. Ούτε στα απεργοσπαστικά δελτία ειδήσεων δεν υπήρχε η απεργία του κλάδου.
Όταν ο διπλανός σου αγωνίζεται για να μη χάσει το προϊόν του μόχθου του είναι φρικτό να τον εκθέτεις σε διαβολές- οχυρωμένος πίσω από τα πλακάκια που έκανες με την εργοδοσία. Για όσα αργύρια και αν το κάνεις. Σ’ αυτό τον κατήφορο δεν υπάρχει τέλος.
Όποιος διαφωνεί με την ΕΣΗΕΑ δεν έχει πάρα να πάρει μέρος στις διεργασίες της, να εξασφαλίσει αυτός το προνόμιο της εκπροσώπησης του κλάδου και να πράξει όπως νομίζει, κρινόμενος πάντα. Αλλιώς « παραδίδεις την επαγγελματική σου ταυτότητα», όπως έγραψε ο Γ. Καρελιάς στο «Protagon».
Η σύμπραξη με δήθεν μάγκες εργοδότες εναντίον της απεργίας, ακόμη και το μόνο που εξασφαλίζει είναι η δημόσια περιφρόνηση. Κάποιοι νομίζουν ότι την αντέχουν….