Του Απόστολου Λουλουδάκη
Σύμφωνα με πληροφορίες την νύχτα επισκέφθηκε ο Γάλλος πρεσβευτής τον Έλληνα Πρωθυπουργό για να του ζητήσει να εξαιρεθεί από την απαγόρευση που προβλέπει ο προς ψήφιση νόμος για τα ΜΜΕ, ο εθνικός ΥΜΝΟΣ της Γαλλίας… Ανάλογο διάβημα έκανε κάποιος Κρητικός ΣΥΛΛΟΓΟΣ της Αθήνας για να εξαιρεθεί το ” Πότε θα κάνει ξαστεριά”.
Ο δικηγόρος του Σάκη Ρουβά πήρε όπως έμαθα διαβεβαίωση ότι ο νόμος δεν θα έχει αναδρομική ισχύ, διότι τραγούδησε παλιά πριν ενηλικιωθεί πολιτικά, τα επαναστατικά τραγούδια που προσκαλούν τον κόσμο να πάρει τα όπλα για να κερδίσει την λευτεριά του.
Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα για τα τραγούδια της Επανάστασης του ’21 όπως π.χ. ο Θούριος του Ρήγα, της Εθνικής Αντίστασης, ακόμη και για τον ελληνικό εθνικό ύμνο υπάρχει πρόβλημα, αφού μιλά για την βία (Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή, σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη…).
Έχει πέσει πανικός στον χώρο της τέχνης, τι θα γίνει με έργα όπως π.χ. η Γκουέρνικα ή η καταστροφή της Χίου του Ντελακρουά, αφού σύμφωνα με το πνεύμα του νομοθέτη εμπεριέχουν υποκίνηση σε βία και μίσος. Με τον νέο νόμο για τα ΜΜΕ που θα ψηφιστεί πιθανό σήμερα απαγορεύεται να δημοσιευτεί οτιδήποτε υλικό που εμπεριέχει υποκίνηση σε βία ή μίσος και δημόσια πρόσκληση σε τρομοκρατικό έγκλημα.
Αγαπητοί φίλοι, θα πάω πολλά χρόνια πίσω , πώς φθάσαμε στην δικτατορία του Μεταξά στην 4η Αυγούστου .Τον Απρίλη του 1936 με πρωτοβουλία του Άγγλου πρέσβη στην Αθήνα ο Μεταξάς ορίζεται από το Παλάτι Πρωθυπουργός, έχοντας εξασφαλίσει στην Βουλή την ψήφο εμπιστοσύνης των Βενιζελικών βουλευτών της μεγάλης “Δημοκρατικής παράταξης” για ορισμένους επιλήσμονες της ιστορίας και την ψήφο ανοχής της Δεξιάς.
Στις 30 του Απρίλη η Βουλή μετά την ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση Μεταξά με ψήφισμα θέτει σε αναστολή τις λειτουργίες της για έξι μήνες, έως τις 30 του Σεπτέμβρη. Το κλείσιμο όμως ήταν οριστικό, όπως και στην περίπτωση της Γερμανίας της Βαϊμάρης που αφού πήρε την εξουσία ο Χίτλερ και οι Ναζιστές έκαψαν την Ράιχσταγκ και δεν ξαναέκαναν εκλογές κυβερνώντος με διατάγματα, αυτή την μέρα τερμάτισε ο κοινοβουλευτικός βίος της χώρας και στις 4 Αυγούστου του1936 επιβάλλεται η δικτατορία Μεταξά.
Αρχίζουν οι διωγμοί, οι φυλακίσεις, η εξορία και τα θύματα δεν είναι μόνο αριστεροί, την ίδια τύχη έχουν και οι οπαδοί του κόμματος των Βενιζελικών ακόμη και στελέχη των Συντηρητικών. Η ιστορία σύμφωνα με μια φράση που αποδίδεται στον Κάρολο Μαρξ επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και την δεύτερη φορά σαν φάρσα. Έχει πλάκα σε λίγο να διατάζουν να κατέβουν από τα μουσεία, τις βιτρίνες των γκαλερί, από τους τοίχους των σπιτιών μας οι φωτογραφίες του Τσέ Γκεβάρα, των ηρώων της επανάστασης του 21, του Ρήγα Φεραίου, οι ήρωες της Εθνικής Αντίστασης, να ξαναβάζουν στην πυρά τα βιβλία του αναθεματισμένου του Καζαντζάκη….
Αγαπητοί φίλοι, δεν πάμε καλά… Αυτά που συμβαίνουν είναι αστεία πράγματα, μιλάμε για γελοιότητες που εκθέτουν την χώρα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί κατά γράμμα τα μονοπάτια της Ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, τα συστήματα Ορμπάν. Η Δημοκρατία βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο, η ολομέτωπη επίθεση στα κεκτημένα προηγουμένων γενεών που κέρδισαν με αίμα και θυσίες οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες πολίτες, αφαιρούνται σε ένα βράδυ.
Η πανδημία ήταν το πρόσχημα για να επιστρέψει η χώρα στην εποχή του μεσοπολέμου. Η ανίκανη Κυβέρνηση των ολιγαρχών προετοιμάζει το νομικό οπλοστάσιο για να αντιμετωπίσει την επόμενη μέρα μετά την πανδημία. Προετοιμάζει τον νέο εθνικό διχασμό , τον εσωτερικό πόλεμο ενάντια στους μισθωτούς, στις στρατιές των νεόφτωχων της μεσαίας τάξης, των ανέργων, των αστέγων, των αγροτών, των ελευθέρων επαγγελματιών.
Τα Πανεπιστήμια βράζουν, μαγαζάτορες παραδίδουν στο Μαξίμου τα κλειδιά των επιχειρήσεων τους, η νεολαία στους δρόμους εν μέσω πανδημίας, τα τρακτέρ του κάμπου ζεσταίνονται, οι αγρότες της Κρήτης πετάνε στις χωματερές τον ιδρώτα τους, οι κτηνοτρόφοι σε απόγνωση, το αίμα τους βράζει, η νέα τουριστική σαιζόν όπως φαίνεται θα είναι μια από τα ίδια..
Σε αυτές τις συνθήκες συνεχίζεται, ο εγκλωβισμός της κοινωνίας στα σπίτια σχεδόν ένα χρόνο τώρα, η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα, ο φόβος του θανάτου, η ανασφάλεια βλέποντας ένα διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας να καραδοκούν τα κοράκια της αγοράς να το κατασπαράξουν. Οι άνθρωποι ζουν σε ένα διαρκές στρες έχουν γίνει πειραματόζωα των ΜΜΕ και των δημοσκόπων.
Όταν ζοριστεί η κατάσταση οι επικοινωνιολόγοι πανικόβλητοι διατάσσουν την επιστράτευση του Μωυσή, να αφήσει τις βόλτες στην Πάρνηθα και τις κορωνοταβέρνες στην Ικαρία να κάνει κανένα διάγγελμα στο πόπολο διότι ο χρόνος τελειώνει και ο μοιραίος , ο θλιβερό, ο άβουλος λόχος των 158 στην Βουλή δεν θα υπάρχει σε λίγο για να νομοθετεί κάθε έκτρωμα που φθάνει από τα δικηγορικά γραφεία του Λονδίνου….
Ήδη για όσους καταλαβαίνουν, αρχίζει να φαίνεται από τον δορυφόρο η εικόνα της επόμενης μέρας μετά την πανδημία στην Ελλάδα. Χάος, φρίκη , ανθρωπιστική κρίση, ένας πραγματικός πόλεμος επιβίωσης. Και απέναντι ένα κράτος αδίστακτο, στα χέρια μιας αδίστακτης οικονομικής ολιγαρχίας (ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑΣ) και μιας κυβέρνησης γραφικών, οπερέτας, ορντινάτσες των αφεντικών τους, της Τρόικας, των τραπεζών και της εγχώριας διαπλοκής ..
Τελικά κανένας δεν έμαθε τι έγινε στην συνάντηση με το Γάλλο πρέσβη… Λέτε να υπήρξε κάποιος συμβιβασμός, κάποια υποχώρηση των Γάλλων για να μην χαλάσει η δουλειά με τα Ραφάλ. Βασικά δεν είχε προβλεφθεί στην συμφωνία. Οι Γάλλοι επιμένουν ότι έχει τεράστιο κόστος για την Γαλλία η υποχρέωση του Μακρόν να κάνει δηλώσεις ενάντια στον Ερντογάν κάθε φορά που ο ανέμελος Πρωθυπουργός κάνει μια γκάφα και ο λαός του για να μην πέσει σε κατάθλιψη έχει ανάγκη μια καλή κουβέντα από τον Μεγάλο …
Είπαμε δα, μια κάθε μήνα δεν είναι παράλογο, συμβαίνει και στις πλέον καλές οικογένειες, μια την βδομάδα είναι διαχειρίσιμη, αλλά κάθε λεπτό δεν αντέχει το Γαλλικό κράτος να το σηκώσει στους ώμους του. Η βλακεία είναι βαρύ φορτίο και δεν υπάρχει εμβόλιο για την θεραπεία της. Ο φασισμός είναι το αγαπημένο άθλημα των μωρών που έπιναν με τα λαστιχένια μπιμπερό το γαλατάκι τους όπως φώναζαν στις διαδηλώσεις οι φοιτητές τον Μάη του 1968 και γαλουχούν τις σαρκοβόρες κοινωνίες σήμερα τα νεοφιλελεύθερα μωράκια για χάρη των αδίστακτων κυκλωμάτων και μηχανισμών της διεθνούς των ολιγαρχών.