Του Μέλιου Ανδρικόπουλου
Κοιτάζω στην εφημερίδα μία φωτογραφία, με τον αρχηγό κάποιου κόμματος, που ΄΄χαζεύει” ένα τοπίο. Φαίνεται του αρέσει και χαμογελάει. Πίσω του, καμιά δεκαπενταριά κομματικοί μαντράχαλοι, πανευτυχείς, γελάνε και χασκογελάνε!!
”Το χαμογελάστε είναι μεταδοτικό”, φαίνεται πως έχει προκύψει από συναντήσεις κομματικών αρχηγών, με ιθαγενείς, που ανήκουν στο ίδιο κόμμα και που προαλείφονται ασφαλώς, για την ”κατάκτηση”, κάποιας αργόμισθης και καλοπληρωμένης θέσης!! Αθάνατε Γκρούεζα, ζεις και βασιλεύεις…!!
Σε νοσοκομείο πάει ο αρχηγός, σε κηδεία, σε τραυματίες, πάντα πίσω του θα βρίσκονται -εκτός τόπου και χρόνου- ”συνεργάτες” του, που θα χασκογελάνε πανευτυχείς, προφανώς για τους λόγους που οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά…
Το σημαντικό είναι , ότι η συνεύρεση με τον όποιο ”σημαντικό” αρχηγό, επιδρά καταλυτικά στην ψυχολογία των συνοδών του, σε βαθμό, που να βιώνουν μία κατάσταση ”Νιρβάνα”, ανεξάρτητα από την σοβαρότητα των καταστάσεων που συναντούν…
Τα φαινόμενα αυτά, φυσικά συμβαίνουν, κυρίως σε πρωτόγονες κοινωνίες και υπανάπτυκτους λαούς, που ”ζουν” στον δικό τους κόσμο, αγνοώντας τις πραγματικές συνθήκες που βιώνουν οι άλλοι άνθρωποι…
Οι αρχηγοί των κομμάτων, έχουν συνήθως ”πάντα δίκιο”, για αυτό ακόμη και μία έκφραση δυσαρέσκειας από ”συνοδούς” του αρχηγού, μπορεί να εκληφθεί, ως επίδειξη κριτικής-ασυγχώρητο σφάλμα-και συμπεριφοράς που θέτει αυτομάτως τον ευρισκόμενο στο ίδιο κάδρο φωτογραφίας, εκτός κόμματος ,με συνοπτικές διαδικασίες…Στην καλύτερη περίπτωση, θα περιθωριοποιηθεί σταδιακά και στη συνέχεια θα οδηγηθεί στην έξοδο του κόμματος…
Μέσα στα κόμματα, δεν λειτουργούν οι δημοκρατικές διαδικασίες. Το δημοκρατικό ”πνεύμα”, τις δημοκρατικές αρχές, τις ασπάζονται και τις υποστηρίζουν οι κομματικοί ταγοί, όταν πρόκειται να αναφερθούν σε εξωκομματικές διαδικασίες. Όταν πρόκειται να αναφερθούν, σε γενικές και αόριστες αντιλήψεις περί δημοκρατίας, περί ισονομίας και σε άλλες άνευ ουσίας και περιεχομένου γενικόλογες τοποθετήσεις τους!!
Μέσα στα κόμματα, επικρατεί, ”μούγκα στη στρούγκα”!!
Σκυμμένα κεφάλια, σιωπή, στέρηση ελεύθερης έκφρασης ,άποψης και γνώμης, ρουφιανιά, και αλληλοϋπονόμευση!!
Μετά φυσικά, βγαίνουν όλοι προς τα έξω, γελαστοί και ”αγαπημένοι”, να βγάλουν φωτογραφίες που θα μοιράσουν στα μέσα ενημέρωσης, για να πάρει και την ανάλογη δόση ”σανού”, ο πιστός κομματικός οπαδός!!
Φυσικά το όλο σκηνικό, δεν αποτελεί και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απλά ,θέμα μεγάλης υποκρισίας. Αποτελεί μία τεράστια παθογένεια του πολιτικού συστήματος της χώρας!!
Οι δημοσιογράφοι κάνουν ότι μπορούν, για την αποκάλυψη των τεραστίων διαστάσεων, κομματικοπολιτικής παρακμής αλλά μέχρι ποιο σημείο μπορούν να φτάσουν;
Είναι γνωστό, πώς ΟΛΑ τα μέσα ενημέρωσης, ανήκουν σε διαπλεκόμενους με τους πολιτικούς ,πανίσχυρους επιχειρηματίες…
Ας μην απορούν λοιπόν, όσοι μαθαίνουν ότι η αντικειμενική δημοσιογραφία, βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις πανευρωπαϊκά και παγκόσμια…
Σήμερα, ο Ελληνικός Λαός, επιβιώνει -στην κυριολεξία- με ψίχουλα. Στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται, έστω αμυδρά, κάποια σοβαρή προσπάθεια, για να βγει η χώρα και η κοινωνία ,από αυτό το απροσπέλαστο τέλμα…
Ταυτόχρονα, μία μικρή μειοψηφία, συναγωνίζεται σε ”αποκτηθέντα” πλούτο, τους πάμπλουτους της παγκόσμιας οικονομίας!!
Οι μειοψηφίες αυτές, σε συνεργασία πάντα με τις κυβερνήσεις της χώρας, ασχολούνται ΜΟΝΟ με το ”ξεζούμισμα” των απλών ανθρώπων…
Η εταιριοκρατία και η τραπεζοκρατία στην Ελλάδα, καλά κρατεί και αδιαφορεί πλήρως για τις κυβερνητικές ”πρωτοβουλίες” και εξαγγελίες για την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας, την πάταξη της φοροδιαφυγής και άλλες ”προσκοπικού” χαρακτήρα βαρύγδουπες δηλώσεις…
Πάντα ξημερώνει η ”ίδια μέρα” για την πλειοψηφία των πολιτών και πάντα ανατέλλει ελπιδοφόρα η ”επόμενη μέρα” της ασύλληπτης κερδοφορίας ,για τις ευνοημένες μειοψηφίες!!
Τίποτα δεν αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου!!
Δυστυχώς, δειλές κυβερνήσεις, αντιπολιτευτικά άχρηστα κόμματα, ΟΛΟΙ τους, ”βάζουν πλάτη”, ώστε να μην αλλάξει τίποτα!!
Στο μεταξύ, δεκάδες εκατοντάδες ασήμαντα παπαγαλάκια, ασχολούνται με εξίσου ασήμαντα θέματα, συμβάλλοντας και αυτοί με τον τρόπο τους, στην παγίωση της άδικης κοινωνικής κατάστασης, που επικρατεί!!
Το λυπηρό της υπόθεσης, είναι ότι οι αδρανείς πλειοψηφίες, δέχονται παθητικά και θεωρούν φυσιολογική, την άθλια αυτή κατάσταση ,που εξυφαίνεται-καθημερινά- σε βάρος τους και οδηγούν τους ανθρώπους στην διαρκή ανέχεια και εξαθλίωση!!