Του Κώστα Πρώιμου
Είναι αυταπόδεικτο το γεγονός, πως ακόμη και οι εναπομείναντες σοβαροί δημοσιογράφοι της παλιάς σχολής με τεράστια βιογραφικά, που δεν ασελγούν απλώς επί του πληκτρολογίου, αλλά πραγματικά διαθέτουν χειρόγραφο (αν και τείνει να ανήκει στα μουσειακά είδη) δεν “εισακούονται” αναλογικά από το ευρύ αναγνωστικό κοινό. Ανεξάρτητες πένες ευτυχώς υπάρχουν ακόμη και “χύνουν” τόνους μελάνι επί συνόλω, σε μια τεκμηριωμένη προσπάθεια να αφυπνίσουν τα κοιμώμενα πλήθη, τα οποία διαγιγνώσκονται ευάλωτα σε πολλές κοινωνικές νόσους, όπως η κοντή και επιλεκτική μνήμη, η ημιμάθεια και η ιδεοληψία.
Αφήστε δε, την όποια προσπάθεια φιλτραρίσματος και συνεπώς κατανόησης ενός πολιτικού μανιφέστου, ή μιας συνταρακτικής αποκάλυψης από τους Λακόπουλους, τον Τεκίδη, τον Μπουκάλα, τον Κούλογλου, τον Πανούση, τη Λειβαδάρη, την Ακρίτα και πολλούς άλλους γνωστούς αρθρογράφους και πολιτικούς ανεξάρτητα από την ιδεολογική τους τοποθέτηση, ή τον χώρο στον οποίο ενδέχεται να ανήκουν Κομματικά.
Η ιστορία του “τρακτέρ” (του δραστήριου ανθρώπου) με την μεγάλη ιπποδύναμη – έντονη κινητικότητα, και τον “βάλτο” που συνθέτει την σαδομαζοχιστική σχέση μεταξύ ψηφοφόρων και προσώπων που εκφράζουν το πολιτικό μας σύστημα είναι λίγο- πολύ γνωστή. Το Τρακτέρ, ως χαρακτήρας της δράσης, που εκτιμά ότι τα προβλήματα λύνονται με την προσπάθεια αναμόρφωσης του αδύναμου φαινομενικά και άβουλου αδρανούς βάλτου, (κοινωνικές μάζες) τελικά το ίδιο βουλιάζει ολοένα και περισσότερο μέσα σε αυτόν, μέχρι να καταστραφεί εντελώς, αφού πρώτα ξεμείνει από καύσιμα. Αντιθέτως, ο μαζοχιστής βάλτος, ξαναγεννιέται δροσερός σα λουλούδι από αυτή την ύπουλη αναμέτρηση.
Σαφώς, η ανωτέρω αλληγορία δεν έχει στόχο να αποτρέψει την οποιαδήποτε πρωτοβουλία για δράση, ούτε να αποδείξει ότι το συμφέρον μας είναι να δεχόμαστε τις καταστάσεις σιωπηρά, με παθητικότητα, περιμένοντας κάποιον εθνοσωτήρα να λύσει την ύστατη στιγμή όλα μας τα προβλήματα. Τουναντίον, αναδεικνύει την επίταξη της ανάγκης για συνέχιση όλων αυτών των πρωτοβουλιών κόντρα στο δυσδιάκριτο Καθεστώς που προωθεί τεχνηέντως την δομική αδιαφορία, η οποία διέπει και διαβρώνει το σύνολο του κόσμου και συνεπώς ευνοεί την στροφή του σε πιο “ανάλαφρες” καταστάσεις.
Αναμφισβήτητα όλοι μας αντικρίζουμε με… θαυμασμό και απορία τα πολλές εκατοντάδες like στην επίδειξη των ποδιών μιας τυχάρπαστης και συνήθως υπερτιμημένης εμφανισιακά κυρίας ευρισκόμενα στο προσωπικό της fb και ταυτόχρονα την αποστροφή μιας ανάρτησης λίγους πόντους πιο πάνω ή παρακάτω, που αφορά σε μια σοβαρή δημοσιογραφική αποκάλυψη υπέρ του κοσμάκη, που δυστυχώς ταξίδεψε απαρατήρητη και απαρηγόρητη προς τα βάθη του internet, καταλήγοντας άδοξα στα αζήτητα. Πολλές φορές κατά την διάρκεια της πολιτικής Ιστορίας, ενώ οι ειδήμονες σπάζουν τα κεφάλια τους προκειμένου να βρεθεί η σωτήρια λύση, έρχεται ο “Από Μηχανής θεός” που ίσως εκφραστεί ως αστάθμητος παράγοντας για να αποκαταστήσει τις ανθρώπινες γελοιότητες και να μας υπενθυμίσει με έναν πρωτόγονο τρόπο πως καλό είναι να μην υπολογίζουμε στους μιντιακούς Πρωθυπουργούς και στους ανθρώπινους θεούς…
Μέχρι εκείνη την εκτιμώμενη ως λυτρωτική στιγμή, τι άλλο θα μπορούσα να γράψω; Μήπως, κύριοι Λακόπουλοι, να επισυνάψετε και λίγο οφθαλμόλουτρο, ώστε να κοσμεί τα ανατρεπτικά και αποκαλυπτικά σας άρθρα, για λόγους ευνόητους ντε!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ