Toυ Γ. Λακόπουλου
Ωραία κυβέρνηση. Η μάλλον ωραίο ενδοκυβερνητικό σύστημα λειτουργίας. Με αποφάσεις που εφεσιβάλλονται.
Για να ισχύσουν συνήθως προηγείται η εξής διαδικασία: ανακοινώνει ο ένας υπουργός την απόφαση. Μετά έρχεται ο άλλος και την αλλάζει.
Ενίοτε την αλλάζει ο Πρωθυπουργός. Αλλά ο υπουργός δεν αισθάνεται μειωμένος για να παραιτηθεί. Ως υπάλληλος, εφαρμόζει αυτό που δεν είχε αποφασίσει.
Υπουργοί – δούλοι της επιθυμίας να κυκλοφορούν με το μαύρο αυτοκίνητο. Πολιτική αυτονομία μηδέν. Αξιοπρέπεια ούτε για δείγμα.
Το σύστημα της διπλής ανακοίνωσης εφαρμόζεται και στο ίδιο υπουργείο. Αποφασίζει ο υφυπουργός ή ο αναπληρωτής και το αλλάζει ο υπουργός. Συσκευές ενδοσυνεννόησης δεν λειτουργούν.
Καλή ώρα το υπουργείο Υγείας. Η αναπληρώτρια Μίνα Γκάγκα αποφάσισε ότι υπό την πίεση του κορονοϊού τα κρατικά νοσοκομεία μετατρέπονται σε θεραπευτήρια μιας νόσου.
Εγγράφως ζήτησε να περιορίσουν τα προγραμματισμένα τακτικά χειρουργεία έως και 80%, προς αντιμετώπιση των έκτακτων αναγκών από την έξαρση της πανδημίας.
Σχεδόν κανείς δεν θα βρίσκει χειρουργικό κρεβάτι, όσο αγριεύει ο COVID. Εκτός αν σε πατήσει αυτοκίνητο…
Όποιος δεν βολεύεται υπάρχουν και ωραιότατες ιδιωτικές κλινικές. Αν πρόκειται για την υγεία, τι αξία έχει το χρήμα- έστω και αν είναι μαύρο.
Άλλωστε ο Πρωθυπουργός έχει εξηγήσει, με την ευρύτητα κοινωνικής ευαισθησίας που διαθέτει, ότι «Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν είναι μόνο κρατικό».
Ο συνήθης παπαγάλος του συμπλήρωσε αργότερα ότι δεν νοείται να δημιουργούνται κρατικά «νοσοκομεία πολυτελείας».
Η Γκάγκα λοιπόν κινήθηκε κατά τις …οδηγίες και στο κεντρικό κυβερνητικό πνεύμα.
Αλλά ο Πλεύρης που είναι περισσότερο πολιτικός, είδε το κόστος που τον περιμένει και ξανα-αποφάσισε επί του θέματος: «Όλα τα σημαντικά και έκτακτα χειρουργεία θα γίνουν».
Έδωσε και διευκρινίσεις του τύπου: η κυρία είναι καινούργια στη δουλειά και δεν ξέρει: «Η οδηγία Γκάγκα αφορά τα νοσοκομεία που βρίσκονται σε περιοχές που δέχονται μεγάλη πίεση λόγω κορονοϊού και όχι το σύνολο της χώρας».
Το κακό είναι ότι κι αυτό μπορεί να μην ισχύσει. Στο μέγαρο Μαξίμου καιροφυλακτεί ο υπερυπουργός Υγείας Σκέρτσος και δεν αποκλείεται η απόφαση από το ενδο -υπουργικό Εφετείο να πάει στον ενδο-κυβερνητικό Άρειο Πάγο.
Με αυτή την κυβέρνηση ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Σπανίως είναι σαφές τι ισχύει και τι όχι.
Πχ ο Οικονόμου λέει ότι υπάρχουν ΜΕΘ, αλλά ο παντεπόπτης Άδωνις διορθώνει ότι δεν υπάρχει προσωπικό να τις λειτουργήσει.
Ακόμη και η Ιστορία εξαρτάται από το κυβερνητικό επίπεδο στο οποίο διατυπώνεται η ροή των γεγονότων της.
Π.χ. σε επίπεδο Πρωθυπουργού το Μνημόνιο που επιβλήθηκε το 2010, φέρει την υπογραφή του Τσίπρα που ανάλαβε το 2015.
Η επιστημονική ειλικρίνεια της, ούτε εκατό ημερών, υπουργού Μίνας Γκάγκα – για τα χειρουργεία , ή για τη μετάδοση του ιού περισσότερο από εμβολιασμένους- είναι μειονέκτημα…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR