Του Χρήστου Δεμέτη
“Αποχαιρετάμε έναν δάσκαλο που άφησε βαθιά, γιγαντιαία χνάρια στα οποία πατήσαμε δειλά στο ξεκίνημα μας όλοι σχεδόν οι νεότεροι σκιτσογράφοι, τόσο στη γελοιογραφία όσο και στο πολιτικό κόμικ. Που άνοιξε δρόμους για την Τέχνη μας, δρόμους τους οποίους παλεύουμε να κάνουμε δικούς μας” αναφέρει η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων.
Ο μεγάλος γελοιογράφος της χώρας μας, ένας από τους σημαντικότερους που έχουν περάσει από τον τόπο, γεννήθηκε το 1944 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και απόκτησε πτυχίο αρχιτεκτονικής το ’68. Φοίτησε στην E.U.P. στο Παρίσι και απόκτησε πτυχίο πολεοδομίας το ’72, ενώ εργάστηκε σε αρχιτεκτονικά γραφεία έως το ’75.
Δούλεψε σαν γελοιογράφος σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Αφήνοντας το δικό του χαρακτηριστικό στίγμα συμμετείχε σε εκθέσεις, παρουσίασε το έργο του στο εξωτερικό, ενώ εξέδωσε πολλά άλμπουμ με πολιτικές γελοιογραφίες, ανάμεσα στα οποία ήταν “Ο Τρίτος Δρόμος” του 1982, “Το Θαύμα”, “Ο Ευρωπαίος” κ.α.Ξεχώριζε για την πολιτική του “ματιά” και τη διεισδυτικότητα των σχολίων του μέσα από την πένα του.
Το “αντίο” της Εφημερίδας των Συντακτών με την οποία συνεργαζόταν τα τελευταία χρόνια:
Το τελευταίο του σκίτσο:
Ένα από τα πρόσφατα του σκίτσα:
Δείτε πως είχε παρουσιάσει με το πενάκι του στον “Τρίτο Δρόμο” που δημοσιευόταν τότε στο “Ποντίκι” ο Γιάννης Ιωάννου, τα γεγονότα που έγιναν το Νοέμβρη του ’85 με τη δολοφονία του Καλτεζά από τον Μελίστα:
Η ανακοίνωση της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων:
“Η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον Γιάννη Ιωάννου που έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη 9 Μάη.
Αποχαιρετάμε έναν κορυφαίο δημιουργό που επί δεκαετίες σχολίαζε την επικαιρότητα με μοναδικό τρόπο, βαθιά πολιτικό και παράλληλα διασκεδαστικό και εκτονωτικό. Τον άνθρωπο που μας χάρισε τον εμβληματικό Τρίτο Δρόμο, τον πατέρα του Κοσμά του Ευρωπαίου και δημιουργό χιλιάδων γελοιογραφιών που αποτύπωναν απαράμιλλα την επικαιρότητα αλλά και το κλίμα της εποχής τους. Κόμιξ και γελοιογραφίες που “έσκαβαν” τον φλοιό της επικαιρότητας και έβγαζαν στην επιφάνεια τον πυρήνα της εποχής. Έναν από τους σπουδαιότερους και δημοφιλέστερους Έλληνες σκιτσογράφους.
Αποχαιρετάμε έναν δάσκαλο που άφησε βαθιά, γιγαντιαία χνάρια στα οποία πατήσαμε δειλά στο ξεκίνημα μας όλοι σχεδόν οι νεότεροι σκιτσογράφοι, τόσο στη γελοιογραφία όσο και στο πολιτικό κόμικ. Που άνοιξε δρόμους για την Τέχνη μας, δρόμους τους οποίους ακολουθάμε και παλεύουμε να κάνουμε δικούς μας.
Αποχαιρετάμε έναν συνάδελφο, που πονούσε πολύ την ελληνική γελοιογραφία, που μοιραζόταν γενναιόδωρα ιδέες και σκέψεις για το πώς θα μείνουμε όρθιοι παρά την Κρίση του Τύπου. Για το πώς η Γελοιογραφία θα συνεχίσει να υπάρχει, πως θα εξελιχθεί, πως θα διαδοθεί. Που αγωνιούσε για τις πρωτοβουλίες, τις εκδηλώσεις και τις εκθέσεις μας .
Αποχαιρετάμε έναν φίλο που έφυγε νωρίς. Έναν σπάνιο άνθρωπο βαθιά ευγενή, αξιοπρεπή και σεμνό, γύρω από τον οποίο μαζευόμασταν για να τα πιούμε ένα ποτήρι κρασί και να τα πούμε.
Εκφράζουμε τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Η ελληνική γελοιογραφία φτώχυνε κι άλλο με την απώλεια του Γιάννη Ιωάννου . Έχουμε όμως για παρηγοριά τις αναμνήσεις αλλά και το πλούσιο, εμβληματικό έργο του. Θα είναι πάντα δίπλα μας, μέσα μας. Στις καρδιές, στο μυαλό, αλλά και στα σκίτσα μας.
Καλό ταξίδι, Γιάννη…”.
