Κολλημένος με το Δημοψήφισμα.
Για πολλοστή φορά ο πρώην Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου επανέρχεται στο θέμα του Δημοψηφίσματος και προβάλει ότι θα ήταν < νίκη της Δημοκρατίας>. Αδυναμία να δει την πραγματικότητα, εμμονή μικρού παιδιού στο παιχνίδι του ή κάτι άλλο; Σοβαρή πολιτική πρόταση πάντως δεν μπορεί να είναι αυτή τη στιγμή.
Πριν από όλα επειδή η χώρα δεν έχει χρόνο για δημοψηφίσματα και επιπλέον διαθέτει κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή –αν την παρερμηνεύει είναι άλλο θέμα.
Δεύτερο γιατί το Δημοψήφισμα θα έθεσε σε αμφισβήτηση κάτι αδιαπραγμάτευτο: την συμμέτοχη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη.
Τρίτο γιατί θα έδινε στις αντιευρωπαϊκές δυνάμεις την ευκαιρία να εμφανιστούν ως πολιτική δύναμη με καταγεγραμμένη επιρροή.
Τέταρτο γιατί τα δημοψήφισμα αυτού του είδους δεν έχουν πραγματικό αντικείμενο και τελικά δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από όσα λύνουν – ενώ ταυτόχρονα αποτελούν και δήθεν δημοκρατική υπεκφυγή των κυβερνήσεων από το να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Για το τελευταίο κάτι ξέρει ο Γ. Παπανδρέου.
Βαβυλωνία ,ή και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ;
Ας αφήσουμε τις αποκλίσεις ανάμεσα στις προεκλογικές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ και την πρακτική της κυβέρνησής του. Συμβαίνουν αυτά στην πολιτική.
Ας αφήσουμε επίσης ότι προσπαθεί να εντάξει αναδρομικά στη «λαϊκή εντολή» την αμφισβήτηση των σχέσεων με την Ευρώπη. Και αυτά συμβαίνουν: ούτε ο Παπανδρέου είχε εντολή να πάει τη χώρα σε διεθνή οικονομικό έλεγχο και σε μνημόνιο, αλλά το έκανε.
Ας δουμε τις αντιφάσεις στην μετεκλογική πρακτική. Για παράδειγμα τι είδους κυβέρνηση είναι αυτή στην οποία ο ένας υπουργός προετοιμάζει την επέκταση του ΕΝΦΙΑ και ο άλλος δηλώνει ότι πρέπει να καταργηθεί;
Δεν υπάρχει εβδομάδα στην οποία να μην αναδεικνύεται μια κραυγαλέα αντίδραση ανάμεσα σε υπουργούς του ίδιου υπουργικού συμβουλίου. Πέραν βεβαίως της μεγάλης αντίφασης που συνιστά η συγκυβέρνηση με τον Καμένο.
Πρόκειται για τη Βαβυλωνία ως φυσική κατάσταση του κυβερνώντος σχήματος ή για προσπάθεια να είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ;
Ο Σχολαστικός.