Του Ιωάννη Δαμίγου
Άμαθοι και επιπόλαιοι ως συνήθως οι περισσότεροι ή σκοπούμενοι οι ελάχιστοι, παράγουν εύπεπτους μύθους, ρήξεις και ίντριγκες στο κυβερνητικό σχήμα. Διαφωνίες, διαφοροποιήσεις και αντιρρήσεις που σκάνε σαν πυροτεχνήματα στον αέρα και χάνονται, αφήνοντας μια δυσοσμία στο τέλος και τίποτα άλλο, πέρα από άστοχα κείμενα, που ανανεώνονται με άλλα ίδια.
Αναμένοντας νέους λαγούς στο προσκήνιο, για παραγωγή παραπληροφόρησης, έως ότου αποδειχθούν … κουνελάκια αναπαραγωγής. Στο τέλος όλα τα κουνελάκια, αλλά και οι λαγοί, ψηφίζουν τα πάντα, πιο συσπειρωμένοι από ποτέ, για την … τροφή τους. Τα δείπνα μεταξύ “λαγών” τροφοδοτούν τον τύπο που προσφέρει ερμηνείες, μια και οι μετέχοντες στο μεγάλο φαγοπότι δεν μπορούν να εκφραστούν μπουκωμένοι, αναλαμβάνοντας έτσι την ανάλυση χρησμών.
Ο έχων το βαρύ επίθετο του ιδρυτή της παράταξης, αφού κατάφερε να τον εξοβελίσει περίτεχνα ο ικανότατος πρόεδρος από το ίδιο του το κόμμα, εξαντλεί τα τελευταία μερίσματα κύρους του όταν συναγελάζεται τον ιντριγκαδόρο παραπολιτικό, που δεν είχε το πολιτικό σθένος να παραδώσει, για πρώτη φορά, στον επόμενο πρωθυπουργό. Και το να παρακαθήσει σε δείπνο απέναντί του, δεν επιδέχεται ερμηνείας. Μοιραία λοιπόν, το πόρισμα καταλήγει πως όλοι υποτάσσονται στο ίδιο κέλευσμα, ίδιοι, αυτό της εκλογικής διάσωσης της παράταξης. Βοηθώντας έμπρακτα και συλλογικά, στο ξεπούλημα κινητών και ακινήτων, κάθε δημόσιας κοινωνικής δομής. Ευθέως.
Λαγοί και κουνελάκια, εξυπηρετούν τις ανάγκες τους με όποιο κόστος, αλλοίμονο, παραπλανώντας την έρμαια και μόνιμα ανώριμη κοινωνία, σε λανθασμένα συμπεράσματα ως είθισται. Το ασυγχώρητο και απογοητευτικό είναι αυτή η παραπλάνηση, να επηρεάζει άμεσα την αξιωματική αντιπολίτευση και να την παρασύρει σε πρόσκαιρη εγρήγορση, ενώ θα έπρεπε να είναι έτοιμη από καιρό.Από καιρό σημειώνω και επιμένω και να με συγχωρέσετε εδώ για το προσωπικό, πως οι εκλογές, ακολουθώντας την λογική του χρήματος, θα προκηρυχθούν την τελευταία ημέρα της θητείας αυτής της κυβέρνησης. Καθώς έχω επισημάνει, καταντώντας κουραστικός, πως υπάρχει πάντα η περίπτωση της “έκτακτης ανάγκης” σχηματισμού κυβέρνησης κατά το δοκούν, αν τα νούμερα δεν εξυπηρετούν της υπάρχουσα.
Επειδή ο πρωθυπουργός, ακόμα και τα “λάθη” του δεν τα αναφέρει τυχαία, η τελευταία αναφορά, πως μια κυβέρνηση πρέπει να έχει και δεύτερη θητεία προκειμένου να ολοκληρώσει το (καταστροφικό) έργο της, επιβάλλεται να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Και σίγουρα δεν απευθυνόταν στην αδιάφορη, δυστυχώς, κοινωνία αλλά στους ολιγάρχες και στην ελίτ, ζητώντας ανανέωση, προς εκπλήρωση κοινών επιθυμιών. Και τα έχει καταφέρει αρκετά καλά.Υπάρχει χρόνος για εμφάνιση πολλών λαγών και κουνελιών ακόμα, για να ασχολείται με ενδιαφέρον δήθεν ο τύπος και τα ΜΜΕ, όσο η κυβέρνηση θα εργάζεται απερίσπαστη σε νέες ιδιωτικοποιήσεις, όπως του νερού αλλά και άλλων.