Κάποιος να μιλήσει στον Ανδρουλάκη προτού γίνει θέμα στις επιθεωρήσεις ως …υποψήφιος Πρωθυπουργός

Του Γ. Λακόπουλου

Ο επικεφαλής ενός κόμματος- που στις προηγούμενες εκλογές, με επικεφαλής τη φορέα ενός ισχυρού πολιτικού ονόματος,  πήρε 8%- το αποκαλεί “παράταξη”.  Βάζοντας ενίοτε δίπλα  και το “δημοκρατική” το τερματίζει: ιστορικά η  Δημοκρατική Παράταξη  συσπειρώνει πάνω από το 50%  του ελληνικού λαού. Πολλά του λείπουν….

Η χρήση του όρου από τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη για αυτό το μάλλον περιφερειακό κόμμα δεν δικαιολογείται ούτε καν από ποσοστό που  του δίνουν δημοσκοπήσεις -κατά τις οποίες οσο χειρότερα τα πάει ο Μητσοτάκης τόσο περισσότερο αδημονούν οι πολίτες να τον επανεκλέξουν.

Από τις πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις του νέου επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ- όπως μετονομάστηκε το ΚΙΝΑΛ όπως είχε μετονομαστεί το… ΠΑΣΟΚ γιατί όλοι έλεγαν ότι “έκλεισε τον κύκλο του” και έχει πολλές επιβαρύνσεις και πολλά χρέη-  οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά.

Καθώς ο ίδιος δεν είναι στη Βουλή -το ανώτατο πεδίο κατάθεσης πολιτικού λόγου- η συγκροτημένη παρουσία του Μιχάλη Κατρίνη, που τον υποκαθιστά στην κοινοβουλευτική διαδικασία, σώζει την κατάσταση. Αλλά όταν ο ίδιος ο Ανδρουλάκης εμφανίζεται στα ΜΜΕ το ερώτημα επιστρέφει:  δεν καταλαβαίνει κάτι ή τρολάρει εαυτόν και αλλήλους; 

Το φαινόμενο επαναλήφθηκε με την τελευταία  συνέντευξη στο “Βήμα της Κυριακής  στην οποία είπε  το στομφώδες:

Η  πατρίδα μας έχει ανάγκη μια ισχυρή πρόταση διακυβέρνησης απέναντι στη Νέα Δημοκρατία που δεν θα θυμίζει σε τίποτα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ”.

Πολύ σωστό. Αλλά όσοι αρχίζουν να σκέφτονται ότι εννοεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ θα απογοητευτούν διαβάζοντας τη  συνέχεια:

-“Αν μας τιμήσει ο Ελληνικός λαός έχω χρέος και καθήκον να είμαι έτοιμος και θα είμαι έτοιμος». 

Έτσι ακριβώς, με αυτή τη διατύπωση: θα είναι έτοιμος. Ο ίδιος, προσωπικά.   Έτοιμος να γίνει Πρωθυπουργός- όπως προκύπτει από τα συμφραζόμενα. Τα υπόλοιπα θα έλθουν μόνα τους… 

Το μόνο που δεν λέει αν ως Πρωθυπουργος στο υπουργείο Υγείας θα  τοποθετήσει εκ νέου τον Ανδρέα Λοβέρδο. Του οποίου την προσωπικότητα εκτίμησε, ώστε να τον  προτείνει ο ίδιος  για το Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος του-ενώ διώκεται ποινικά για δωροδοκία στο σκάνδαλο Νοβάρτις και ενδέχεται να καθίσει στο σκαμνί. 

 Κατά τον Ανδρουλάκη “την πρώτη Κυριακή της απλής αναλογικής, με βάση τους συσχετισμούς που θα έχουν διαμορφώσει οι πολίτες, θα κριθούν οι προθέσεις όλων. Αν σκέφτονται και πολιτεύονται με όρους ειλικρινούς συναίνεσης και συνεργασίας ή με όρους προσωπικής πολιτικής διάσωσης”.

Σε μετάφραση είναι η άλλη πλευρά της αντίληψης ότι μετά τις εκλογές πρέπει να αποκλειστούν από την Πρωθυπουργία ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας– και εν τέλει τον Πρωθυπουργό να ορίσει ο… ίδιος, ή να είναι ο ίδιος!

Με τις διατυπώσεις του στο “Βήμα”  περί της δικής του  “ετοιμότητας ” και της  “προσωπικής διάσωσης” των άλλων θέτει -εμμέσως αλλά σαφώς- υποψηφιότητα για την Πρωθυπουργία . Και υπόσχεται να είναι και … έτοιμος.

Δικαίωμά του. Αλλά για να γίνει πρωθυπουργός  πρέπει να συντρέξουν δυο προϋποθέσεις: Πρώτο να  κερδίσει τις εκλογές και δεύτερο να τον στηρίξει είτε ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η ΝΔ; Αν το βλέπει να το πει, για να ξέρουμε πού βαδίζουμε.

Το πρόβλημα για τον, συμπαθή κατά τα λοιπά, Νίκο Ανδρουλάκη είναι ότι η πραγματικότητα διαμορφώνεται χωρίς τις επιθυμίες του. Στις εκλογές το  ζητούμενο θα είναι  απλό: θα συνεχίσει να κυβερνάει ο Μητσοτάκης ή θα αναλάβει πάλι Τσίπρας;

Ενδεχόμενο να πάρει άλλος τη δουλειά,  δεν τίθεται,  από το εκλογικό σώμα τουλάχιστον. Ακόμη και αν υπήρχε ενδεχόμενο για άλλον Πρωθυπουργό, πάλι ο Μητσοτάκης με τον Τσίπρα θα το αποφάσιζαν. Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να ονειρεύεται οσα καρβέλια θέλει.

Πάντως στο δίλημμα Μητσοτάκης ή Τσίπρας, όπως προκύπτει διαρκώς από τις τοποθετήσεις του, ο ίδιος τοποθετείται σαν να προτιμάει τον πρώτο.   

Μιλάει με σεβασμό για τον Μητσοτάκη, κάνει γενικές πολιτικές παρατηρήσεις  χωρίς να βλέπει τα όργια της διακυβέρνησής του,  έβγαλε από το λεξιλόγιο του ΠΑΣΟΚ κακές λέξεις όπως το  “Μαξίμου ΑΕ” της Φώφης και αποφεύγει να θίξει τον Πρωθυπουργό- ενώ κάποιοι δικοί του τον υμνολογούν κιόλας.  Φοβερή αντιπολίτευση…

Ταυτόχρονα επιτίθεται μονότονα στον Τσίπρα προσωπικά με την επιχειρηματολογία και το ευτελές ύφος του “συστήματος Μητσοτάκη “, με κορώνες για τον Καμμένο και τον Πολάκη- τις οποίες θεωρεί ξεπερασμένες ακόμη και ο Άδωνις- και θεωρεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ… κομμουνιστή!

Παραβλέπει ότι αν η κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ ήθελε να επαναληφθεί η Πρωθυπουργία Μητσοτάκη θα ψήφιζε τον Λοβέρδο, που την…  υπόσχονταν.  Αλλά αυτά ας τα βρουν μεταξύ τους.

Το θέμα είναι ότι στην πολιτική μόλις μία λεπτή γραμμή σε χωρίζει από τη γελοιότητα. Αν ο επικεφαλής της σέχτας που ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ συνεχίσει να εμφανίζεται ως υποψήφιος πρωθυπουργός, θα τον περιλάβουν οι επιθεωρήσεις του καλοκαιριού.