Του Ιωάννη Δαμίγου
Λίγο πολύ κατά καιρούς, όλοι μας έχουμε πέσει θύματα κάποιας περιπέτειας, κάποιας βλάβης είτε στην παροχή κινητής τηλεφωνίας σπάνια, είτε στην παροχή internet που οι βλάβες είναι συχνές και επαναλαμβανόμενες. Η ταλαιπωρία αποκατάστασης της βλάβης ξεκινά από το απαρχαιωμένο αυτόματο σύστημα υποδοχής αιτούμενου βλάβης, που προοιωνίζει την δυσκολία στην συνέχεια της επικοινωνίας.
Η αναμονή της σύνδεσης με τεχνικό, που προσφέρει κατ’ αρχάς τις βασικές πληροφορίες, την επανεκκίνηση του router, την πίεση με οδοντογλυφίδα (!) ή καρφίτσας στην μικρή οπή και άλλες ενέργειες, σε μετατρέπουν από ανάγκη σε υπάλληλο της εταιρείας, όχι μόνο χωρίς αμοιβή, αλλά χρεωμένο και με βλάβη!
Η επόμενη ατάκα είναι πως θα γίνει η ενημέρωση της βλάβης σας στην υπηρεσία και θα ενημερωθείτε προσωπικά από τον υπεύθυνο που έχει αναλάβει τις ενέργειες της βλάβης σε μια μακρινή ημερομηνία ασφαλείας για τον πάροχο. Πριν προβάλεις τις απαιτήσεις σου, σε υποχρεώνουν σε αναμονή αντοχής και υπομονής, γιατί έτσι μπορούν! Αγνοώντας τις υποχρεώσεις απέναντι στον καλοπληρωτή πελάτη, με το έτσι θέλω!
Οι παρανομίες πολλές και εξόφθαλμες πολλές φορές, που φθάνουν θρασύτατα μέχρι και την “αλλαγή” του σταθερού αριθμού τηλεφώνου, ανακαλύπτοντας ο ανυποψίαστος πελάτης, πως έχει έναν άγνωστο αριθμό, ίσως κάποιου άλλου άτυχου! Εκεί πρέπει να αποδείξει κανείς πως δεν είναι ελέφαντας, εν μέσω εκνευριστικών κλήσεων στις βλάβες, με την ίδια απάντηση, πως κάποιος υπεύθυνος έχει αναλάβει την βλάβη κλπ κλπ, από την αρχή! Οι αιτίες πάρα πολλές, μα η κυριότερη είναι η έλλειψη γνώσης και διαχείρισης της σύγχρονης τεχνολογίας, με ευθύνη των ίδιων των παρόχων.
Η αντιμετώπιση περιορίζεται στην κατανόηση και στο ότι θα πράξουν τα δέοντα, χωρίς να απουσιάζουν και οι αυθάδειες ή η άρνηση στην απαίτηση να μιλήσει ο παθών με κάποιον υπεύθυνο αναζητώντας έγκυρη και έγκαιρη απάντηση! Όλα αυτά κάτω από την “αιγίδα” της ασυλίας, που τους προσφέρει το κράτος, αλλοίμονο. Το να κινηθείς δικαστικά εναντίων τους, απαιτεί ένα αξιόλογο ποσό και μια μακροχρόνια διαδικασία, που πολλοί δεν διαθέτουν και υπομένουν έτσι, καρτερικά την αποκατάσταση της βλάβης, όποτε.
Αυτό φυσικά το γνωρίζουν και το εκμεταλλεύονται καταχρηστικά οι εταιρείες, παραμένοντας στο απυρόβλητο της ασυδοσίας. Πρόσφατο παράδειγμα πολιτικής προστασίας και κάλυψης η συνεννόηση με τον εισαγγελέα, για τον έλεγχο της ΑΔΑΕ! Δεν υπάρχει φορέας που να μπορεί να βάλει κάποιο φρένο σε αυτόν τον αυταρχικό τρόπο συμπεριφοράς αυτών των εταιρειών, που δεν σέβονται το κοινό, που τους πληρώνει πανάκριβα τις παροχές με συνεχείς βλάβες και τους υποβάλλει σε ταλαιπωρίες.
Εκτός όταν κάποιος προκληθεί υπέρμετρα και εκνευρισθεί, προσφεύγοντας στην δικαιοσύνη, απαιτώντας και διεκδικώντας τα δικαιώματά του, διαθέτοντας το ποσό και την υπομονή, μέχρι την δικαίωσή του. Κάπως, κάποιοι, έστω και μειοψηφία, πρέπει να εναντιωθούν σε ό, τι παράνομο και καταχρηστικό επιβάλλεται, από ένα καθεστώς που αποθρασύνει τους συνεταίρους του, σε αυταρχική ασυδοσία μονοπωλίων.