Toυ Μελέτη Ρεντούμη
Το αποτέλεσμα των προσφάτων γερμανικών εκλογών και η ήττα έστω και με μικρή διαφορά του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της καγκελαρίου Μέρκελ, σηματοδοτεί νέες εξελίξεις όχι μόνο στην Γερμανία αλλά και στην Ευρώπη, σε μία περίοδο έντονων προκλήσεων και ανακατατάξεων.
Πιο συγκεκριμένα το αποτέλεσμα έδωσε την πρώτη θέση στο κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών του Όλαφ Σολτς, ενώ για πρώτη φορά οι Πράσινοι λαμβάνουν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της τάξης του 15% στο εκλογικό σώμα, γεγονός που τους εντάσσει αυτόματα σε οποιονδήποτε κυβερνητικό συνασπισμό και αν σχηματιστεί, μετά τις κυβερνητικές εντολές και διαβουλεύσεις που προβλέπει το γερμανικό σύνταγμα.
Πέρα από το τελικό αποτέλεσμα και κατά πόσο ήταν αναμενόμενο ή όχι, πρέπει να τονιστεί ότι πρόκειται πρωτίστως για μία γερμανική κυβέρνηση η οποία καλείται να υπηρετήσει τα γερμανικά συμφέροντα και να διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό την οικονομική πρωτοκαθεδρία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην συνέχεια να αναζητήσει πιθανότατα μία νέα ταυτότητα μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Οι προκλήσεις που αναδύονται για τη νέα κυβέρνηση συνασπισμού που θα προκύψει μετά από την κληρονομιά που άφησε η καγκελάριος Μέρκελ, είναι μεγάλες, καθώς είναι βέβαιο πως η Γερμανία, δεν έχει βρει ακόμη πειστικές απαντήσεις ούτε στο μείζον θέμα της κλιματικής αλλαγής, αλλά ούτε και σε μία ενιαία εξωτερική πολιτική άμυνας και ασφάλειας που θα δώσει μία μεγαλύτερη αυτονομία στην Ένωση, κάτι που θα ήθελε περισσότερο η Γαλλία του Μακρόν.
Είναι βέβαιο πως η νέα κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί τόσο τις δύσκολες σχέσεις με τις ΗΠΑ, από την οποία η Γερμανία εξαρτάται σημαντικά σε θέματα άμυνας και ασφάλειας, όσο και με την Ρωσία, την οποία την συνδέουν μεγάλες επιχειρηματικές συμφωνίες στον ενεργειακό τομέα, οι οποίες μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, έρχονται σε αντίθεση με την στρατηγική της ΕΕ.
Η πιθανή λοιπόν άνοδος στην εξουσία των σοσιαλδημοκρατών μαζί με την συμμετοχή των Πρασίνων, ενδέχεται σε κάποιο βαθμό να μεταβάλλει το μείγμα εσωτερικής αλλά και εξωτερικής πολιτικής, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική δικαιοσύνη, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, τις πολιτικές της εργασίας, τις κοινωνικές ανισότητες και διακρίσεις και κυρίως το τεράστιο θέμα της κλιματικής αλλαγής και της κλιματικά ουδέτερης Ευρώπης την επόμενη δεκαετία, γεγονός που απαιτεί τόσο κεφάλαια όσο και ενεργή συμμετοχή των Ευρωπαίων πολιτών.
Όσον αφορά την χώρα μας, θα έχει την ευκαιρία να στηρίξει μία νέα συνεργασία στα πλαίσια της αμοιβαιότητας εντός της ΕΕ, επικοινωνώντας με σαφήνεια τα εθνικά θέματα και αναζητώντας μία μεγαλύτερη ευαισθησία στο κόμμα των Πρασίνων, που προς το παρόν τουλάχιστον, δείχνουν να συμμερίζονται τις ανησυχίες της χώρας μας για τις προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας.
Εν κατακλείδι, θα μπορούσαμε να πούμε πως η μακροπρόθεσμη στρατηγική εικόνα της Γερμανίας είναι δύσκολο να μεταβληθεί από μία νέα κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία θα πρέπει να τηρήσει λεπτές ισορροπίες για την ψήφιση των νομοσχεδίων της, όμως λόγω των μεγάλων παγκόσμιων προκλήσεων, υπάρχει η δυνατότητα μίας σταδιακής στροφής για μεγαλύτερη αλληλεγγύη προς τα κράτη μέλη, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, προς όφελος ενός νέου ευρωπαϊκού οράματος.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός