Κ. Σκανδαλίδης: Τα φέραμε από εδώ, τα πήγαμε από εκεί…

Toυ Γ. Λακόπουλου

Πολύπειρος πολιτικός ο Κώστας Σκανδαλίδης, ξέρει από πρώτο χέρι ότι αν δεν παρέμβεις στην πολιτική, δεν υπάρχεις. Ακόμη και περιόδους που θα προτιμούσες να μην παρέμβεις. Έτσι έδωσε μια συνέντευξη στο The Caller, για να ανεβάσει τις μετοχές του εν όψει του “συνεδρίου της Φώφης” το ερχόμενο Σαββατοκύριακο. Και όπως είναι φυσικό πλειοδοτεί:

Ένας φεύγει από μας και χίλιοι επανέρχονται”. “Το εκλογικό μας ποσοστό θα είναι σαφώς πάνω από το σκαλοπάτι του 10%»”. Και ότι το κόμμα θα βρει “θέση οδηγητή και καταλύτη των εξελίξεων”.

Κατανοητό. Όταν έχεις δεμένη την έδρα σου στην Α΄ Αθήνας και ουδείς μπορεί να σε κουνήσει, δεν θέλεις καν να σκέφτεσαι ότι η ηγεσία του κόμματος μπορεί να το αφήσει έξω από τη Βουλή με τα καμώματά της. Όπως παραλίγο να συμβεί τον Ιανουάριο του 2015 με τον Βενιζέλο- και υπάρχει εκ νέου κίνδυνος με τη Φώφη.

Αλλά ακόμη κι ένας γερόλυκος της πολιτικής, σαν τον Σκανδαλίδη, τα βρίσκει δύσκολα και πέφτει θύμα αντιφάσεών όταν προσπαθεί να το πάει παραπέρα, αλλά τα κομματικά συμφραζόμενα δεν βοηθούν. Άλλο το πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ που ήξερε -και για μεγάλο διάστημα διοικούσε, επί Ανδρέα Παπανδρέου και επί Σημίτη- και άλλο το σημερινό μόρφωμα των γόνων και των ανυπόληπτων.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

Με το πολιτικό ταπεραμέντο του ο πρώην υπουργός και γραμματέας του ΠΑΣΟΚ πάει τη διαφοροποίησή του ως το σημείο που μπορεί: “Η ΝΔ εκπροσωπούσε πάντα και εκπροσωπεί τη Δεξιά”. Και στο καπάκι επισημαίνει ότι “η χώρα έχει ανάγκη την προοδευτική διακυβέρνηση“.

Αλλά δεν θα μπορούσε να επιμείνει σ’ αυτό που καταλαβαίνει όποιος τα ακούει αυτά και το χειρίζεται κάπως έτσι: “Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε οριστικό διαζύγιο από τον προοδευτικό χώρο όχι γιατί η βάση του δεν είναι προοδευτική, αλλά γιατί η ηγεσία του και η πρακτική της εξουσίας που άσκησε ήταν ένα εκρηκτικό μείγμα λαϊκισμού και συντηρητικών επιλογών”.

.Εδώ οι αναγνώστες της συνέντευξής του θα σηκώσουν τα χέρια. Αφού η ΝΔ είναι Δεξιά -και είναι- και αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προοδευτική δύναμη, το Κινάλ ακόμη και αν πάρει το 10% με ποιον θα κάνει “προοδευτική κυβέρνηση” -αν δεχθούμε ότι είναι το ίδιο ” προοδευτικό” με αυτά που λέει; Και με ποιον θα βγάλει και ” προοδευτικό πρόεδρο” -που λέει- η Γεννηματά, που δείχνει να μην αρκείται στην …πρωθυπουργία!

Τι τα θες, τι τα γυρεύεις. Εκεί που τους οδήγησε η κληρονόμος που διέλυσε το ΠΑΣΟΚ -με την υποστήριξή τους- ακόμη και ιστορικά στελέχη του πατάνε τα κορδόνια τους, όταν καλούνται δημοσίως να μιλήσουν για απλά ζητήματα τις πολιτικής, όπως είναι η διαφορά ανάμεσα την προοδευτική παράταξη και τη Δεξιά.

Από την εποχή που ο Βενιζέλος έκανε το ΠΑΣΟΚ ουρά της ΝΔ του Σαμαρά -εκφράζοντας και το δημόσιο θαυμασμό του για τον Άδωνι- και ταυτόχρονα το έστρεψε κατά της Αριστεράς, που ήταν ο στρατηγικός του σύμμαχος από την ίδρυση του, ακόμη και στελέχη σαν τον Σκανδαλίδη, με μεγάλες δυνατότητες στους χειρισμούς, έρχονται σε δύσκολη θέση.

Ο Κώστας -και ως λογογράφος του Ανδρέα Παπανδρέου- έχει διατυπώσει άπειρες φορές τον ορισμό της Δημοκρατικής Παράταξης, τις δυνάμεις που συμπεριλαμβάνει και τη διαχωριστική γραμμή με τη Δεξιά. Γνωρίζει το πολιτικό περιεχόμενο, το ιστορικό βάρος και την παράδοση των όρων.

Από τη στιγμή όμως που η επικεφαλής του κόμματος, στο οποίο τον έριξε η μοίρα της πολιτικής, δηλώνει ότι “Ο Τσίπρας είναι η νέα Δεξιά”, πρέπει να τετραγωνίσει τον κύκλο για να σταθεί στο δημόσιο χώρο.

Τα φέρνει από έξω, τα πάει από κει, αλλά δεν βγαίνει το σχήμα ότι η Γεννηματά θα είναι το αφεντικό στην πολιτική σκηνή μετά τις εκλογές.

Προφανώς το ξέρει. Όπως ξέρει και ότι το περισσότερο που μπορεί να κάνει αυτή τη στιγμή απέναντι στη δορυφορική συμπεριφορά της Φώφης προς τον Μητσοτάκη είναι να αναδεικνύει ότι η ΝΔ είναι η Δεξιά.

Ο Σκανδαλίδης είναι παλιός. Διαχειρίστηκε δυο αλλαγές σκυτάλης στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ χωρίς να ανοίξει μύτη. Αλλά αυτό που συμβαίνει σήμερα, να προσπαθεί να θεμελιώσει τον ισχυρισμό ότι θα υπάρχει προοδευτική κυβέρνηση χωρίς… προοδευτικά κόμματα -ή ό,τι θα δώσει η Γεννηματά στον συνεταιρισμό της με τον Νεομητσοτακισμό προοδευτικό πρόσημο, που δεν έχει ούτε για τον εαυτό της- μάλλον τον ξεπερνάει.