Του Γ. Τεκίδη
Για τους κάθε λογής Ράμμους της ΑΔΑΕ και των πάσης φύσεως μελών και των άλλων ανεξάρτητων Αρχών, που βάλθηκαν συστηματικά να …συκοφαντούν και να διασύρουν διεθνώς τη χώρα μας και μαζί της την… εμβληματική κυβέρνηση του ακαταπόνητου πρωθυπουργού μας Κυρ. Μητσοτάκη, ήρθε η ώρα της αμοιβής τους. Καιρός ήταν, να σταματήσει αυτό αίσχος, της δήθεν υπεράσπισης και προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, των ελευθεριών και του δημοσίου συμφέροντος, από τις λεγόμενες ανεξάρτητες Αρχές.
Τέτοια Αρχή είναι και η περίφημη ΑΔΑΕ, της οποίας ο πρόεδρος κ. Χρήστος Ράμμος, εδώ και κάμποσο καιρό εξακολουθεί να σκαλίζει και να ψάχνει αυτούς που… υποτίθεται ότι στήσανε τον κυκεώνα των παράνομων παρακολουθήσεων του μισού και βάλε πολιτικού συστήματος, των δημοσιογράφων, ακόμη και της ηγεσίας του στρατεύματος. Και τέλος πάντων, ας υποθέσουμε κινούμενος εντός των προβλεπόμενων συνταγματικών πλαισίων, καλά κάνει και ψάχνει. Όμως το πρωθυπουργικό περιβάλλον και τον ίδιο τον πρωθυπουργό τον Κυριάκο, τι θέλει και τους μπερδεύει σε αυτή την κόλαση, υπαινισσόμενος… συμμετοχή τους στο προαναφερθέν σκάνδαλο;
Συμμετοχή που προκύπτει, λέει, ο ευφάνταστος κ. Ράμμος, από ενδείξεις και στοιχεία, όπως και από τα πασιφανή – άκου τώρα – κυβερνητικά εμπόδια που συνάντησε, κατά την διάρκεια των ερευνών του. Άλλο που δεν ήθελαν και τα άλλα ευρωπαϊκά λαγωνικά ανάλογων Αρχών και επιτροπών ακόμη και του Ευρωκοινοβουλίου, για να αρχίσουν να… συκοφαντούν και να υπαινίσσονται διάφορα για το κράτος δικαίου στη χώρα μας. Και προπάντων να διασύρουν και να λοιδορούν μια εγχώρια και …πεφωτισμένη πολιτική μορφή, όπως αυτή του Κυρ. Μητσοτάκη.
Αμ έπος, αμ έργον, λοιπόν, και ο καθείς εφ ω ετάχθη. Στο πρόσφατο σχέδιο Νόμου του ΥΠΕΣ , τελευταία στιγμή και με εντολή του Μαξίμου, λένε οι πληροφορίες, προστέθηκε το άρθρο 43 που προβλέπει κυρώσεις για τα μέλη και τους επικεφαλής αυτών των Αρχών. Στο εξής θα ευθύνονται έναντι του ελληνικού Δημοσίου για πράξεις και παραλείψεις τους από δόλο η βαρεία αμέλεια. Στη συνέχεια του εν λόγω άρθρου, αναφέρεται, “δεν εξετάζονται, ούτε διώκονται ποινικά για πράξεις η παραλείψεις, για έκφραση γνώμης, υποβολή εισήγησης, πρόταση που διατύπωσαν η απόφαση που έλαβαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, εκτός αν ενήργησαν με δόλο η παραβίασαν το απόρρητο των πληροφοριών και στοιχείων που περιήλθαν σε γνώση τους, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους…”.
Και αναρωτιέται καλόπιστα ο καθένας: ποιος θα αποφασίσει και με ποια εχέγγυα, περί των παραπάνω παραβάσεων των μελών των ανεξάρτητων Αρχών;. Αφελής πιθανότατα η ερώτηση, μια και η απάντηση σε τέτοιου είδους ερωτήσεις, στο Μητσοτακικό καθεστώς είναι πασίγνωστη: μα η κεφαλή του επιτελικού κράτους και ποιο συγκεκριμένα ο ίδιος ο Κυριάκος. Περιττό δε να αναφερθεί με πόση προθυμία ο Μάκης, ο υπουργός Εσωτερικών και ακραιφνής υπερασπιστής του κράτους δικαίου και των αναφαίρετων λαϊκών ελευθεριών από τα νεανικά του ακόμη χρόνια, έσπευσε να συνδράμει και να συμφωνήσει στην συμπερίληψη του παραπάνω άρθρου, στο νομοσχέδιο του υπουργείου του. Άντε τώρα η οποιαδήποτε ανεξάρτητη Αρχή, να ψάξει, να ερευνήσει και το ποιο σπουδαίο, η έρευνα να οδηγήσει σε κυβερνητικά κλιμάκια και μεγαλόσχημους της εξουσίας.
Ποιος να τολμήσει, ποιος να αποφασίσει να βάλει στην κυριολεξία το κεφάλι του στο ντορβά, που λέει και ο λαός μας. Η Δαμόκλειος Μητσοτακική σπάθη, ανά πάσα στιγμή επί της κεφαλής του ερευνώντος, εφόσον αυτός επιμείνει στην εξεύρεση της αλήθειας. Μιας αλήθειας που ουδόλως βολεύει, μήτε συμφέρει, στους σημερινούς πρίγκιπες- πρωθυπουργούς.
Ο ηθικός ξεπεσμός, η λεηλασία κάθε έννοιας αρχών και αξιών, η γενικευμένη διαφθορά, οι πρακτικές κράτους παρία, ανάλογων περασμένων εποχών, χωρών του τρίτου κόσμου , οι χωρίς προηγούμενο κυβερνητικές προκλήσεις και ο χλευασμός και της στοιχειώδους λογικής της κοινωνίας, ως πάγια κυβερνητική τακτική, δεν έχουν προηγούμενο στη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως και το ίδιο το επιτελικό Μητσοτακικό παρακράτος, θα απορεί και θα αναρωτιέται για τα απίθανα αποθέματα υπομονής της κοινωνίας. Και όσο αυτή η κοινωνία δεν αντιδρά ανάλογα στα πολιτικά τους αίσχη, αυτοί θα εξακολουθήσουν να ασχημονούν με την ίδια η και μεγαλύτερη ένταση.