Του Μελέτη Ρεντούμη
Οι πολιτικές εξελίξεις είναι πραγματικά καταιγιστικές αυτή την περίοδο κυρίως με αφορμή την συμφωνία των Πρεσπών που έχει διχάσει κόμματα, βουλευτές, πολιτευτές καθώς και τον ίδιο τον ελληνικό λαό.
Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά, γνωρίζει ότι το 2019 είναι εκλογική χρονιά και πως δεν έχει αρκετά περιθώρια να ανατρέψει την εις βάρος του κατάσταση όσον αφορά την εικόνα που εμφανίζουν οι δημοσκοπήσεις.
Η μόνη ελπίδα του Αλέξη Τσίπρα, είναι η ανακατανομή δυνάμεων στο πολιτικό σύστημα και όχι απλά η προσέλκυση ψηφοφόρων από άλλα κόμματα, αλλά η διάλυσή τους μέσα από διλήμματα ή ψευδεπίγραφες αποφάσεις οι οποίες σαν στόχο δεν έχουν πάντα την πορεία της χώρας προς μία αναπτυξιακή τροχιά, αλλά μία αμφιλεγόμενη και διχαστική ρητορική, με στόχο να τεθούν οι διαχωριστικές γραμμές προς τη ΝΔ και την ευρύτερη συντηρητική παράταξη.
Με αυτή την λογική, είδαμε πρόσφατα να αποχωρούν οι ΑΝΕΛ από την συγκυβέρνηση και να εμφανίζονται χωρίς καμία κομματική πειθαρχία, με στελέχη τους να προσδοκούν και να επιζητούν συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης το Ποτάμι, που εμφανιζόταν ως ένα κόμμα φιλελεύθερο που ήθελε να ανατρέψει το παλιό πολιτικό σκηνικό, τελικά έγινε ο πιο προνομιακός συνομιλητής της κυβέρνησης σε αρκετές περιπτώσεις, με αποτέλεσμα τα ρήγματα να μην αργήσουν να έρθουν και στην συμφωνία των Πρεσπών, με την κοινοβουλευτική ομάδα τελικά να διαλύεται υπό την πίεση των περιστάσεων.
Βέβαια, ο τελικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, δεν είναι η προσέλκυση των ΑΝΕΛ ή του Ποταμιού, αλλά η άλωση του πάλαι ποτέ κραταιού χώρου της Κεντροαριστεράς, που εκπροσωπούσε το ΠΑΣΟΚ και προσπαθεί να καθιερωθεί ως Κίνημα Αλλαγής.
Και σε αυτή την περίπτωση, η κυβέρνηση επιδιώκει να πάρει με το μέρος της την πλειοψηφία των στελεχών του ΚΙΝΑΛ, χωρίς να το αφήσει να έχει μία αυτόνομη στρατηγική δημιουργίας ενός νέου πόλου στον μεσαίο χώρο.
Ήδη μετά την θετική ανταπόκριση της ΔΗΜΑΡ για την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών, το κόμμα και ο αρχηγός της τέθηκαν εκτός του ΚΙΝΑΛ, με αποτέλεσμα να δημιουργείται στα στελέχη του, κλίμα ανασφάλειας και εσωστρέφειας, ενώ οι δυνάμεις που θεωρούν τον Αλέξη Τσίπρα τον φυσικό διάδοχο του χώρου της Κεντροαριστεράς πληθαίνουν.
Η πορεία προς τις εκλογές τόσο για την αντιπολίτευση όσο και για την ΝΔ που φέρεται ως πρώτο κόμμα με διαφορά στις δημοσκοπήσεις, δεν θα είναι εύκολη και θα απαιτηθεί ισχυρή συσπείρωση, αλλά και σαφείς απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα, ώστε να τεθούν τόσο οι κόκκινες γραμμές διαφοροποίησης με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να φανούν οι σοβαρές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας στα δικά του χρόνια διακυβέρνησης.
Η απόλυτη μάχη για την εξουσία έχει ήδη ξεκινήσει, και καλό θα ήταν για κάθε κόμμα εξουσίας, αφενός να μην υποτιμήσει τον αντίπαλο και αφετέρου να έχει μία ξεκάθαρη στρατηγική μακριά από μικροπολιτικές επιδιώξεις και εγωισμούς.
Ο νέος δικομματισμός μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσει τη νέα εξέλιξη του πολιτικού συστήματος στην χώρα,από την στιγμή που τα κενά σε βασικές μεταρρυθμιστικές πολιτικές, δεν κατάφεραν να απαντηθούν από κανένα νέο φορέα, παρά τις όποια εγχειρήματα πραγματοποιήθηκαν στο παρελθόν.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός