Του Τάκη Ψαρίδη
Φεύγουν τρέχοντας οι Έλληνες από την Αγγλία και έρχονται στην Ελλάδα για να γλυτώσουν από την «ανοησία της αγέλης». Κανονικά το λένε «ανοσία της αγέλης». Ότι δηλαδή επιβάλλεται να μολυνθεί περίπου το 70% του πληθυσμού και να πεθάνουν πολλοί, ώστε οι υπόλοιποι να σωθούν γιατί θα επικρατήσει η «ανοσία της αγέλης».
Ο ακροδεξιός καραγκιόζης που έχουν για πρωθυπουργό στην Αγγλία το είπε ωμά και κυνικά. «Πολλές οικογένειες θα χάσουν τους δικούς τους και τους αγαπημένους τους πολύ πριν την ώρα τους». Βεβαίως ο καραγκιόζης αυτός δεν είναι μόνος του. Τον συμβουλεύουν κάποιο αδίστακτοι και κυνικοί επιστήμονες που αποπειρώνται να κάνουν το μεγαλύτερο πείραμα της Ευρώπης σε βάρος του ανθρώπου και το οποίο θα το ζήλευε ακόμα και ο Γιόζεφ Μένγκελε. Προφανώς και είναι πολύ πιο ασυνείδητοι και ανεύθυνοι από ορισμένους επιστήμονες στην Ελλάδα που έλεγαν ότι το γλείψιμο στο κουταλάκι της μετάληψης δεν κολλάει αν υπάρχει πίστη.
Φυσικά ξεσηκώθηκε όλη η σοβαρή επιστημονική κοινότητα και φαίνεται ότι η «ανοησία της αγέλης» αναγκάζεται σε οπισθοχώρηση σιγά σιγά, αλλά το μεγάλο κακό έχει ήδη γίνει στην Αγγλία και μεταφέρεται αεροπορικώς σε όλον τον κόσμο. Προφανώς και ο Ιός δεν έχει ιδεολογία και δεν κάνει ταξικές διακρίσεις. Όμως η διαχείριση και η αντιμετώπιση του είναι καθαρά ιδεολογική ή μάλλον ιδεοληπτική και έχει δύο πλευρές.
Από την μια είναι το μοντέλο που δεν υπολογίζει το οικονομικό κόστος μπροστά στην ανθρώπινη υγεία και προστατεύει το δημόσιο σύστημα υγείας και από την άλλη είναι το ριψοκίνδυνο μοντέλο διαχείρισης που, χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης και κοινωνικής συνείδησης, προτάσσει τον οικονομικό παράγοντα με την ελπίδα ότι μακροπρόθεσμα θα νοσήσουν λιγότεροι και αυτό θα ωφελήσει και την οικονομία. Τέτοιες σκέψεις έγιναν και σε ορισμένες βόρειες χώρες όπως στην Σουηδία αλλά και στην Γερμανία, ευτυχώς όμως δεν επικράτησαν.
Το ασυνείδητο μοντέλο δεν είναι τυχαίο. Στηρίζεται σε μια ορισμένη βρετανική αντίληψη που εμπιστεύεται την «φυσική» πορεία των πράγματων και την συνακόλουθη έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος και στους θεσμούς. Το κακό λέει θα κάνει τον φυσικό κύκλο του, θα σκοτώσει αλλά θα περάσει. Αντίθετα στην ευρωπαϊκή παράδοση και ιδιαιτέρως στην φιλελεύθερη γαλλική, το «φυσικό» κακό μπορεί να αντιμετωπιστεί με τους νόμους, τους θεσμούς και την ανθρώπινη αλληλεγγύη. Αυτό δικαίως μας θυμίζει την θέση των δικών μας αρχαίων Σοφιστών ότι τα πράγματα είναι «νόμω», δηλαδή κοινωνικές κατασκευές και όχι «φύσει», δηλαδή φυσικά, θεϊκά και υπερβατικά.
Ευτυχώς που στην χώρα μας επικράτησε το ανθρώπινο μοντέλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας και κατέρρευσαν οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που τώρα τρέχουν ασθμαίνουσες να σωθούν στο δημόσιο σύστημα υγείας, σε αυτό δηλαδή που μόλις πριν λίγες μέρες κραύγαζαν να γκρεμιστεί και να ιδιωτικοποιηθεί. Επιμένω ότι αυτός ο Ιός έχει και τα θετικά του διότι αποκαλύπτει πολλά, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό μας βίο και πρωτίστως στις μεταξύ μας σχέσεις.-