Της Νικόλ Λειβαδάρη
Η ΝΔ υποστηρίζει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας αποκλειστικά και μόνον από την Βουλή, και δη χωρίς ενισχυμένη πλειοψηφία, μόνον με 151 ψήφους στην τρίτη ψηφοφορία. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ κινείται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση: Θέλει 6 διαδοχικές ψηφοφορίες στην Βουλή κι εάν δεν επιτευχθεί πλειοψηφία 180 ψήφων, προβλέπει απ’ ευθείας εκλογή του Προέδρου από τον λαό.
Οι δύο θέσεις απέχουν … πολιτικά έτη φωτός. Η ΝΔ προτείνει, ουσιαστικά, Πρόεδρο ορισμένο και ελεγχόμενο από την εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει Πρόεδρο που είτε θα εκφράζει ευρείες κοινοβουλευτικές συναινέσεις είτε θα διαθέτει την απ’ ευθείας λαϊκή εντολή. Η ΝΔ όμως στηρίζει στην πρώτη φάση της συνταγματικής αναθεώρησης την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ – κοινώς, υπερψηφίζει μία πρόταση με την οποία διαφωνεί κάθετα. Το κάνει απλώς και μόνον για να πάρει το συνταγματικό «διαβατήριο» αλλαγής του άρθρου 32 για την προεδρική εκλογή και, εάν και εφόσον, γίνει κυβέρνηση να την κόψει και να την ράψει στα δικά της μέτρα, ήτοι στην εκλογή Προέδρου με τις 151 ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Εν ολίγοις, κάνει ρελάνς τακτικής για να αποκλείσει το σενάριο της «δεξιάς κυβερνητικής παρένθεσης».
Η πρόταση είναι πατρότητας Ευάγγελου Βενιζέλου. Και είναι αντίστοιχου κομματικού τακτικισμού, με εκείνη που εισηγείτο να μην ψηφίζει το ΚΙΝΑΛ ακόμη και τα νομοσχέδια με τα οποία συμφωνεί, διότι τα έφερνε στην Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο τακτικισμός του ΚΙΝΑΛ και της ΝΔ όμως έχει ηθική και πολιτική βάση, ενδεχομένως και θεσμικό… μεγαλείο, διότι προσβλέπει στον κορυφαίο εθνικό στόχο – την στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, ο πιθανός τακτικισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι φαινόμενο πολιτικής απονομιμοποίησης και παρακμής. Τούτο τουλάχιστον προκύπτει από την, συνταγματική και πολιτική, ανάλυση του ίδιου του Ευάγγελου Βενιζέλου χθες το βράδυ στον Σκάι. «Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να ελέγξει θεσμικούς μηχανισμούς με τρόπο που δεν είναι νομιμοποιημένος» είπε, αναφερόμενος στην θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι η παρούσα Βουλή μπορεί να δεσμεύσει την επόμενη ως προς την κατεύθυνση των υπό αναθεώρηση διατάξεων.
«Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ», πρόσθεσε, «σημαίνει ότι η παλαιά Βουλή μπορεί να δεσμεύσει τη νέα Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές με νωπή λαϊκή εντολή». Για να φθάσει αμέσως μετά – για μια ακόμη φορά – στο δια ταύτα της «στρατηγικής ήττας»: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή», εξήγησε, «θα μπορεί να μπλοκάρει την διαδικασία και να καθοδηγεί την μοίρα του τόπου ακόμη κι αν υποστεί στις εκλογές στρατηγική ήττα». Δεν είπε όμως από πού αντλεί πολιτική νομιμοποίηση η πρόθεση της ΝΔ να δεσμεύσει την επόμενη Βουλή, εργαλειοποιώντας μια συνταγματική πρόταση με την οποία διαφωνεί πλήρως. Δεν είπε ακόμη, πόθεν προκύπτει ηθικό και πολιτικό δικαίωμα για το ΚΙΝΑΛ να χρησιμοποιεί το γράμμα και τον τύπο του συντάγματος για να κατοχυρώσει ρόλο ρυθμιστή στην επόμενη Βουλή, άνευ νωπής λαϊκής εντολής.
Και δεν είπε επίσης, επί της ουσίας, τίποτα για τις ευθείες βολές του πρωθυπουργού από το βήμα της Βουλής ότι υπάρχει συμφωνία Κυριάκου Μητσοτάκη και Φώφης Γεννηματά για την προώθηση στελέχους του ΚΙΝΑΛ στην Προεδρία της Δημοκρατίας – στελέχους που, κατά τις πληροφορίες, μπορεί να είναι και ο ίδιος ο Ευάγγελος Βενιζέλος. «Εδώ», είπε, «δεν κάνουμε συζήτηση περί προσώπων αλλά για τους θεσμούς, το σύνταγμα και το μέλλον». Προφανώς, πρόκειται για τους ίδιους θεσμούς που μεγάλη μερίδα του κοινοβουλευτικού προσωπικού χρησιμοποιεί εξώφθαλμα τελευταίες μέρες για να κερδίσει πόντους και θέσεις στο πολιτικό παιχνίδι. Και, εξίσου προφανώς, όχι επειδή αγωνιά για τον εκσυγχρονισμό του συντάγματος…
ΑΠΟ ΤΟ TVXS