Του Ιωάννη Δαμίγου
Με τις αντισυνταγματικές της αποφάσεις, η ηγεσία της … απόδοσης δικαιοσύνης και σε αγαστή συνεργασία υποτέλειας στην κυβέρνηση των ανεπανάληπτων, μετά από τρία και μισό χρόνια, διεκδικούν ακόμα και την πρωτιά από την περίφημη επταετία! Ψέματα; Τόσα και τόσα έχουν παράτυπα και παράνομα αποφασίσει και διατάξει, που απέχουν ελάχιστα από αυτά της δικτατορίας. Η δε συχνότητα των αντισυνταγματικών και παράνομων πράξεων σε αναλογία, της δίνει ήδη το προβάδισμα.
Ο “γύψος” που έχει τοποθετηθεί στην ελευθεροτυπία, μέσω της μισθωμένης μονοφωνικής δημοσιογραφίας των ΜΜΕ, ο “γύψος” στην παιδεία, στην υγεία, στην εργασία, στον πολιτισμό και στην δικαιοσύνη, ελάχιστα απέχει από τα χρόνια της δικτατορίας. “Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε”! Καθημερινά πραξικοπήματα δικαιοσύνης, κυβέρνησης και ολιγαρχών, με έντονα χαρακτηριστικά μαφιόζικης συμπεριφοράς και μάλιστα χωρίς την τήρηση των άγραφων νόμων της, κυριαρχούν.
Αυτοκρατορικές αποφάσεις, βασιλικά διατάγματα, δικτατορικά βουλεύματα και προκλητικές αναθέσεις σε ημέτερους τυχοδιώκτες, κοσμούν αυτή την διακυβέρνηση. Και όπως τότε, η σιωπή επικρατεί εντός, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ενώ εκτός ο παγκόσμιος τύπος αναφέρεται καθημερινά στην ανώμαλη και σκοταδιστική καθημερινότητα της χώρας, που συνταράσουν συθέμελα τα απανωτά σκάνδαλα και οι κλεπταποδόχοι.
Μέχρι και οι ευρωπαίοι ομόσταυλοι έχουν κρατήσει αποστάσεις, από το αγοραίο αυτό συνονθύλευμα που ενοικιάζει τον χαρακτηρισμό “δεξιά”, την στιγμή που εκφράζεται από ακροδεξιούς παράφρονες παραπολιτικούς και ιδιαίτερα από καθαρόαιμους ακροδεξιούς εισαγγελείς, υπεράνω όλων. Εισαγγελέων που επιτίθονται βάρβαρα σε όποια ευκαιρία δημοκρατικής αξίωσης τολμά να αναδευθεί στο ελάχιστο. Αποτελώντας το μεγαλύτερο τελικά πρόβλημα της χώρας και την χαίνουσα πληγή της, καθώς εμποδίζει παντοιοτρόπως, την απόδοση δικαίου.
Περισσεύει η δυναστεία των αδίστακτων, έχουμε και την συνδρομή των “λειτουργών” της δικαιοσύνης υπέρ των. Κι όμως, η ανελευθερία που έχει επιβληθεί σε πολλαπλά επίπεδα της επιβίωσης μιας ολόκληρης κοινωνίας, είναι απόλυτα παράλληλη μιας δικτατορίας. Δικτατορίας που έχει σκοπό και στόχο την παραμονή στην εξουσία, με όποιο κόστος μια και οι απολαβές είναι πολλαπλάσιες. Παράλληλα ξεπερνά και τις τελευταίες αντιστάσεις, εστιάζοντας στον ευτελισμό και την καταρράκωση της εναπομένουσας συλλογικής και ατομικής αξιοπρέπειας.
Η επίθεση λαϊκισμού, η απειλή ο τρόμος, ο φόβος και ο εκβιασμός που θα εξαπολύσει αυτή η συμμορία παραχαρακτών της δημοκρατίας, θα είναι ανηλεής. Να περιμένουμε τα ακόμη χειρότερα, γιατί το θηρίο γίνεται πιο επικίνδυνο όταν πλησιάζει το τέλος του. Σίγουρα το έχουν υπόψιν τους οι επόμενοι. Μα αυτό που απαιτείται πρωτίστως είναι: Η άμεση διόρθωση των πολλών λαθών και η μείωση στο ελάχιστο των νέων, καθώς τα περιθώρια πριν τεθούν, έχουν στενέψει ήδη. Ο καιρός λίγος, η ευθύνη μεγάλη. Οι δικαιολογίες ξέμειναν στο παρελθόν. Πρόκειται για απαλλαγή δικτατορίας! Άλλως….