Του Γ. Λακόπουλου
Τα διαδικαστικά τέλειωσαν –αν τελείωσαν – στην υπόθεση του “νέου φορέα”. Και λοιπόν; Ένας πεπερασμένος πολιτικός σχολίασε: “Ας πούμε ότι εκλέγεται αρχηγός. Την επόμενη σε πιο γραφείο θα εγκατασταθεί;”. Η απάντηση είναι: σε κανένα. Δεν μπορεί να εγκατασταθείς στα γραφεία ενός κόμματος που δεν υπάρχει.
Θα πρέπει να το στήσει μόνος του –μαζί με το κόμμα που θα στήσει εξ αρχής– και να πληρώσει και τα έξοδα της εκλογής από λεφτά που δεν θα έχει. Θα μπορέσει; Κατά πόσα πιθανότητα όχι. Για συγκεκριμένους λόγους.
Αν σ’ αυτή την αναμέτρηση κερδίσει η Φώφη Γεννηματά οι υπόλοιποι -που δεν την αποδέχονταν ως επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ γιατί θα τη δεχθούν ως επικεφαλής του νέου φορέα; Όταν μάλιστα θα έχουν προηγηθεί και προεκλογικές κόντρες μαζί της και θα έχουν χαλάσει πολλές καρδιές…
Θα βρουν προσχήματα και θα πάνε “να “κόψουν ρόδα μυρωμένα, κρίνους, ανθούς και πασχαλιές” που έλεγε ο Κώστας Βουτσάς στην ταινία “Ο φίλος μου ο Λευτεράκης”. Π.χ. να διαλύσει άμεσα το ΠΑΣΟΚ – για να είναι “ενιαίος” ο φορέας.
Αλλά η Φώφη δεν έχει καμία εξουσιοδότηση γι’ αυτό από τη βάση που την εξέλεξε. Και η ίδια βάση δεν θα το επιτρέψει στο συνέδριο- που αναβάλλεται για μετά τις εθνικές εκλογές. Στο δίλημμα Λαλιώτη “αυτοδιάλυσή ή επανίδρυση” θα επιλέξει καταφανώς το δεύτερο.
Αν επικρατήσει ο δήμαρχος Καμίνης- υπέρ του οποίου θα δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα το “σύστημα”, ο σημιτισμός, και η… ΝΔ, η Γεννηματά θα έχει κάθε λόγο να παραμείνει το ΠΑΣΟΚ ως έχει. Τα ίδια ισχύουν αν επικρατήσει κάποιος από τους τρεις άλλους τρεις πραγματικούς διεκδικητές: Στ. Θεοδωράκης, Ν. Ανδρουλάκης, Γ. Ραγκούσης.
Άλλωστε ούτε ο Γ. Παπανδρέου θα διαλύσει την αίρεση της οποίας ηγείται. Ο σκοπός του είναι να βγει βουλευτής με τον .. “φορέα” – αν βρεθεί εκλογική περιφέρεια να τον δεχθεί, αφού όπου πάει θα ιδιοποιηθεί την έδρα που θα κερδίσει άλλος και -μαζί με όσους δικούς του καταφέρουν το ίδιο- να αποσχισθεί. Η συνεργασία των γόνων έχει ημερομηνία λήξης. Οι άλλοι όμως κορόιδα θα είναι;
Ένας ακόμη λόγος για να εξανεμισθεί αυτό που πάει να γίνει μπορεί να προέλθει από τον … Τσίπρα. Αν φέρει εκ νέου την απλή αναλογική θα τους σκορπίσει στα εξ ων συνετέθησαν. Περνάει χωρίς της Χρυσή Αυγή. Αν δεν την δεχθεί ο “φορέας” οι κομπασμοί “πάμε για 15%” και “θα παίξουμε πρωταγωνιστικό ρόλο” θα γίνουν ανέκδοτα.
Δεν γίνεται να διεκδικείς ρόλο στην επόμενη Βουλή, προβάλλοντας ότι θα βγεις ενισχυμένος στην κάλπη και να χαρίζεις 35 έδρες στη ΝΔ. Ή ακόμη και τον … ΣΥΡΙΖΑ υπό κάποιες προϋποθέσεις… Συνεπώς, ακόμη και αν γίνουν εκλογές στις 5 Νοεμβρίου, “νέος φορέας” θα αποδειχθεί εγχείρημα που θα καταπιεί τον εαυτό του.
Υπάρχει άλλωστε κι ένας βαθύτερος λόγος: η συνταγή είναι λάθος και τα υλικά ασύμβατα. Για να υπάρξει κόμμα, πρέπει να υπάρχει μια προσωπικότητα με ιμπέριουμ έναντι των άλλων και αυτό δεν υφίσταται- ο Βενιζέλος που είχε αυτά προσόντα, έκανε ένα ακόμη λάθος και απέχει.
Πρέπει επίσης να υπάρχει ιδεολογική σύμπλευση και όσοι μετέχουν σήμερα στο εγχείρημα δεν θα συμφωνήσουν ούτε καν στο όνομα και τα σύμβολα. Όπως πρέπει να υπάρχει και συναντίληψη στους πολιτικούς χειρισμούς. Από τώρα -και χωρίς να έχουν μπορεί σε τέτοια συζήτηση -φαίνεται το χάος που τους χωρίζει .
Πάνω από όλα ένα νέο κόμμα χρειάζεται νέες ιδέες, νέα αντίληψη των πραγμάτων, νέα πρόσωπα. Εδώ δεν υπάρχει τίποτε από όλα αυτά. Πρόκειται για απόπειρα συγκόλλησης παραγόντων, που δεν εκπροσωπούν τίποτε στις περισσότερες περιπτώσεις. Μόνο το ΠΑΣΟΚ είναι υπαρκτό κόμμα και οι άλλοι προσπαθούν να φάνε από τις σάρκες του.
Όταν το μοντέλο είναι στραβό, το κατασκεύασμα θα καταρρεύσει. Ειδικά αν αρχίσει να φαίνεται ότι πρόκειται για κόμμα μιας χρήσης, ή το πολύ και μιας δεύτερης: να κόψει ό,τι μπορεί από τον Τσίπρα προεκλογικά και να βάλει πλάτη για την πρωθυπουργία Μητσοτάκη μετεκλογικά.
Γι’ αυτό οι εμπνευστές δεν θέλουν να υπάρχει το ΠΑΣΟΚ με το όνομα, τα σύμβολα και την ιδεολογία του. Όλα όσα ακούγονται από τους διεκδικητές, όταν δεν είναι άλλα από αυτά που έχουν κατά νου, είναι παλάτια στην άμμο.
Επιχειρείται να δημιουργηθεί ένα πολιτικό υποκείμενο χωρίς στοιχειώδεις προϋποθέσεις. Υπάρχουν απλώς προσωπικές φιλοδοξίες, με στοιχεία ματαιότητες σε πολλές περιπτώσεις.
Ό,τι υπάρχει σήμερα σ’ αυτόν το χώρο είναι το ΠΑΣΟΚ και αυτό δεν υπάρχει ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής προσωπικότητας που ελκύει, αλλά αποκλειστικά χάρη στην επιμονή απλών ανθρώπων να μην εγκαταλείψουν το κόμμα τους. Το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και ας τους εγκατέλειψε αυτό. Αυτοί οι άνθρωποι έμειναν στο ΠΑΣΟΚ γιατί ήταν ΠΑΣΟΚ. Όταν θα αρχίσει να δύει ο ήλιος -ήδη έγινε συνιστώσα- το παιχνίδι θα τελειώσει άδοξα.
