Για την προγραμματική πρόταση του Σύριζα

 

Του Γ. Τεκίδη

Καθοριστική θα είναι για τις μέλλουσες πολιτικές εξελίξεις η προγραμματική πρόταση του Σύριζα. Ένα πρόγραμμα απαύγασμα ενός σοβαρού διαλόγου και κατάθεσης απόψεων, όχι μόνο του οργανωμένου στο κόμμα κόσμου, αλλά και με την ουσιαστική συμμετοχή σ’ αυτόν κάθε πολίτη, κάθε συλλογικότητας, κάθε φορέα που ενδιαφέρεται, αγωνιά και επιθυμεί η χώρα μας και ο λαός μας να αντικρύσουν  σύντομα ένα άλλο ξημέρωμα, μακριά από την κουστουμαρισμένη πολιτική βαρβαρότητα της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που βάλθηκε να κατεδαφίσει με ταχύτητα και ιδιαίτερο μένος ότι θετικό υπήρξε τα τελευταία τέσσερα χρόνια από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Αυτή η προγραμματική πρόταση, αντικείμενο όλων των σχετικών διεργασιών που θα προηγηθούν και που θα επικυρωθεί στο επερχόμενο συνέδριο δεν μπορεί να παραπέμπει στεγνά και με την ξύλινη χαρακτηριστική διατύπωση σε ανάλογα προγραμματικά κείμενα του παρελθόντος όπου η απαρίθμηση μιας σειράς μέτρων και προθέσεων αρκούσε, προκειμένου να επιτελέσει το σκοπό της. Η σαφήνεια, η απλότητα και προπάντων η τεκμηρίωση των προτάσεων, είναι τα στοιχεία που θα πρέπει να κυριαρχήσουν, ώστε το πρόγραμμα αυτό να πείσει, να άρει στο μέγιστο βαθμό επιφυλάξεις και ενστάσεις, να γίνει πραγματικά  οδηγός και μπούσουλας και εμπνευστής των αγώνων των λαϊκών στρωμάτων, των εργαζομένων  για μια καλύτερη μοίρα.

Το ρεαλιστικό και εφικτό αυτού του προγράμματος να προκύπτουν άμεσα από την πρώτη ανάγνωση του κειμένου, ενός κειμένου από το οποίο θα λείπουν οι λεκτικές φιοριτούρες, οι πομπώδεις και άνευ σημασίας διατυπώσεις, ο φθηνός εντυπωσιασμός και η υπερβολή. Η λήψη των ανάλογων μέτρων για την δημιουργία των ανάλογων προϋποθέσεων  ώστε στη συζήτηση και ζύμωση των προγραμματικών θέσεων, να λάβει μέρος η πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτών, είναι εκ των ουκ άνευ.

Να δοθεί βήμα και άνεση σε όσους και όσες το επιθυμούν και πονάνε για αυτή την υπόθεση, να μιλήσουν, να καταθέσουν την γνώμη και την αγωνία τους, να βοηθήσουν και στην πράξη στην κατεύθυνση υλοποίησης αυτού του προγράμματος, του δικού τους προγράμματος.

Το καινούργιο, η ρηξικέλευθη πρόταση, είτε αφορά την οικονομία, την ανάπτυξη, τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες, την δημόσια υγεία και παιδεία, την προστασία του περιβάλλοντος, να γίνουν κτήμα και σύνθημα ενός μεγάλου αγώνα για την υλοποίηση τους.

Έχει ειπωθεί και επιβεβαιωθεί στην πράξη, ότι μια φράση, ένα σύνθημα που απηχεί τις λαϊκές προσδοκίες των συγκεκριμένων καιρών, έγινε αιτία έμπνευσης και ασίγαστης πάλης, ώστε να γίνουν πραγματικότητα. Τα 1974 η χώρα μας έβγαινε από το σκοτάδι της δικτατορίας με ένα λαό καταταλαιπωρημένο από την μπότα του χωροφύλακα και των διωκτικών μηχανισμών, διψασμένο όμως για δημοκρατικές ελευθερίες, εθνική ανεξαρτησία, κόντρα στη Αμερικανοκρατία, λαϊκή κυριαρχία. Αυτή την λαϊκή δίψα για προκοπή, ελευθερία και πατριωτική ανάταση, εξέφρασε με μια και μόνη φράση τότε ο αείμνηστος Α. Παπανδρέου; “ Η Ελλάδα στους Έλληνες”’. Μια φράση που έγινε παλλαϊκό σύνθημα  σάρωσης της δεξιάς. Φυσικά άλλες οι τότε συνθήκες και οι προτεραιότητες, άλλες οι σημερινές.

Το δίλημμα όμως δεν παύει να είναι παρόν και να δυναστεύει τις ζωές εργαζομένων και ανέργων, απόμαχων του εργασιακού βίου, ανθρώπων του πολιτισμού και των γραμμάτων, της αδικαίωτης νεολαίας μας, και να κάνει άμεσα επιτακτική την ανάγκη να πάρουμε θέση. Με τον αμοραλισμό, τον απίστευτο κυνισμό και τις ψυχοκτόνες πολιτικές της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, της διανθισμένης και με ακροδεξιές θέσεις ή με την ελπίδα και τους αγώνες της δημοκρατικής, προοδευτικής και αριστερής παράταξης για μια ζωή άξια να τη ζήσεις.

ΥΓ: Τελικά ο Κυριάκος εξελίσσεται σε μεγάλο πολιτικό απατεώνα. Τώρα την…προδοτική συμφωνία των Πρεσπών θα την τηρήσει και θα την τιμήσει ως επωφελή για τους δύο λαούς, αφήνοντας έτσι ορφανούς τους αφιονισμένους από τον ίδιο οπαδούς του και άλλους ακροδεξιούς πατριδοκάπηλους Μακεδονομάχους. Τώρα η καταστροφή στο Μάτι και η ανθρώπινη τραγωδία δεν οφείλεται στην ανικανότητα του Τσίπρα και της Δούρου, αλλά στα ακραία καιρικά φαινόμενα και στην κλιματική αλλαγή. Αυτά από το βήμα του ΟΗΕ προχθές. Οι λέξεις ντροπή, φιλότιμο και ευθύνη έχουν πάρει διαχρονικά διαζύγιο από το Μητσοτακέικο.