Του Χρόνη Πολυχρονίου
Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα αντιλαμβάνονται ότι η προσφορά του Τάκη Θεοδωρικάκου στον Κυριάκο Μητσοτάκη υπήρξε καθοριστικής σημασίας. Τον πήρε από το χέρι και τον έκανε Πρωθυπουργό.
Η ιστορία αυτή απεικονίζεται μόνο με τον Μητσοτάκη κουτσό και τον Θεοδωρικάκο, οι πατερίτσες του. Η επικοινωνιακή προεκλογικά στόχευση που χρησιμοποίησε ο τότε Σύμβουλος, απ’ ευθείας στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα και τα αντί-ΣΥΡΙΖΑ σύνδρομα που επεξεργάστηκε με τα ΜΜΕ, ήταν δικής του εντελώς έμπνευσης. Το χτύπημα υπήρξε αποτελεσματικό διότι είχε τα χαρακτηριστικά της προπαγάνδας συγκεκριμένης σχολής. Έμοιαζε σαν να προερχόταν από τα μέσα.
Δεν θα κρίνουμε εδώ την πολιτική διαδρομή του Τάκη Θεοδωρικάκου, ούτε τα κίνητρα, ούτε και τις ικανότητές του, οι οποίες είναι πολλές και αδιαμφισβήτητες. Θα τις κρίνει η ιστορία και η συνείδησή του. Άλλωστε δεν είναι ο πρώτος ούτε και ο τελευταίος που ακολουθεί στην ζωή του αυτήν την συνήθη όλο και πιο Δεξιά κάθε φορά, πολιτικά ξέφρενη διαδρομή. Τα παραδείγματα χιλιάδες, επώνυμα και ανώνυμα. Προς την αντίθετη κατεύθυνση όμως, όλο και πιο Αριστερά, τα παραδείγματα σπανίζουν, ανύπαρκτα. Ο θρίαμβος του καπιταλισμού.
Ο Υπουργός πλέον Θεοδωρικάκος με την ευφυία που τον διακρίνει αντιλαμβάνεται το εντελώς προφανές. Έκανε Μπαμ. Ότι η απόφαση για το ενδεχόμενο άνοιγμα της εστίασης υπό προϋποθέσεις την 1η Ιουνίου, ή καλλίτερα το ‘’μη άνοιγμα’’ αυτής σε εύλογο νωρίτερα χρόνο, ήταν ασύμβατη και εξωφρενική. Δημιουργούσε προβλήματα. Όχι μόνο στις επιχειρήσεις και τους πολίτες, αλλά σε αυτή την ίδια την πολιτική αξιοπιστία της Κυβέρνησης. Εδώ ανοίξανε οι εκκλησίες με όλα τα σχετικά. Είχε βαρύ πολιτικό κόστος.
Ο Θεοδωρικάκος γνωρίζει λοιπόν, σαν Πειραιώτης και παιδί του Λαού που είναι ότι, το όποιο κλίμα υπέρ ή κατά μίας Κυβέρνησης, διαμορφώνεται εκεί. Στο ΚΑΦΕ και την ταβέρνα. Και πήγε να το σώσει. Όλη την εβδομάδα λοιπόν ψιθύριζε στα κανάλια, ‘’να το ξαναδούμε’’, ‘’εγώ νομίζω’’, ‘’θα αυξηθούν οι χώροι’’, ‘’χωρίς αύξηση Δημοτικών τελών’’ και άλλα τέτοια παρόμοια γιατροσόφια. Πήγε να το περάσει, έστω να το καθυστερήσει.
Δεν γνωρίζουμε, είναι αλήθεια, τι αντιμετωπίζει αυτός ο άνθρωπος εκεί μέσα σε αυτό το Κυβερνητικό συνονθύλευμα που συμμετέχει. Επιλογή του. Ούτε και πως τον αντιμετωπίζουν, με πια καχυποψία, όλοι αυτοί κατά βάση καραμπινάτοι Δεξιοί και βάλε. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι σήμερα μετά από σχετική τηλεδιάσκεψη ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης βγήκε στον αέρα και τον άδειασε βάναυσα. Ανακοίνωσε μόνος του αυτός ο ίδιος ‘’προσωπικά’’, ότι η εστίαση ανοίγει, εκτοξεύεται, πρώτα ο Θεός, την 1η Ιουνίου. Κόβοντας έτσι τον βήχα στην πρωτοβουλία των ‘’ημέτερων’’ διαμαρτυρόμενων έντονα επιχειρηματιών της εστίασης και την φόρα του Υπουργού του.
Κατά την γνώμη μας το χτύπημα είναι στοχευμένο και πολιτικά αξεπέραστο. Ο τρόπος που ξεδιπλώθηκε, σήκωνε αυτομάτως Υπουργική παραίτηση. Διότι θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί από τον Πρωθυπουργό, χωρίς μάλιστα την επίκληση της Επιστημονικής Επιτροπής. Είναι θέμα αξιοπρέπειας και πολιτικής ευαισθησίας. Να δείξει και ένας Υπουργός σε αυτή την Κυβέρνηση ότι παραιτούμενος, την διαθέτει. Ο άλλος, ο Μέτζη του Νεούκτη, πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη και είπε πως δεν το κατάλαβε, από το Μαξίμου το κανονίσανε.