Του Στέλιου Κούλογλου
Τον Σεπτέμβριο του 2020, δύο πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, ο Αμίρ Ζαχίρι και ο Ακίφ Ρασούλι, καταδικάστηκαν από το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Βορείου Αιγαίου σε 50 χρόνια φυλακή ο καθένας, ως διακινητές.
Μοναδικός μάρτυρας κατηγορίας ήταν ένας λιμενικός, που δεν παρευρέθηκε στη δίκη. Αναγνώστηκε μια κατάθεση του, στην οποία τους κατηγορούσε μόνο για πρόκληση ναυαγίου και όχι για διακίνηση. Μετά από 2 λεπτά απολογίας ο καθένας, έφαγαν από 50 χρόνια για διακίνηση! Καταδικάστηκαν δηλαδή χωρίς να υπάρχει το παραμικρό στοιχείο, κατηγορία ή μαρτυρία σε βάρος τους.
Το δικαστήριο δεν έλαβε καν υπόψιν του, ότι ο Αμίρ είχε πάρει μαζί του στη βάρκα την έγκυο γυναίκα του και την πεντάχρονη κόρη του.Γιατί έτσι κάνουν οι νοικοκύρηδες διακινητές: παίρνουν το βράδυ στη βάρκα, κόντρα στο σκοτάδι, τα κύματα και τα pushbacks, βόλτα την οικογένεια!
Φυσικά η έφεση τους δεν είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα. Κλείστηκαν στις φυλακές της Χίου όπου τους συνάντησα, στο πλαίσιο μιας επίσκεψης σε έναν άλλο Σομαλό πρόσφυγα, τον Μοχαμάντ, που έσωσε 31 ανθρώπους αλλά καταδικάστηκε σε 142 χρόνια φυλακή.
Μετά από ενάμιση χρόνο, η έφεση των δύο Αφγανών ήταν να ξεκινήσει φέτος τον Μάρτιο στη Μυτιλήνη. Το δικαστήριο έπαιζε καθυστέρηση, προφανώς γιατί δεν υπήρχαν στοιχεία σε βάρος τους. Αλλά αν τους αθώωνε, θα έβγαινε στην επιφάνεια η αβάσιμη πρωτόδικη απόφαση.
Από αναβολή σε αναβολή, τελικώς η δίκη πήγε τον Απρίλιο. Με την έναρξη της διαδικασίας, ο εισαγγελέας πρότεινε να αναβληθεί η δίκη γιατί δεν υπήρχαν στοιχεία σε βάρος των κατηγορουμένων και έπρεπε να καταθέσει ο Λιμενικός. Που δεν είχε καταθέσει στην προηγούμενη δίκη, χωρίς αυτό να εμποδίσει τις βαριές ποινές. Και σε κάθε περίπτωση, που δεν είχε μαρτυρήσει για το αδίκημα της διακίνησης, για το οποίο εκδικαζόταν η έφεση.
Το Δικαστήριο δέχθηκε ομόφωνα να αναβληθεί η δίκη για τον Δεκέμβριο του 2022. Ύστερα οι συνήγοροι υπεράσπισης ζήτησαν, με δεδομένη την παραδοχή της απουσίας επιβαρυντικών στοιχείων και την καλή τους διαγωγή, να απελευθερωθούν οι δύο με περιοριστικούς όρους. Είπαν ότι η οικογένεια του Αμίρ, που ήταν στο δικαστήριο- ο άτυχος Αφγανός αγκάλιασε για πρώτη φορά τον δίχρονο γιο του φορώντας χειροπέδες- έμενε σε καταυλισμό προσφύγων όπου θα μπορούσε να φιλοξενηθεί και ο ίδιος.
H εκπρόσωπος μιας ΜΚΟ δήλωσε ότι είχε βρεθεί κατάλυμα για τον δεύτερο κατηγορούμενο και αναλάμβανε να τον συνοδεύει στο αστυνομικό τμήμα. Η πρόταση απορρίφθηκε και μέσα σε κλάματα και σε κραυγές απόγνωσης, οι δύο ισοβίτες που κανένας δεν είχε κατηγορήσει, γύρισαν στα μπουντρούμια τους. Φαντάζομαι ότι κάπως έτσι θα γινόταν στα σκλαβοπάζαρα με τους Μαύρους. ‘Η στον Μεσαίωνα με τις μάγισσες.
Τρεις μήνες μετά, ο Δημήτρης Λιγνάδης βρέθηκε ένοχος χωρίς ελαφρυντικά και καταδικάστηκε σε 12 χρόνια κάθειρξη, για βιασμό δύο ανηλίκων. Το Δικαστήριο αποφάσισε να δοθεί αναστολή στην εκτέλεση της ποινής, μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό, στο Εφετείο.
ΑΠΟ ΤΟ TVXS