Της Μαρίνας Αλεξανδρή
Ανοιχτό παιχνίδι στις κάλπες και εκκίνηση της προεκλογικής περιόδου από το σημείο μηδέν βλέπουν οι «Εκλογικές Τάσεις» – η τακτική ανάλυση των δημοσκοπήσεων που πραγματοποιεί το Ινστιτούτο Νίκος Πουλατζάς.
Στην 12η έκδοση των «Εκλογικών Τάσεων», που καλύπτει το διάστημα από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο και συνυπογράφεται όπως πάντα από την διευθυντρια του Ινστιτούτου Πουλατζάς Δανάη Κολτσίδα και τον εκλογικό αναλυτή-μαθηματικό Κώστα Πουλάκη, καταγράφονται κατ’ αρχάς δύο ενδιαφέροντα ποσοτικά ευρήματα:
Η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχει μειωθεί στις 4,3 μονάδες και στο χαμηλότερο επίπεδό της εδώ και πολλά χρόνια, ενώ πλέον καταγράφεται μεγαλύτερη ικανοποίηση των ψηφοφόρων από τις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναντι των προτάσεων της κυβέρνησης.
Συγκεκριμένα, η πρόθεση ψήφου – η οποία προκύπτει από την ανάλυση 44 δημοσκοπήσεων από 14 διαφορετικές εταιρίες – φέρνει την ΝΔ στο 30,1% και τον ΣΥΡΙΖΑ στο 25,8%.
Επίσης, το ποσοστό ικανοποίησης που συγκεντρώνουν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι 32,8% έναντι 32% της ΝΔ, ενώ ταυτόχρονα διαπιστώνεται και πτώση της δημοτικότητας του Κυριάκου Μητσοτάκη, άνοδος της δημοτικότητας του Αλέξη Τσίπρα και μείωση της διαφοράς μεταξύ των δύο.
Στα ποιοτικά στοιχεία, οι «Εκλογικές Τάσεις» εντοπίζουν ισχυρή δυναμική διαμόρφωσης του τελικού αποτελέσματος από την δεξαμενή των αναποφάσιστων, από την οποια και τα δύο κόμματα φαίνονται να έχουν δυνατότητα άντλησης ψηφοφόρων με ελαφρύ προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ειδικότερα, από όσους σήμερα περιλαμβάνονται στην «αδιευκρίνιστη ψήφο», το 22,2% είχε ψηφίσει το 2019 την ΝΔ και το 23,2% είχε επιλέξει ΣΥΡΙΖΑ.
Στην βάση αυτών των ευρημάτων οι αναλυτές του Ινστιτούτου Νίκος Πουλατζάς καταλήγουν στα εξής βασικά συμπεράσματα:
► Η προεκλογική περίοδος ξεκινάει από ένα σημείο ισορροπίας των δύο βασικών αντιπάλων. Αν και η ΝΔ διατηρεί ένα σχετικό προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, αυτό είναι πλέον αισθητά μειωμένο και διαρκώς μειούμενο. Επομένως, η κατάληξη του εκλογικού αγώνα είναι απολύτως ανοιχτή.
► Το καθοριστικό στοιχείο είναι η εμπέδωση μιας διαχρονικής τάσης μείωσης της διαφοράς μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που δεν δείχνει πλέον να μπορεί να ανατραπεί.
► Στους λεγόμενους «ποιοτικούς» δείκτες πλέον έχει επέλθει απόλυτη σύγκλιση της δυναμικής των δύο μεγάλων κομμάτων. Το όποιο πλεονέκτημα διέθετε ο πρωθυπουργός, εξανεμίζεται -ιδίως υπό το βάρος της προσωπικής σκιάς που υπάρχει για τον ίδιο στο σκάνδαλο των υποκλοπών.
► Με αυτά τα δεδομένα, η προεκλογική περίοδος θα παίξει ακόμα πιο καθοριστικό ρόλο από ό,τι συνήθως. Τόσο τα πρόσωπα των υποψηφίων βουλευτών και το σήμα που θα δώσουν προς τους πολίτες, όσο και -πολύ περισσότερο- τα διακυβεύματα που θα επικρατήσουν, θα γείρουν την αμφίρροπη αναμέτρηση προς τη μία ή προς την άλλη πλευρά.
► Σημαντικό ρόλο θα παίξει και η καθαυτό στρατηγική των κομμάτων, τόσο των δύο μεγάλων, όσο και των μικρότερων, μπροστά στην κάλπη της απλής αναλογικής. Η στρατηγική της αυτοδυναμίας που έχει επιλέξει ο Κ. Μητσοτάκης, μπορεί να τον βοηθά να συσπειρώσει σε κάποιο βαθμό την εκλογική βάση της ΝΔ του 2019, ωστόσο τον φέρνει σε απόσταση από την πλειοψηφία των πολιτών που δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις ότι προτιμούν κυβέρνηση συνεργασίας παρά νέες εκλογές. Αντίστροφα, η στρατηγική της προοδευτικής κυβέρνησης που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει διλήμματα και προς τα κόμματα που βρίσκονται πολιτικά κοντά του, τα οποία αργά ή γρήγορα θα κληθούν να απαντήσουν τα ίδια και, σε δεύτερο χρόνο, οι ψηφοφόροι τους.
► Η «δεξαμενή» των αναποφάσιστων ψηφοφόρων, από την οποία και τα δύο κόμματα μπορούν κατ’ αρχήν να αναμένουν οφέλη, έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που τη φέρνουν εν τέλει πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ: περισσότερες γυναίκες, νέοι/ες και άνεργοι/ες.
► Από τα exit polls γνωρίζουμε ότι περίπου ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους αποφασίζει μετά την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Επομένως, θα λέγαμε ότι «το παιχνίδι τώρα αρχίζει».
ΑΠΟ ΤΟ TVXS