Toυ Γιάννη Πανούση
Το έτος 1941
το ελληνικό μας κράτος
αυτοεξορίστηκε
στη Μέση Ανατολή
καραβοτσακισμένο.
Αργότερα
και ως τις μέρες μας
εκτίει την ποινή της εξορίας
στην πρωτεύουσα.
Δ. Πιστικός, Ιστορία
Η ενότητα και η συνέχεια ενός λαού δεν πρέπει να βασίζονται μόνο στην πολιτισμική καταγωγή, τη θρησκεία και τη γλώσσα αλλά κυρίως στα σταθερά του ΝΑΙ και ΟΧΙ [ακόμα και κόντρα στη λογική της πραγματικότητας].
Όταν ένας λαός αλλάζει τα ΝΑΙ με τα ΟΧΙ, και τα ΟΧΙ με τα ΝΑΙ για τα ίδια ερωτήματα / διλήμματα, όταν δηλαδή μεταλλάσσεται, τότε πολύ γρήγορα θα πέσει στη ‘μαύρη τρύπα’ της Ιστορίας και θα χαθεί [λόγω ανεπαρκούς αυτογνωσίας, αξιοπρέπειας και συνέπειας].
ΥΓ. Το ΟΧΙ δεν συμβιβάζεται με τη λούφα ή με το δίκοπο ‘ίσως/μπορεί’. Το ΝΑΙ δεν ταυτίζεται με το ‘θα δούμε/εξαρτάται’.
Αν μη τι άλλο σήμερα η πατρίδα έχει ανάγκη από καθαρές κουβέντες σε όλα τα ανοικτά μέτωπα. Κι αυτό αφορά τόσο τους πολιτικούς όσο και τους πολίτες.