Και πάλι ικανοποιημένοι

Του Γιαννάκη Λ. Ομήρου

 «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπενθυμίζει τα προηγούμενα συμπεράσματα του και παραμένει πλήρως δεσμευμένο για την ολοκληρωμένη επίλυση του Κυπριακού………»

«Υπογραμμίζει τη σημασία του καθεστώτος των Βαρωσίων, ιδίως των ψηφισμάτων 550 και 789 ……………»

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναλαμβάνει την ετοιμότητα της Ε.Ε. να συνεργαστεί με την Τουρκία με σταδιακό αναλογικό και αναστρέψιμο τρόπο……… Σημειώνει την έναρξη των εργασιών σε τεχνικό επίπεδο προς μια εντολή εκσυγχρονισμού της Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας – Ε.Ε………….».

Αυτά λοιπόν είναι τα τελικά συμπεράσματα της διήμερης συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 24ης και 25ης Ιουνίου. Για τα οποία, Κύπρος και Ελλάδα, εξέφρασαν ικανοποίηση. Λεκτικές διατυπώσεις και ευχολόγια. Καμμιά όμως κύρωση και κανένα πρακτικό μέτρο που θα πειθαναγκάζει την Τουρκία να εγκαταλείψει τις παραβατικές της συμπεριφορές σε βάρος της Κύπρου. Και η κυρία Φόν –Ντε- Λάιν , Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μας ανακοίνωσε ότι θα παρακολουθεί (!) την επίσκεψη του Ερτογάν στην κατεχόμενη Αμμόχωστο στις 20 Ιουλίου, 47η επέτειο της Τουρκικής εισβολής. Κι ενώ για την Κύπρο, χώρα – μέλος της Ε.Ε., ουδεμία κύρωση και ουδένα μέτρο λαμβάνεται κατά της αδικοπραγούσας Τουρκίας, για την αντιπαράθεση των μη μελών της Ε.Ε., Ρωσίας και Ουκρανίας επιβάλλονται σκληρές κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας. Όπως και εις βάρος της Λευκορωσίας για το πρόσφατο επεισόδιο απαγωγής αεροπλάνου που μετέφερε Λευκορώσο αντικαθεστωτικό. Δηλαδή «δύο μέτρα και σταθμά» και μάλιστα κατά παραγνώριση του γεγονότος ότι η Κύπρος, ως χώρα – μέλος της Ε.Ε. θα έπρεπε να τυγχάνει  αποτελεσματικής προστασίας από τη δική της πολιτική οικογένεια.

Σε ό,τι δε αφορά το ιστορικό της «ειδικής μεταχείρισης» ή άλλως «θωπείας» της οποίας τυγχάνει η Τουρκία , καλό είναι να ανατρέξουμε στο μακρινό 2005. Τότε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανέθεσε συγκεκριμένες υποχρεώσεις στην Τουρκία προκειμένου να υπήρχε πρόοδος στις Ευρωτουρκικές σχέσεις.

  1. Να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία ανεπιφύλακτα.
  2. Να επεκτείνει την Τελωνειακή Ένωση με όλες τις χώρες μέλη της Ένωσης περιλαμβανομένης της Κύπρου, ανοίγοντας λιμάνια και αεροδρόμια στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα και,
  3. Να συνεργαστεί για λύση του κυπριακού στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των αρχών και αξιών της Ε.Ε.

Τα ίδια περιέχονται και στη γνωστή ως αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005.

Η απάντηση της Τουρκίας αρνητική και προσβλητική. Μάλιστα το δεύτερο εξάμηνο του 2012 όταν η Κύπρος ασκούσε καθήκοντα προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η Τουρκία διέκοψε σχέσεις με την Ε.Ε. επειδή δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Ηχηρό ράπισμα και προπετής απαξίωση.

Προς τί λοιπόν η έκφραση ικανοποίησης για τα όσα «ψέλλισε» για πολλοστή φορά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τα οποία η Τουρκία αποδεδειγμένα και κατ’ επανάληψη «γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της;» Και πού πήγαν οι προεδρικές προειδοποιήσεις για άσκηση βέτο; Πόσες ακόμα φορές θα ακούμε λεονταρισμούς που αποδεικνύονται στην πράξη «έπεα πτερόεντα;

 Πρώην Προέδρου Βουλής των Αντιπροσώπων