Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Η ιδέα να ενταχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα- αρχίζοντας από την κοινοβουλευτική ευρωομάδα «Σοσιαλιστών και Δημοκρατών» υπήρχε από το 2014 – όταν ο Αλέξης Τσίπρας ηταν υποψήφιος της …Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την Κομισιόν!
Τον επόμενο χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές και η ιδέα έγινε πρόταση εκ μέρους των Ευρωσοσιαλιστών πλέον. Με επισπεύδοντα τον Μάρτιν Σουλτς του SPD, λόγω του ηγετικού ρόλου του στο Ευρωκοινοβούλιο.
Το ΠΑΣΟΚ δια της Φώφης Γεννηματά αντιδρούσε, αλλά δεν μπορούσε να κλείσει τον δρόμο στην ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην Σοσιαλιστική Ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου- αν το ζητούσε. Ακόμη και αν «πάγωνε» προσωρινά την ένταξη στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Τη σολομώντεια «λύση» έδωσε ο Τσίπρας. Το κόμμα του έμεινε στη περιθωριακή «Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά» -ΕΕΑ/GUE- , στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά ο ίδιος δεν έλειψε ποτέ από τα σαλόνια του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την – δια των ποσοστώσεων–αντιπροεδρία της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο δια του Παπαδημούλη. Αλλά στις συνεδριάσεις της ο Τσίπρας δεν πήγε ποτέ. Προτιμούσε την παρέα , με τον Σολτς, τον Κόστα, τον Σάντσεθ και τον Τζεντιλόνι.
Τον ήθελαν στη μεγάλη ευρωπαϊκή σοσιαλιστική οικογένεια – ως Πρωθυπουργό, πρώην και εν δυνάμει – έχοντας λύσει και μια παλιά εκκρεμότητα για την παρουσία δυο κομμάτων από την ίδια χώρα- που δεν επέτρεψε την ένταξη της ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη.
Οσάκις του ζήτησαν να ενταχθεί, δεν πήραν αρνητική απάντηση. Ο Τσίπρας το άφηνε ανοιχτό, αλλα δεν διακινδύνευσε τη σύγκρουση με τη κομματική γραφειοκρατία και την «Ομπρέλα», που προτιμούσαν τα γκρουπούσκουλα της Αριστεράς, ανάμεσα στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ηταν η μεγαλύτερη δύναμη- ακολουθούμενος απο τους Podemos και μετά το τίποτε.
Κατά πάσα πιθανότητα η μετακίνηση στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, θα ήταν η πρώτη πράξη του, αν κέρδιζε τις εκλογές- ή έστω αν έμενε επικεφαλης του ΣΥΡΙΖΑ. Η νεα ηγεσία το απέκλεισε: μένουμε στην GUE. Μάλλον με προχειρότητα.
Ο πραγματικός λόγος είναι ότι οι Ευρωσοσιαλιστές δεν ενδιαφέρονται πλέον για τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά τον Τσίπρα. Στην Κουμουνδούρου το καταλάβαν όταν δεν υπήρξε καμία πρόσκληση προς τον Κασσελάκη, για συμμετοχή στις διεργασίες τους. Η θέση του παρατηρητή ηταν προσωπική για τον Τσίπρα. Ησύχασε και ο Ανδρουλάκης στον οποίο δεν έδιναν σημασία στις συνόδους τους …
Σε αυτό το κλίμα επιμονής στον εγκλωβισμό της Βαβυλωνιακής «Αριστεράς», που έχεο μόλις 37 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο και πάει για λιγότερες, τρία στελεχη με διαφορετική προέλευση κατέθεσαν πρόταση : να αποφασίσει το Συνέδριο ένταξη στους Ευρωσοσιαλιστές.
Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο Γιάννης Ραγκούσης και ο Κώστας Ζαχαριάδης- μόνος αιρετός αυτή τη στιγμή, ως δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων- επιχειρούν να στρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ προς τη Κεντροαριστερά, συγκροτώντας μια οιονεί τρόικα.
Ο Ραγκούσης προέρχεται από το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ που ήταν μέλος Ευρωσοσιαλιστών και ο Θεοχαρόπουλος από κόμμα που ήθελε να γίνει και ο Ζαχαριάδης αισθανεται περισσότερο άνετα με τον κεντροαριστερό Δούκα, παρά με την σημερινή ηγετική ομαδα της Κουμουνδούρου..
Σε άλλες εποχές η επιχειρηματολογία τους θα μπορούσε να είναι πειστική. Αλλά οι περί τον Κασσελάκη αντιδρούν-πλην εξαιρέσεων. Ο Κώστας Αρβανίτης- απομείνας ευρωβουλευτής και ο μόνος υποψήφιος από την διαλυθείσα ευρωομάδα – αφου ο Παπαδημούλης θα ιδιωτεύσει- έσπευσε να τους αντικρούσει.
-«Αν κάποιοι πιστεύουν ότι ο κύκλος της Αριστεράς έκλεισε, εγώ διαφωνώ. Η σοσιαλδημοκρατία είναι μια φθαρμένη ιστορία».
Με εν ενεργεία καγκελάριους, πρωθυπουργούς , επίτροπους και στελέχη σε άλλα ευρωπαϊκά αξιώματα φθαρμένη η Σοσιαλδημοκρατία και όχι η Αριστερά με τις κομμουνιστικές, «σοσιαλιστικές » και αντιευρωπαϊκές μικροομάδες που τη συγκροτούν;
Ωστόσο αυτή η συζήτηση τείνει να γίνει κάπως ανεκδοτολογική αν ο αριθμός των ευρωβουλευτών που θα αναδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ …υπο-τριπλασιαστεί. Επιπλέον οι Ευρωσοσιαλιστές δείχνουν πλεον να προτιμούν τη διατήρηση της ισορροπία τους με τον Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ, παρότι δεν περιμένουν πολλά πράγματα. Η προοπτική να έχουν στο μέλλον στις γραμμές τους έναν ακόμη Πρωθυπουργό από την Ελλαδα δεν συζητείται…
Τότε προς τι η πρωτοβουλια των τριών; Οι ίδιοι πιστεύουν ότι «είναι ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ – να αποφασίσει καθαρά ότι στοχεύει να αποτελέσει το κόμμα της μεγάλης Κεντροαριστεράς»- θεωρώντας ξεπερασμένο το σχήμα της Αριστεράς που «στήθηκε» προ 20ετιας στο Στρασβούργο- για…χρηματοδοτικούς λόγους . Ανατρέχουν σα παραδείγματα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας , για να ισχυριστούν ότι « η μάχη των επόμενων ευρωπαϊκών κι εθνικών εκλογών δεν θα κριθεί στο έδαφος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά στο έδαφος της Κεντροαριστεράς».
Το θέμα είναι ότι πολιτική ομάδα δεν αλλάζεις σαν να αλλάζεις πουκάμισο. Για να ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αλλάξει το Καταστατικό του σε κάποια σημεία και ηγετική ομάδα. Καθόλου καλή προοπτική όταν Νέα Αριστερά του Χαρίτση καιροφυλακτεί, να καλύψει τον κενό χώρο…
Ορισμένοι διαβλέπουν ότι η πρωτοβουλία των τριών, δεν είναι άσχετη με το ενδεχόμενο να εμφανιστεί κάποια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας ως επικεφαλής νέου πολιτικού φορέα, που θα αφήνει πίσω τον ΣΥΡΙΖΑ και η προσέγγιση με την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία θα είναι αυτονόητη επιδίωξη. Καθώς οι τρεις ποτέ δεν απομακρύνθηκαν από κοντά του, είναι σαν να του στρώνουν το δρόμο.
Σε κάθε περίπτωση είναι μια υγιής, εσωτερική συσπείρωση τριών στελεχών με καλή εικόνα και εμπροσθοβαρείς αντιλήψεις. Κυρίως με αρκετή ευφυΐα να δημιουργήσουν μια βάση εσωκομματική αντιπολίτευσης με πολιτικούς ιδεολογικούς όρους. Αντί να συγκρούονται με τον Κασσελάκη, του υποβάλουν …προτάσεις στροφής προς την Κεντροαριστερά, που δεν θα δεχθεί… Χαμένοι δεν βγαίνουν.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR