Γιώργος Παπανδρέου: Συνεργασίες

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Οι υπουργοί Εξωτερικών έχουν εντολή να προωθούν τα συμφέροντα της χώρας, ακόμη και με συγκρούσεις. Όχι να «συνεργάζονται»…

Στην πολιτική οι γόνοι μοιάζουν, σαν σταγόνες.

Πχ όταν τους ανατίθεται η διακυβέρνηση νομίζουν πως ο κόσμος ψήφισε τον εαυτό τους- όχι το πρόγραμμά τους ή το κόμμα τους.

Στις περιπτώσεις Γιώργου Παπανδρέου, Κυριάκου Μητσοτάκη η ομοιότητα είναι σαν να «χτίσθηκαν» ως πολιτικοί, ο ένας κατ΄ αντιγραφή του άλλου.

Ο νεότερος Μητσοτάκης αποφασίζει όχι επειδή είναι Πρωθυπουργός, αλλά επειδή είναι ο Κυριάκος.

Ήτοι, αντιλαμβάνεται την εξουσία σαν άσκηση κληρονομικού δικαιώματος.

Ο νεότερος Παπανδρέου προηγήθηκε- ιδίως στα κριτήρια για τον διεθνή προσανατολισμό τη χώρας.

Ήταν ο πρώτος Πρωθυπουργός που πήρε αποφάσεις για τις οποίες δεν είχε λαϊκή εντολή.

Το 2010 έστειλε τη χώρα σε διεθνή οικονομικό έλεγχο. Για «να τη σώσει».

Μόνο που στις εκλογές του 2009 ουδείς του ανέθεσε να σώσει κανέναν.

Του ανατέθηκε απλώς να εφαρμόσει το πλουσιοπάροχο πρόγραμμά του.

Εφόσον με τις δημοσιονομικές δυσκολίες που ,πράγματι, βρήκε- αλλά γνώριζε πριν τις εκλογές- «λεφτά δεν υπήρχαν», όφειλε να ζητήσει νέα εντολή με νέο πρόγραμμα.

Δεν είχε νομιμοποίηση να πετσοκόψει μισθούς και συντάξεις που είχε εκλεγεί υποσχόμενος να αυξήσει.

Εκτός από τη χώρα το πληρώνει ακόμη και ο ίδιος.

Απέτυχε να γίνει πρόεδρος του μικρού- εξ αίτιας του- κόμματος που είχε παραλάβει μεγάλο σε ένα διαμέρισμα στην οδό Αναγνωστοπούλου το 2004.

Διορίσθηκε από τη Φώφη στη σημερινή Βουλή και προσφέρει κυρίως την απουσία του.

Ο Ανδρουλάκης του έδωσε, αβασάνιστα, την κάρτα του ΚΙΝΑΛ να συνεχίσει το καλαμπούρι με τη «Σοσιαλιστική Διεθνή».

Αίφνης εμφανίσθηκε με έναν επικήδειο για την Αμερικανίδα πολιτικό Μαντλίν Ωλμπράιτ.

Μας εξήγησε ότι ήταν «ένα πολύ ιδιαίτερο άτομο, που έβαζε πάντα τις αξίες πάνω από την πολιτική και αγωνιζόταν μέχρι τέλους για έναν καλύτερο κόσμο».

Αφού τον είχε βομβαρδίσει προηγουμένως.

Ο ίδιος «ανακάλυψε τα πολύ ανθρώπινα στοιχεία της και εκτίμησε πολύ την βαθιά κατανόηση των διεθνών σχέσεων που είχε. Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή για τον κόσμο, η σοφία της θα μας λείψει τρομερά». Τι μας λες;

Ενδιαμέσως αναφέρει : «Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ στενά μαζί της σε πολλές περιπτώσεις και να μοιραστώ τόσες πολλές συζητήσεις τα τελευταία.. χρόνια για τις παγκόσμιες υποθέσεις».

Δικαίωμά του να θρηνεί και για τη σκληρή ιερακίνα του Κλίντον και οποιονδήποτε Αμερικανό επικυρίαρχο.

Η φράση όμως περί «στενής συνεργασίας» σηκώνει συζήτηση, αν μιλάμε για την περίοδο που ήταν ο ίδιος υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας- στην κυβέρνηση Σημίτη.

Του είχε αναθέσει ο τότε Πρωθυπουργός να «συνεργαστεί» με την εκλιπούσα- και για ποιο θέμα;

Οι υπουργοί Εξωτερικών έχουν εντολή να προωθούν τα συμφέροντα της χώρας, ακόμη και με συγκρούσεις. Όχι να «συνεργάζονται»…

AΠΟ TO ΙΕΙDISEIS.GR