Γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας
Είναι σαφής και κατανοητή η ικανοποίηση και η ανακούφιση της Ελληνικής πλειοψηφίας, σχετικά με το αποτέλεσμα της δίκης των νεοφασιστών .
Στα πέντε τόσα χρόνια που πέρασαν από την έναρξη της δίκης, μεσολάβησαν ο εξοβελισμός της χρυσής αυγής από το Ελληνικό Κοινοβούλιο που ο στόχος της ήταν η απαξίωσή του και η μετατροπή του σε στάβλο , να εξεγερθεί το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα , να ματώσει η Ελληνική κοινωνία με τις φασιστικές δολοφονίες, να ενεργοποιηθεί η κυβέρνηση και ακολούθως οι δικαστικοί μηχανισμοί.
Και με μία βραδυπορούσα δικαστική διαδικασία να φτάσουμε στο αποτέλεσμα της καταδίκης. Αλλά η ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος με το δικαστικό αποτέλεσμα και οι χαρωπές και ενθουσιώδεις εκδηλώσεις των πολιτικών κομμάτων , που το καθένα προσπαθούσε να βγάλουν ‘’πολιτικό κέρδος’’ από την καταδίκη, είναι η μισή ιστορία σχετικά με την εμφάνιση και διόγκωση της χρυσής αυγής (Χ.Α). Το άλλο μισό του ιστορικού αφηγήματος, κρύβεται στην εκκωφαντική σιγή σχετικά με το πώς εκκολάφτηκε το αυγό του φιδιού σ΄ αυτόν τον τόπο.
Η Χ.Α. δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Ήταν το αποτέλεσμα της ψήφου 400.000 Ελλήνων που στις εκλογές του 2012 της έδωσαν τον κοινοβουλευτικό μανδύα και από γραφική πολιτική οργάνωση, έγινε επικίνδυνος κοινωνικός παράγοντας, με κοινοβουλευτική ασυλία , μάλιστα.
Αλήθεια, τι
έσπρωξε 400.000 ανθρώπους να ψηφίσουν φασισμό;
Ήταν η συνολική απαξίωση των πολιτικών φορέων
της χώρας; Ήταν εκδικητική πράξη κατά του ανίκανου πολιτικού συστήματος
που προκάλεσε την κοινωνική και οικονομική κρίση στην Ελλάδα; Ήταν ο λαϊκισμός και η λύση στην ξενοφοβία; Η ήταν η ευκαιρία με τα όσα τραγικά συνέβαιναν
στη χώρα, να εκδηλωθεί μια αρχέγονη και ζωώδη παρόρμηση προς την βία.
Ίσως είναι και η έλλειψη ιστορικής μνήμης , γιατί πως μπορεί να δικαιολογηθεί η ανάπτυξη του
χιτλερισμού σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, που υπέστη ανομολόγητη βία και
καταστροφή από τον φασισμό.
Η ερμηνεία του φαινομένου είναι
επιτακτική ανάγκη, γιατί η κατανόησή του
θα δώσει και τα εργαλεία για την αντιμετώπισή του.
Κατά τα άλλα, το πολιτικό σύστημα βολεύτηκε καλά με την παρουσία της Χ.Α. στην βουλή.
Στην Νέα Δημοκρατία ( Ν.Δ.) ήταν αρκετοί εκείνοι που υποστήριζαν πως η καταδίωξη της δεν συνέφερε κομματικά, γιατί δικά της παιδιά και ψηφοφόροι ήταν και στην Ν.Δ θα επέστρεφαν. Δίνοντας της έτσι χρόνο για να αναπτυχθεί.
Και μην νομίζει κανείς πως η υπόγεια προσπάθεια του γραμματέα του Υπουργικού συμβουλίου Μπαλτάκου, να δημιουργήσει γέφυρα μεταξύ χρυσής αυγής και νέας δημοκρατίας, έγινε με άγνοια του συντηρητικού κόμματος.
Το ότι αποκαλύφθηκε ο σκοτεινός ρόλος του από τον βουλευτή της χρυσής αυγής, Κασιδιάρη, ήταν η στάχτη στα μάτια για τον εξοβελισμό του από την Ν.Δ.
Και να μην ξεχνάμε πως ιστορικά, οι χουντικοί, η ακροδεξιά, και οι κρυφοφασίστες μέσα στο σώμα της συντηρητικής παράταξης φώλιαζαν , μαγαρίζοντας, και κατά καιρούς εκθέτοντας τους μικροαστούς και νοικοκυραίους, που παραδοσιακά την ψηφίζουν.
Το ότι η Ν.Δ. είναι αυτή που δρομολόγησε τον εξοβελισμό της Χ.Α από την πολιτική σκηνή και την τιμωρία της ως εγκληματική οργάνωση, εν πολλοίς οφείλεται το ότι η τελευταία αποσταθεροποίησε το κοινοβουλευτικό σύστημα, ενσωμάτωνε ανεξέλεγκτη βία και ρατσισμό στην κοινωνία και ‘’τροχίζοντας τις ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια’’ , ‘’μάτωσε’’ την ελληνική καθημερινότητα με δολοφονίες. Φτάνοντας έτσι στο ‘’μέχρι εδώ ΄΄.
Αλλά και ο έτερος κυβερνητικός πόλος, λέγε με ΣΥΡΙΖΑ, δεν πήγε πίσω σε κρυφές προσπάθειες να εκμεταλλευτεί την ακροδεξιά και την Χ.Α.
Κατ αρχάς έκανε κυβερνητική συμμαχία με την εθνικιστική δεξιά, τους ΑΝ.ΕΛ. Και είναι δεδομένο ότι ΑΝΕΛ και Χ.Α ήταν σε εθνικά κυρίως θέματα, συνοδοιπόροι.
Ακόμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, επιχαίρονταν (τρομάρα τους!) για την άνοδο της Χ.Α. πιστεύοντας πως έτσι θα ελαττώνονταν η εκλογική ποσόστωση της Ν. Δημοκρατίας.
Και να μην ξεχνάμε πως ο συριζαίος πρόεδρος της Βουλής, Βούτσης, με μακιαβελικό ύφος , δήλωσε πως σε ψηφοθηρικές βουλευτικές σκοπιμότητες, όλες οι ψήφοι είναι καλοδεχούμενες, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους. Ακόμα και οι φασιστικές. Τόσος αμοραλισμός!
Τελικά φρόντισαν να ψηφίσουν τον νέο ποινικό κώδικα, με τον οποίο οι νεοναζί θα πέσουν στα μαλακά από άποψη δικαστικής ποινής, διατηρώντας και το δικαίωμα του εκλέγεσθε. Γεγονότα που κατάγγειλε κατήγγειλε ο εξοστρακισμένος πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Κοντονής όπως και η νεολαία του κόμματος.
Λοιπόν, δεν είναι μόνο η ικανοποίηση για την τιμωρητική δικαστική απόφαση σε βάρος της χρυσής αυγής. Είναι και η θλίψη πως με την ψήφο 400.000 Ελλήνων , τελευταία φυτεύτηκε στην κοινωνία μας και δυστυχώς δεν ξεριζώνεται με δικαστικές αποφάσεις.
Θύλακες της παραμένουν ακόμα ζωντανοί, όπως μέσα στα σώματα ασφαλείας, στον στρατό, στα σχολεία, στην δημόσια διοίκηση και ελλοχεύουν περιμένοντας για ένα καινούργιο κύκλο δράσης, εκμεταλλευόμενοι την επόμενη αδράνεια της Ελληνικής Δημοκρατίας, μπροστά στον κίνδυνο.