Ας ξεκινήσουμε από τα “εύκολα”: Γιατί η Αθήνα και η Λευκωσία δεν υπογράφουν συμφωνία για την ΑΟΖ;

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Θα το επαναλαμβάνω μέχρι να το εμπεδώσουμε όλοι. Και δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις επί αναλύσεων. Εδώ ομιλούμε για ένα γεγονός.

Και το γεγονός είναι αυτό: Δεν πρόκειται η Τουρκία να σταματήσει να προκαλεί. Αλλά κάποια στιγμή, που θα έρθει πολύ σύντομα, η λέξη προκαλεί δεν θα σημαίνει τίποτα. Διότι η Τουρκία διαρρέει, στη συνέχεια ανακοινώνει και μετά ακολουθούν οι πράξεις. Η κατοχική δύναμη υλοποιεί ότι προαναγγέλλει.

Η Τουρκία εμφανίζει χάρτες μέσω δικών της μέσων ενημέρωσης, χάρτες στρατηγών πρώην και νυν, και αμέσως μετά, η κυβέρνηση τους προωθεί επίσημα και δημόσια ως δικούς της. Υιοθετεί ακόμα και τους χάρτες του κάθε αναξιόπιστου καθηγητή και αξιωματικού, φτάνει να εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της.

  • Παρουσιάζει βεβαίως παράνομους χάρτες και παράνομες γεωγραφικές συντεταγμένες σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, η Τουρκία παρανομεί σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας και όλους τους διεθνείς νόμους. Όμως, επαναλαμβάνω ότι παρουσιάζει χάρτες, και αυτό έχει σημασία.

Με λίγα λόγια, έχει κάτι να δείξει. Για να καταλάβετε, και θα το πω όσο πιο απλά γίνεται, δεν δημοσιεύει μόνο τους παράνομους χάρτες στις εφημερίδες, όπως ίσως νομίζουν μερικοί. Τους στέλνει και σε οργανισμούς και σε κυβερνήσεις. Από τη στιγμή που δεν αντιδρά η Αθήνα με δικούς της χάρτες και δικές της γεωγραφικές συντεταγμένες, γιατί να αντιδράσει μία ξένη κυβέρνηση ή ένας οργανισμός, ιδιαίτερα εάν δεν επηρεάζεται.

Και για να μην παρεξηγηθώ: Αναφέρομαι σε όλους τις κυβερνήσεις, μέχρι και αυτή του Ανδρέα Παπανδρέου, που πάλαιψε με την ελληνική αντιπροσωπεία στην Τζαμέικα, το 1982, για να επιβληθεί η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και να ψηφιστεί το Δίκαιο της Θάλασσας. Και όμως… Ούτε ο Ανδρέας τόλμησε τότε να υλοποιήσει όσα πέτυχε, μετά από σκληρές μάχες για να γίνουν διεθνείς νόμοι. Δύο εκ των μελών της ελληνικής αντιπροσωπείας ζουν και μπορούν να επιβεβαιώσουν τα όσα γράφω.

Η Ελλάδα, λοιπόν, σαν χώρα δεν έχει τίποτα να δείξει σαν αυτά που πράττει, χωρίς νομική κάλυψη, η Τουρκία. Και εμείς δεν θα είμαστε παράνομοι, αλλά νόμιμοι. Γιατί δεν παρουσιάζουμε χάρτες δεν γνωρίζω. Υποθέτω μόνο ότι κυριαρχεί την ελληνική διπλωματία και γενικά τον ελληνικό πολιτικό κόσμο αυτό το φοβικό σύνδρομο, ότι θα πάμε την επόμενη στιγμή σε πόλεμο. Μα εκεί μας σπρώχνει η Άγκυρα έτσι κι αλλιώς…

  • Απέναντι στην Ελλάδα τι έχει να δείξει στους ξένους η Ελλάδα για να υποστηρίξει τα εθνικά δίκαιά της; Είναι μερικοί χάρτες που έχουν παρουσιάσει στο πλαίσιο κειμένων τους, σημαντικοί Έλληνες καθηγητές, όπως ο Θεόδωρος Καρυώτης και αν δεν κάνω λάθος ο Ιωάννης Μάζης, ο Άγγελος Συρίγος, ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός και άλλοι. Αλλά μέχρι εκεί.

Σε ότι αφορά την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, που έχει υπογράψει η Τουρκία με το καθεστώς της Λιβύης, πρόκειται για διμερή πράξη, αλλά δεν είναι νόμιμη διότι κλέβει θάλασσες που ανήκουν σε άλλα κράτη. Το Μνημόνιο που υπέγραψε ο Ερντογάν με τον εγκάθετό του στην Τρίπολη, αλ Σάρατζ είναι παράνομο χωρίς αμφιβολία. Από την άλλη πλευρά είναι και μία πράξη μεταξύ δύο κυβερνήσεων που αναγνωρίζουν τα Ηνωμένα Έθνη. Άντε να ξεμπλέξεις κ. υπουργέ των Εξωτερικών.

Ξένοι διπλωμάτες με τους οποίους μιλούμε κατά καιρούς, ενώ μας δηλώνουν ότι η Ελλάδα καλά κάνει και δεν ακολουθεί τον προκλητικό δρόμο της Τουρκίας, στη συνέχεια μας λένε -και μου έτυχε και μένα αυτό που θα γράψω:

Πάει, π.χ., ένα τουρκικό σεισμογραφικό και μετά ένα γεωτρύπανο στην υφαλοκρήπίδα/ΑΟΖ της Ελλάδας. Μας ρωτούν λοιπόν οι ξένοι διπλωμάτες: Εσείς πως μπορείτε να αποδείξετε στην διεθνή κοινότητα ότι έχετε δίκιο όταν δεν έχετε να δείξετε ούτε ένα χάρτη, όταν δεν έχετε παρουσιάσει γεωγραφικές συντεταγμένες;

Κάποιος πρέπει να δώσει απάντηση σε τούτο το σοβαρότατο ερώτημα…

  • Άρα χρειάζεται άμεσα να κάνουμε ότι και η Τουρκία -και δεν θα παρανομήσουμε- για να μπορούμε τουλάχιστον να αποδείξουμε τις παραβάσεις του Δικαίου της Θάλασσας από τον προκλητικό Ερντογάν.

Κατά την γνώμη μου, ήταν πολύ θετική η δήλωση των Αμερικανών που ανέφεραν:

«Δεν σχολιάζουμε τα θαλάσσια σύνορα των χωρών αλλά ένα μνημόνιο δεν μπορεί να επηρεάσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τρίτων χωρών όπως η Ελλάδα.»

Οι Αμερικανοί υποψιάζονται ότι οι Τούρκοι θέλουν να αμφισβητήσουν τα δύο οικόπεδα νοτιοδυτικά της Κρήτης, που συνορεύον με την Λιβύη και η Ελλάδα τα παραχώρησε στην ExxonMobil, στην TOTAL και τα ΕΛΠΕ και έκαναν την παραπάνω δήλωση.

Όπως έγραψε στην εφημερίδα Καθημερινή ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος:

«Όλος ο κόσμος γνωρίζει με ακρίβεια τι διεκδικεί η Τουρκία στην περιοχή. Η Ελλάδα εξακολουθεί να μην έχει προσδιορίσει ποια θεωρεί ότι είναι τα ακριβή όρια της υφαλοκρηπίδας της στην Ανατολική Μεσόγειο. Απλώς διαμαρτύρεται στις τουρκικές ενέργειες…»

Τα πράγματα είναι δύσκολα και η κατάσταση εκρηκτική. Η Τουρκία έφυγε από την περίοδο των προκλήσεων και βρίσκεται στη φάση υλοποίησης των σχεδίων της.

Θα ήταν εξαιρετική απάντηση η οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας με αυτή της Κύπρου για να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους.

Αλλά πριν γίνει αυτό, πρέπει να μετρήσουμε τους φίλους μας στη Μεσόγειο. Η Αθήνα και η Λευκωσία θα μπορούσαν χωρίς δυσκολία να συνάψουν χωριστές στρατιωτικές συνεργασίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο… Και να ενημερωθούν η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες. Έχουν πολλές υποχρεώσεις έναντι της Ελλάδας…

Ας ξεκινήσουμε από τα “εύκολα”: Γιατί η Αθήνα και η Λευκωσία δεν υπογράφουν συμφωνία για την ΑΟΖ;