Toυ Γιάννη Παντελάκη
ANOIΞΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ, χαμογέλασε πλατιά και με μια δόση περίσσιας αυτοπεποίθησης κάλεσε τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ να του βρει έναν αντίπαλο. Μου θύμισε παλιές ημέρες με στημένους αγώνες κατς στο γήπεδο της Λεωφόρου, όπου ο Σουγκλάκος, αφού είχε πετάξει κάτω τον αντίπαλό του, σήκωνε τα χέρια γνωρίζοντας την αποθέωση της εξέδρας και φώναζε πως περιμένει τον επόμενο αντίπαλο. Έτσι και ο Στέφανος.
Στην προκειμένη περίπτωση, στο καναβάτσο είχαν βρεθεί ηττημένα τα τελευταία ίχνη της αριστεράς που είχαν απομείνει. Το μεγαλύτερο μέρος του αξιακού φορτίου της έχει χαθεί χρόνια τώρα, την Πέμπτη το βράδυ γνώρισε την ολοκληρωτική ήττα.
Ο Κασσελάκης ήταν ο νικητής της βραδιάς. Όπως λένε δημοσιογράφοι που τους αρέσει να επαναλαμβάνουν κοινοτοπίες, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σήκωσε το γάντι που του πέταξε ο προκάτοχός του και το γύρισε πίσω.
Αντίπαλος του Κασσελάκη με τα ίδια χαρακτηριστικά αποκλείεται να βρεθεί. Όχι γιατί πρόκειται για έναν χαρισματικό ηγέτη που είναι ελκυστικός στην αριστερά, αλλά γιατί η πλειονότητα αυτών που ψηφίζουν για ηγέτη στον ΣΥΡΙΖΑ δεν επιζητεί κάτι τέτοιο, ψάχνει απλώς κάποιον να τους υποσχεθεί ότι μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη.
Παρά τα στοιχεία της γραφικότητας που δεν απουσίασαν, το βράδυ της Πέμπτης ήταν εξαιρετικά χρήσιμο για συμπεράσματα. Αν τα ταξινομούσαμε, θα σημειώναμε –όχι απαραίτητα με σειρά αξιολόγησης– τα εξής:
— Ο Τσίπρας απέδειξε πάλι τις μικρές του ικανότητες διαχείρισης. Αφού έβαλε τον Κασσελάκη στο παιχνίδι και σιωπούσε για μήνες βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να απαξιώνεται από τον διάδοχό του, έκανε μια παρέμβαση η οποία τελικά βοήθησε τον Κασσελάκη και καθόλου το κόμμα του ή και τον ίδιο και το προφίλ που προσπαθεί να χτίσει.
— Ο Κασσελάκης επιβεβαίωσε την πεποίθησή του ότι με αυτό το κόμμα δεν έχει καμία τύχη. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα έχει καλύτερη τύχη το κομματικό μόρφωμα που έχει στο μυαλό του, ποτέ άλλωστε δεν είχαν τύχη σε βάθος χρόνου φιλόδοξοι πολιτικοί που δήλωναν ότι έκαναν υπερβάσεις χωρίς περιεχόμενο.
— Τα λεγόμενα κορυφαία στελέχη που απέμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσαν ότι, παρά την πολύχρονη ενασχόλησή τους με μηχανισμούς, κόμματα, ίντριγκες και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, ηττήθηκαν από τον εκπρόσωπο μιας μεταπολιτικής έκφρασης με μηδενική εμπειρία από όλα αυτά.
Τι θα συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη ημέρα παραμένει άγνωστο. Αντίπαλος του Κασσελάκη με τα ίδια χαρακτηριστικά αποκλείεται να βρεθεί. Όχι γιατί πρόκειται για έναν χαρισματικό ηγέτη που είναι ελκυστικός στην αριστερά, αλλά γιατί η πλειονότητα αυτών που ψηφίζουν για ηγέτη στον ΣΥΡΙΖΑ δεν επιζητεί κάτι τέτοιο, ψάχνει απλώς κάποιον να τους υποσχεθεί ότι μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη.
Υπάρχουν ακόμα κάποιοι που εξακολουθούν να το πιστεύουν παρότι είδαν τι πολιτικό φορτίο κουβαλάει ο Κασσελάκης και ότι για το μόνο στο οποίο είναι ικανός είναι να χαμηλώνει περισσότερο την επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ. Αν όλοι αυτοί τον περασμένο Σεπτέμβριο δεν γνώριζαν πού μπορεί να οδηγήσει το κόμμα τους ο Κασσελάκης, τώρα θα έπρεπε, θα όφειλαν να γνωρίζουν. Ο Μητσοτάκης τούς οφείλει πολλά…
AΠΟ ΤΗ LIFO