Εάν ο Μητσοτάκης πιστέψει ότι θα ευνοηθεί από διλήμματα σαν αυτά που ευνόησαν τον Μακρόν, θα είναι η έσχατη πλάνη του. Και ως τέτοια χείρων της πρώτης….
Πώς πρέπει να διαβαστεί η λαχτάρα που πήρε στη Γαλλία ο Εμανουέλ Μακρόν, μέχρι να κριθεί η παραμονή του στο μέγαρο των Ιλισίων για άλλα πέντε χρόνια; Εξαρτάται από αυτόν που τα διαβάζει.
Η ψύχραιμη πολιτική ανάληψη οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η νίκη του Γάλλου προέδρου είναι διάτρητη.
Πατάει στη βάση της αποτυχίας που δείχνει για την πρώτη θητεία του ότι στον πρώτο γύρο τον ψήφισε μόνο το 28% από το 66% που τον είχε κάνει πρόεδρο το 2017.
Αν αφαιρέσουμε το 23% της αντίπαλου του, χρειάσθηκε να αποκηρύξει πολλά πεπραγμένα του απέναντι στους μισούς Γάλλους που απέμειναν –αφαιρουμένων όσων είχαν ήδη ψηφίσει τον ίδιο και Λεπέν– για να κερδίσει.
Και πάλι δεν κέρδισε μόνος. Και η Λεπέν κέρδισε εννέα ολόκληρες μονάδες . Συντριβή δεν το λες. Εξ ου και υπόσχεται να εδραιώσει την Ακροδεξιά στη Γαλλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη, εν όψει των δυσκολιών που θα ακολουθήσουν για τους Ευρωπαίους.
Κέρδισε επίσης, δίπλα στον Μακρόν και ο ανερμάτιστος Μελανσόν . Τώρα θέλει να συγκατοικήσει στο ρετιρέ της εξουσίας ως Πρωθυπουργός . Αντάλλαγμα για τη βοήθεια πρόσφερε να μην παραδοθεί η Γαλλία στους ακραίους αντιευρωπαίους εθνικιστές.
Ίσως τον Ιούνιο να αποδειχθεί ότι η νίκη του Μακρόν είναι η τιμωρία του. Θα κάνει τον πρόεδρο «όλων των Γάλλων», όπως είπε, με τον Μελανσόν επικεφαλής του υπουργικού συμβούλιου και την Λεπέν επικεφαλής της πιο σκληρής αντιπολίτευσης των τελευταίων δεκαετιών.
Η πολιτική ζωή της χώρας θα γίνει κόλαση και η προεδρική νίκη μόνο χολή θα στάζει.
Από την άλλη υπάρχουν όσοι διαβάζουν τα αποτελέσματα αλλιώς: ο Μακρόν είναι πρόεδρος για πέντε χρόνια, με ποσοστό που δεν είναι οριακό και εξουσίες που δεν μπορούν να του αφαιρεθούν από κανέναν.
Νίκη νάναι και ότι νάναι. Ακόμη και αν συνοδεύεται με τη δήλωση του νικητή : «ξέρω ότι δεν με ψηφίσαμε επειδή σας έπεισα».
Αυτή είναι η οπτική όσων κινούνται πέριξ του μεγάρου Μαξίμου και έχουν τους λόγους τους: πιστεύουν ότι η πολιτική τακτική που εστιάζει στον φορτίζοντας αρνητικά το όνομά του, μπορεί να κρύψει την αρνητική θητεία του απερχόμενου και να του διασφαλίσει δεύτερη θητεία.
Σε απλή μεταφορά πιστεύουν ότι εκεί που ο Μητσοτάκης έδειχνε χαμένος από παντού, τώρα μπορεί να ελπίζει σε δεύτερη θητεία. Αρκεί να πείσει ότι οι Συριζαίοι είναι οι μπαμπούλες που δεν πρέπει να επιστρέψουν. Το παρισινό βαριετέ να μεταφερθεί στην Αθήνα.
Θα στήριζαν έτσι κι αλλιώς την προεκλογική του καμπάνια στη δαιμονοποίηση της προοπτικής να κυβερνήσει ξανά ο Τσίπρας. Αλλά τώρα αυτό θα πάρει τη μορφή της φαιάς προπαγάνδας.
Το μήνυμα θα είναι χονδροειδές αλλά εύληπτο: δεν τα πήγε και τόσο καλά ο Μητσοτάκης– του έτυχαν και πολλά – αλλά τώρα οι «δυνάμεις της αστικής δημοκρατίας» πρέπει να συσπειρωθούν για να φράξουν το δρόμο στον «λαϊκισμό».
Αρκεί όμως να ντυθεί Μακρόν ο Κυριάκος και οι επικοινωνιολόγοι του να ντύσουν Λεπέν τον Τσίπρα; Προφανώς όχι.
Ο Μητσοτάκης ήταν ήδη Μακρόν και γι αυτό απέτυχε. Και η στολή της Λεπέν δεν θα μπορούσε να κολλάει στον Τσίπρα. Η γαλλική περιπέτεια δεν έχει κοινά χαρακτηριστικά με τη Ελλάδα.
Στα καθ ημάς οι -αντίστοιχες- δυνάμεις που τροφοδοτούν τη Λεπέν είναι ήδη ενσωματωμένες στη ΝΔ και κυκλοφορούν με τα πολιτικά χαρακτηριστικά του Άδωνι και του Βορίδη.
Από την άλλη οι δυνάμεις του Κέντρου που θα μπορούσαν να σπεύσουν τρομαγμένες στον Κυριάκο, είναι ήδη στην αγκαλιά του Τσίπρα, που έχει καθιερωθεί πλέον ως ο φυσικός κληρονόμος της Κεντροαριστεράς που διαμόρφωσε στη χώρα ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Στην ελληνική πολιτική σκηνή δεν υπάρχουν ρόλοι για το έργο που κράτησε τον Μακρόν στη θέση του. Ο Γάλλος πρόεδρος είχε ιδανική αντίπαλο-που αποτελούσε πραγματικό κίνδυνο για τη Γαλλία και την Ευρώπη.
Αντίθετα ο αντίπαλος του Μητσοτάκη είναι συνομιλητής -και εν τέλει εκλεκτός- των ευρωπαίων κεντροαριστερών. Προορίζεται να συμπληρώσει τη δυναμική μετακίνησης του ευρωπαϊκού ιδεολογικού τόξου προς τ αριστερά. Όπως δείχνει το βέλος με τα εκλογικά αποτελέσματα της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας- με την Ελλάδα στο τέταρτο πόδι του τραπεζιού.
Εάν, παρ όλα αυτά, ο Μητσοτάκης πιστέψει ότι θα ευνοηθεί από διλήμματα σαν αυτά που ευνόησαν τον Μακρόν, θα είναι η έσχατη πλάνη του. Και ως τέτοια χείρων της πρώτης….
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR