Του Ιωάννη Δαμίγου
Το φουσκώνουν, ξεφουσκώνει, κρατά ίσες αποστάσεις με παραποιημένη μεζούρα, αυθαδιάζει σοσιαλδημοκρατικά μέσα από ευρωπαϊκή φυλακή, πάσχει από άνοια επιλεκτικά, έχει χρέη και εκβιαζόμενο ή όχι, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συνεργαστεί εκ νέου με παλιό συνεργάτη “επιτυχημένης” και αλησμόνητης κυβέρνησης.
Κι όλα αυτά, εφτά νομά σ’ ένα δωμά! Με δέκα διαφορετικές απόψεις και δεκαπέντε αποχρώσεις, είκοσι εννέα “κατασκευαστών”, που γνωρίζουν. Ο δηλωσίας φουκαράς αρχηγός του παράταιρου συνονθυλεύματος, ξοδεύει το “καλάθι” του ανοικοκύρευτου ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ό, τι άλλο, σε ανούσιες και χωρίς νόημα επιθετικές και ανόητες εκφράσεις, τιμώντας το άνοιγμα του τριωδίου ως αρμόζει σε διασκεδαστή καρνάβαλο.
Πάλι σε κουτσό άλογο ποντάρισαν οι νταβατζήδες, όπως είχαν ανεπιτυχώς προσπαθήσει στο παρελθόν και με έναν άλλο αστείο και ασυνάρτητο τύπο, που ρωτούσε αν “ξέρεις από βέσπα”, σε ρηχό και βαλτωμένο ποτάμι. Η μόνη διαφορά τους, πως ο ευρωβουλευτής δεν έχει σακίδιο στην πλάτη. Ειδάλλως θα τους μπέρδευες!
Τα ρέστα τους παίζουν οι αργυραμοιβοί, σε ύστατη διάσωση του αδίστακτου συστήματος, μέσω του σοσιαλδημοκράτη βοηθού, που εξυπηρετεί ως βαστάζος χωρίς προφυλάξεις πλέον. Ως “λοιπή προοδευτική δύναμη”, που ήλπιζαν κάποιοι πως μετέχει και συμβάλει σε πολιτικό διάλογο συνεννόησης, έχει πάψει να υπολογίζεται από καιρό. Τείνει περισσότερο σε συστηματικό κατάλοιπο, περασμένης αναχρονιστικής τακτικής ακόλουθου και ουρά, κατά το σύνηθες, της δεξιάς και “γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε”.
Εφτά νομά σ’ ένα δωμά, μηχανεύονται τρόπους πολιτικής επιβίωσης μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Αγνοώντας ίσως, μαζί με τους συντηρητές των, πως οι χρησμοί της Πυθίας έχουν κουράσει ακόμα και τους εναπομείναντες ψηφοφόρους του περίφημου πάλαι ποτέ κραταιού μηχανισμού του δημοσίου, που ούτως ή άλλως βρίσκονται στην έξοδο.
Το αρρωστημένο από καιρό κόμμα των “περίπου”, δεν έχει να προσφέρει άλλη διαστρέβλωση στην πολιτική, πέραν αυτής που πρόσφερε ως τώρα. Οι εφτά νομά σ’ ένα δωμά, θα σκορπίσουν προσφεύγοντας παρασιτικά στα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας, χωρίς δωμά. Προλαβαίνουν δεν προλαβαίνουν.