Του Μιχάλη Ζουριδάκη
Αγαπητέ Κύριε Λακόπουλε (πρεσβύτερε αλλά γιατί όχι και νεότερε J),
Σας είναι γνωστή η τεράστια εκτίμηση με τη οποία περιβάλλω όχι μόνο τον λόγο σας αλλά και το πρόσωπό σας στο βαθμό που μπορώ να το διακρίνω από τα γραπτά σας.
Έτσι, αυτή την φορά δε σας γράφω για να επαναλάβω την εκτίμησή μου (που πρέπει να θεωρείτε δεδομένη) αλλά για να εκφράσω την αμφιβολία μου πάνω σε ένα θέμα που έχετε θίξει αρκετές φορές.
Το θέμα αυτό ακούει στο όνομα «Πολάκης».
Είναι εμφανής (και σεβαστή) η άποψή σας για την ανάγκη προώθησης του Κύριου Πολάκη στις ……μη ορατές γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με τεκμηρίωση παρεσχημένη από το ίδιο τον Κύριο Πολάκη.
Ωστόσο συχνά αναρωτιέμαι αν η ερμηνεία σας για τις συνέπειες των «πρωτοβουλιών» του Κυρίου Πολάκη είναι εξ ίσου αλάθητη με την πολιτική οξυδέρκεια που εκτιμώ σε σας, τα πέντε περίπου χρόνια που σας παρακολουθώ.
Εξηγούμαι: Δεν προκρίνω το ύφος πολλών πεπραγμένων του Κυρίου Πολάκη και φυσικά ούτε επιθυμώ να αναγορεύσω τον εαυτό μου σε υπερασπιστή του.
Απλά προσπαθώ να είμαι δίκαιος και τίμιος σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου και γι’ αυτό προσπαθώ να κρίνω ΚΑΙ τον Κύριο Πολάκη με τα ίδια κριτήρια που κρίνω το εαυτό μου αλλά –γιατί όχι- και εσάς (επιτρέψτε μου την «ύβρη» J).
Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι ότι πολύ συχνά καταλήγω να τον βλέπω (για τον Κύριο Πολάκη μιλάω), αν όχι με συμπάθεια, τότε τουλάχιστον με εκτίμηση.
Με κάνει να σκέφτομαι την γάτα μας που ενώ είναι ζημιάρα, όλοι μας την αγαπούμε γιατί …….δεν είναι κακιά! Τουναντίον. Κάτι σαν άτακτο παιδί αλλά με «χρυσή καρδιά» !?
Μέσα στην απίστευτη σήψη που χαρακτηρίζει –όχι μόνο- την πολιτική ζωή της πατρίδας μας, έχουμε ένα άτακτο παιδί που κάνει αταξίες (και απερισκεψίες) αλλά είναι μία από τις ελάχιστες φωνές που έχουν την παρρησία να λένε τα πράγματα με το όνομά τους.
Και που το κάνει έχοντας γνώση των συνεπειών, τουλάχιστον στον ίδιο.
Φυσικά θα μου πείτε –και το έχετε τεκμηριώσει- ότι οι συνέπειες είναι ευρύτερες και πληρώνουν κι άλλοι τα σπασμένα. Σωστό.
Αλλά αναρωτιέμαι, οι συνέπειες είναι άραγε μόνο αρνητικές?
‘Όπως μας άφησε παρακαταθήκη ο Πρόκλος ο Λύκιος, «Ουδέ γαρ ενταύθα το κακόν αμιγές και του αγαθού», ή –κατ΄αναλογία- όπως μου μάθαιναν στο πανεπιστήμιο, «δεν υπάρχει κακή διαφήμιση».
Νομίζω ότι ήδη καταλάβατε που θέλω να καταλήξω.
Μήπως εκτός από το κακό που –αδιαμφισβήτητα- κάνει ο Κύριος Πολάκης, κάνει και κάποιο καλό???
Μήπως –λέω μήπως- το καλό δεν είναι αμελητέο? Μήπως ακόμη είναι και μεγαλύτερο από το κακό?
Μπορείτε να το αποκλείσετε? Αν ναι, σας θυμίζω ότι ακόμη υπάρχουν άνθρωποι που περιβάλλουν ακόμη και τον Κύριο(???) Μητσοτάκη με την εμπιστοσύνη τους.
Σας στέλνω τους θερμότερους χαιρετισμούς και την εκτίμησή μου