Μερικές σκέψεις για το «νέο κύκλο» του ΣΥΡΙΖΑ

Toυ Θανάση Καρτερού

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και πρέπει να μείνει κάτι πολύ παραπάνω από τον όποιο αρχηγό του…

Για να πούμε την αλήθεια, δεν είναι εύκολο να συνηθίσει κανείς, ιδιαίτερα «παραδοσιακός» αριστερός, όση καλή θέληση κι αν υποθέτει ότι έχει, το βομβαρδισμό από φωτογραφίες, βίντεο, αναρτήσεις, δηλώσεις, συνεντεύξεις, εμφανίσεις του Στέφανου Κασσελάκη.

Στο νέο κύκλο του ΣΥΡΙΖΑ, που ο πρόεδρός του ήδη χαράζει, δεσπόζει το τικ τοκ, το φέισμπουκ, το Χ, το Ίνσταγκραμ, τα σόσιαλ. Και πρωταγωνιστούν μαζί με τον ίδιο στις όντως πυκνές πολιτικές περιοδείες του ο σύζυγός του, ο σκύλος τους, το νέο τους σπίτι στο Κολωνάκι, τα σχέδιά τους για δημιουργία οικογένειας, το αρχοντικό στις Σπέτσες και λοιπά.

Η έναρξη της θητείας του προκάλεσε άλλο ένα κύμα σ’ αυτή τη χρυσή λίμνη. Ευλόγως, φυσικά, μιας και δεν είναι καθόλου συνηθισμένο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ντύνεται στο χακί. Και θα πρέπει μάλλον να αναμένουμε φωτογραφίες από το στρατόπεδο, στιγμιότυπα από την εκπαίδευση, σκηνές από το συσσίτιο, τη σκοπιά, ή ό, τι άλλο συνεπάγεται η θητεία. Οι λίγοι μήνες του Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποδείξει ότι είναι συνεπής σ’ αυτή τη στρατηγική της προσωπικής προβολής. Την εφαρμόζει συστηματικά, χωρίς φοβίες και με επιμονή σε όλες τις πτυχές της δημόσιας, αλλά και της προσωπικής του ζωής.

Και είναι λάθος να μην την -και να μην τον- παίρνει κανείς στα σοβαρά. Από τις αντιδράσεις προκύπτει ότι ένα μέρος της κοινωνίας, ή ίσως πιο σωστά του κοινού στο οποίο στοχεύει, μόνο αρνητικά δεν την -και δεν τον- αντιμετωπίζει. Ο ίδιος ο Κασσελάκης και μια σειρά ενθουσιώδεις οπαδοί του, εκφράζουν τη σιγουριά ότι έτσι διασφαλίζεται η ανάκαμψη του κόμματος σήμερα και η ανάδειξή του στην κυβέρνηση αύριο. Ότι ήρθε η ώρα το νέο να περάσει παραμερίζοντας το παλιό. Ότι η κοινωνία, κουρασμένη από το συντηρητισμό των «επαγγελματιών πολιτικών», θα εμπιστευτεί αυτό το φρέσκο και αδιαμεσολάβητο στυλ. Και τον εκφραστή του.

Προφανώς αυτό μένει να επιβεβαιωθεί, κατ’ αρχάς τουλάχιστον, στις εκλογές που έρχονται. Να απαντηθεί «στο πεδίο» αν και σε ποιο βαθμό αυτή η στρατηγική όχι μόνο καθρεφτίζει την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή της, αλλά θα μεταφραστεί και σε πολιτικό και εκλογικό αποτέλεσμα. Αν αυτή η χρήση της εικόνας φωτίζει την ουσία, ή το αντίθετο. Αν τελικά με τη στρατηγική αυτή θα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να διαβεί τον Ρουβίκωνα χωρίς να πνιγεί. Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: Δεν χρειάζεται κανείς, όποιος «κύκλος» κι αν τον συγκινεί, να συμφωνεί με τη στρατηγική αυτή για να στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Αποφασιστικά, πολιτικά και εκλογικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και πρέπει να μείνει κάτι πολύ παραπάνω από τον όποιο αρχηγό του…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΓΗ