Του Ιωάννη Δαμίγου
Η αποχώρησή και η παραίτησή μου από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, που υπέβαλα την 3/4 μετά από αναβολές, ελπίζοντας στείρα προφανώς, σε αλλαγή και σεβασμό συνετής σκέψης, έχει ως εξής:
“Καλησπέρα, Μετά από την “ατυχή” εμπειρία της συμμετοχής μου στην εφορευτική επιτροπή αν. Αμαρουσίου σε συνύπαρξη με το δ. Αμαρούσιο, στο “στέκι” και κατόπιν, της επιεικώς χαρακτηρισμένης άκρως προκλητικής και συνάμα προσβλητικής και θρασύτατης παρουσίας “γνωστών” παραγοντίσκων μετά άγνωστων μεταφερόμενων εντεταλμένων, σεβόμενος τον εαυτό μου, υποβάλω την παραίτησή μου, γενικώς και ειδικώς, σε ό, τι έχει σχέση με το κόμμα. Καθ’ ότι δέχτηκα λεκτική και απειλητική θρασεία επίθεση, εντός και εκτός του εκλογικού χώρου, από συντρόφους (;) στην απέλπιδα προσπάθεια της ελάχιστης τήρησης σεβασμού των κανόνων της ψηφοφορίας.
Αφού σας ευχαριστήσω όλους και όλες, να ευχηθώ τα καλύτερα για το κόμμα.”Τα όργανα του κόμματος και οι αρμόδιοι, πλην ενός, προς τιμή του ( που με κάλεσε σε σύντομη τηλεφωνική συνομιλία για αναφορά πως θα τεθεί το θέμα στην ΚΟΕΣ), δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον, αλλοίμονο, παρά την έκταση που πήρε η παραίτησή μου στα μέλη πολλών άλλων οργανώσεων, λόγο του βίαιου τρόπου συμπεριφοράς και αντιμετώπισής μου.”Ούτε ποιος, ούτε γιατί”, σιγή και αποσιώπηση ακόμα και λογοκριμένη άρνηση κοινοποίησης της παραίτησής μου στην ομάδα μελών και στην ΝΕΒΑ (από την αυθαίρετη πρωτοβουλία και κρίση του … συντονιστή!), που μετά από ισχυρή πίεση από μέρους μου, κατόπιν μίας ημέρας κατέστη δυνατή.
Ήταν η στιγμή που κατάλαβα έντρομος, πως αρχίζω επικίνδυνα να τους μοιάζω!Και όποιες τυχόν αναστολές είχα μέχρι πρότινος, υποχώρησαν ατάκτως! Και όλη αυτή η αδράνεια των υπευθύνων κατά τα άλλα, του κόμματος, είχε σκοπό την αποφυγή διατάραξης και διαρροής των συμβάντων, ως προφύλαξη του …κόμματος! Η πραγματικότητα της “βάσης”, για μία ακόμη φορά κάτω από το χαλί της σκοπιμότητας! Και όχι η άμεση παρέμβαση και πιθανή αποτροπή ή έστω οι … παρατηρήσεις στους γνωστούς “δράστες” παράτυπων εξόφθαλμων ενεργειών! (Απουσία εποπτεύοντος)
Έως και σήμερα 6/4 δεν υπάρχει καμία επίσημη αντίδραση και ενημέρωση, από κάποιον υπεύθυνο του κόμματος, ίσως και … καλύτερα! Σίγουρα δεν αποτελώ και καμιά σοβαρή απώλεια σαν ένα απλό μέλος (αναπληρωτής συντονιστικού). Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν. Οι βαρκούλες όμως παραμένουν πάντα χρήσιμες ως μέσο… διαφυγής και διασφάλισης ακεραιότητας χαρακτήρα.
Σεβόμενος τον εαυτό μου και αναγνωρίζοντας πως αυτή η “αριστερά”, του τριήμερου της ψηφοφορίας, που θύμιζε κατάστημα “κρεοπωλείου”, δεν είναι η “δική” μου αριστερά, παραιτήθηκα!Δεν είχα υποβάλει ούτε καν υποψηφιότητα συνέδρου, όπως και ποτέ δεν αποσκοπούσα σε κάτι (γνωστό σε όλους), προσφέρθηκα εθελοντικά στο έργο της εφορευτικής επιτροπής, που δυστυχώς θα στιγματίσει και την παρουσία μου, λόγο της ανεπάρκειάς της.
Τέλος, αγαπητέ πρόεδρε θα ήθελα να απαντούσες, όχι σε εμένα, αλλά στην βάση που σε ενδιαφέρει και που έζησε από κοντά όλες αυτές τις εφιαλτικές εικόνες, αν θα επιμεληθείς προσωπικά ή μέσω κάποιου οργάνου, για την όποια αντιμετώπιση των υπεύθυνων της ασχήμιας. Ονόματα και διευθύνσεις στην διάθεσή σου. Αν δεν έχεις λάβει γνώση των συμβάντων, αναλαμβάνω να σε ενημερώσω προσωπικά, καθώς θα έπρεπε ήδη να έχεις ενημερωθεί, από γνώστες, κοντά σου.Την δική μου αλήθεια αισθάνομαι πως είμαι υποχρεωμένος να δημοσιοποιήσω, όχι με σκοπό να βλάψω (άλλων έργο αυτό) αλλά να προβληματίσω. Αν.
Εδώ να ευχαριστήσω δημόσια το Ανοιχτό Παράθυρο, που δεν λογόκρινε ποτέ κάποιο άρθρο μου, συμβάλλοντας στο παράδειγμα της έκφρασης της ελεύθερης σκέψης και γραφής.