Νήπια με βαριές υπογραφές

Του Τάσου Παππά

Διάβασα το προεκλογικό κείμενο που υπογράφουν 64 πολίτες από διάφορους χώρους (οικονομία, ιστορία, τέχνη, επιχειρήσεις). Ορισμένοι είναι γνωστοί και με πλούσιες επιδόσεις στην περιοχή όπου κινούνται. Οφείλουμε λοιπόν να δώσουμε σημασία. Εχω όμως δύο απορίες.

Πρώτη απορία: Στις προεκλογικές περιόδους συνήθως τα κείμενα που κυκλοφορούν με διάσημες υπογραφές μάς καλούν να ψηφίσουμε κάποιο κόμμα συγκεκριμένα. Οι 64 προτρέπουν τους πολίτες να αποδοκιμάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί ευθύνεται για πολλά (ξέχασαν το προπατορικό αμάρτημα), χωρίς να προτείνουν ευθέως τη στήριξη άλλου κόμματος. Δεν το κάνουν ευθέως, το κάνουν όμως υπογείως. Λίγο να έχεις παρακολουθήσει τη δημόσια συζήτηση θα διαπιστώσεις ότι οι 64 δεν μπορούν να κρύψουν την επιθυμία τους να κερδίσει τις εκλογές η Δεξιά.

Επισημαίνουν ότι οι Ελληνες αξίζουμε μια καλύτερη Ελλάδα, η χώρα έχει ανάγκη από πολιτική αλλαγή και πρέπει να γυρίσει σελίδα. Αυτά λέει τρεις φορές την ημέρα ο αρχηγός της Ν.Δ. Συνεπώς είναι εύκολο να βρεις τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Αναρωτιέμαι όμως γιατί δεν λένε καθαρά και ξάστερα «δαγκωτό στον Μητσοτάκη»; Ντρέπονται; Δεν το νομίζω. Δεν τους το επιτρέπει το επίπεδό τους; Ισως.

Μήπως θέλουν να ψαρέψουν στα θολά νερά και ό,τι πιάσουν, ακόμη κι αν βγάλουν από τον πάτο της λίμνης ξεχαρβαλωμένες γαλότσες; Πιθανότατα. Πάντως και να ήθελαν να κρυφτούν δεν τους άφησε περιθώριο ο ίδιος ο εκλεκτός τους: ο πρόεδρος της Ν.Δ. στη δευτερολογία του στη Βουλή έκανε αναφορά στο κείμενο των 64 και κάλεσε μάλιστα τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να το διαβάσει μπας και ξεστραβωθεί για το τι είναι πρόοδος και τι συντήρηση (δεν το είπε έτσι καθότι ευγενής, αν και εσχάτως έχει ξεφύγει).

Δεύτερη απορία: Οι 64 είναι όλοι ενήλικες -μερικοί κουβαλάνε αρκετά χρόνια στην πλάτη τους-, άρα ξέρουν τι έχει γίνει στη χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά. Ωστόσο γράφουν σαν να γεννήθηκαν το 2015. Σαν να είναι δηλαδή μόλις τεσσάρων ετών. Μας λένε:

  • «Στη χώρα επικρατεί μια γενική παράλυση»: δεν προκύπτει ούτε από τα στοιχεία των υπηρεσιών της Ε.Ε ούτε απ’ αυτά που μεταδίδουν τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης, τα οποία στο παρελθόν δεν έλεγαν καλή κουβέντα.
  • «Η μεσαία τάξη συρρικνώνεται»: μάλλον έχουν ξεχάσει ότι αυτό ξεκίνησε με δραματικό τρόπο το 2010 και κορυφώθηκε τη διετία 2012-2014. Ιδιοτελής ανάγνωση της πραγματικότητας.
  • Για τις κυβερνητικές παρεμβάσεις ελέγχου της ελληνικής Δικαιοσύνης: ακόμη κι έτσι να είναι, πώς γίνεται να μη θυμούνται τι συνέβαινε στη χώρα πριν από τον μοιραίο για αυτούς Ιανουάριο του 2015; Εκτός αν πιστεύουν ότι η Δικαιοσύνη ήταν ανεξάρτητη και ελεύθερη και οι κυβερνήσεις της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ ουδέποτε επιχείρησαν να την ελέγξουν, να τη χειραγωγήσουν, να την επηρεάσουν. Καλό είναι να μη λένε παραέξω τέτοιες χοντράδες, γιατί δεν έχουν όλοι κοντή μνήμη.
  • Για «χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης»: εύλογα κάποιος θα αναρωτηθεί: «Ολοι εκτός Ελλάδας βρισκόσασταν μέχρι τον Ιανουάριο του 2015;»
  • Η κυβέρνηση ασκεί ποινικές διώξεις κατά πολιτικών αντιπάλων της: διώξεις ασκεί η Δικαιοσύνη, όχι οι κυβερνήσεις. Αλλά και επί της ουσίας εναντίον ποιου πολιτικού αντιπάλου της κυβέρνησης έχει ασκηθεί ποινική δίωξη; Αν αναφέρονται στους Λοβέρδο, Σαλμά, για την ώρα δεν υπάρχουν διώξεις. Ως ύποπτοι έχουν κληθεί. Αν αναφέρονται στους έξι για το σκάνδαλο (ακόμη και ο κ. Μητσοτάκης για σκάνδαλο μιλάει, ελπίζω και αυτοί να έχουν την ίδια γνώμη) Novartis, δεν υπάρχει μέχρι τώρα δίωξη. Περίεργη αντίληψη για τη νομιμότητα έχουν.
  • Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί διχαστικό λόγο: προφανώς θεωρούν υψηλού επιπέδου τα επιχειρήματα: «να τος ο Τσίπρας ο σκαφάτος», «η συμμορία του Μαξίμου», «ο αρχισυμμορίτης πρωθυπουργός», «έρχονται Ειδικά Δικαστήρια για τον Τσίπρα», «να τελειώνουμε με αυτούς όχι μόνο γι’ αυτά που κάνουν, αλλά και γι’ αυτά που σκέφτονται».

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών