Του Ραγκίπ Ντουράν
Κατόπιν της ήττας στις εκλογές τόσο της 31ης Μαρτίου όσο και της 23ης Ιουνίου, το κόμμα του Ερντογάν είναι σε ελεύθερη πτώση, όπως καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Συγκεντρώνει μόνο 27%, σύμφωνα με μια έρευνα της PIAR-Gallup που δημοσιεύθηκε στα μέσα Ιουλίου. Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό του ΑΚΡ και του Ερντογάν των τελευταίων δέκα ετών. Στο παρελθόν το ποσοστό αυτό έφτανε μέχρι και το 52%.
Οι αναλυτές στην Άγκυρα εξηγούν ότι αυτό το φαινόμενο έχει πολλές αιτίες. Η 17χρονη παραμονή του Ερντογάν στην εξουσία τον αποδυνάμωσε. Πλέον έχει χάσει το πάνω χέρι, δεν μπορεί να προτείνει νέα σχέδια και προγράμματα για τους πολίες, είναι κουρασμένος πολιτικά. Ο ίδιος ήταν εξάλλου που παραδέχθηκε ότι το κυβερνών κόμμα έχει «σκουριάσει».
Παράλληλα, η παρουσία τουλάχιστον 3,5 εκατομμυρίων Σύριων, που εγκατέλειψαν την χώρα τους εξαιτίας του πολέμου, αρχίζουν να προκαλούν ένα πραγματικό πρόβλημα. Ο αντιαραβικός ρατσισμός είναι εμφανής με γυμνό μάτι σε όλες τις μεγάλες πόλεις, όπου η αστυνομία κάνει επιχειρήσεις στα σπίτια των μεταναστών για να τους απελάσει. Οι εθνικιστικές τουρκικές ομάδες επιτίθενται στους Σύριους, οι έμποροι τους μποϋκοτάρουν, ενώ η πλειοψηφία της αντιπολίτευσης ζητά την απέλασή τους.
Η Άγκυρα πλέον δεν έχει φίλους στην διεθνή σκηνή. Όντας σε σύγκρουση με την Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλλες, τον αραβικό κόσμο και όλους τους γείτονές του, ο Ερντογάν επιθυμεί την στήριξη του Πούτιν, κάτι που δεν συμβαίνει πάντα. Μόνο το Μπακού και η Ντόχα ήταν σύμμαχοι της Άγκυρας. Το Μπακού πρόσφατα αρνήθηκε να μειώσει την τιμή του πετρελαίου που εξάγει στην Τουρκία και η Ντόχα απέσυρε σχεδόν όλα τα κεφάλαιά της από το χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης. Η διπλωματική απομόνωση προκαλεί επιπλέον δυσκολίες στην οικονομία.
Ο πόλεμος ενάντια στους Κούρδους, που κατοικούν σε τουρκικά εδάφη από το 1984, ή στην Συρία και στο Ιράκ τουλάχιστον 15 χρόνια τώρα, αποσταθεροποιεί την χώρα πολιτικά, οικονομικά και ψυχολογικά. Η ένταση είναι μόνιμη.
Εξαιτίας όλων αυτών αλλά και άλλων ήσσονος σημασίας λόγων, η Τουρκία νιώθει την ανάγκη να αλλάξει. Η αντιπολίτευση ξύπνησε και προσπαθεί να στήσει ένα μέτωπο, με το οποίο οι σοσιαλδημοκράτες, οι φιλελεύθεροι, οι Κούρδοι, οι αριστεροί, ακόμη και οι δημοκράτες μουσουλμάνοι επιδιώκουν να ανατρέψουν δημοκρατικά τον Σουλτάνο του Παλατιού και να επιστρέψουν σε ένα κοινοβουλευτικό καθεστώς.
Το κόμμα του Ερντογάν βρίσκεται εν βρασμώ. Δυο νέα πολιτικά κόμματα ετοιμάζονται να παρουσιαστούν στην κοινή γνώμη. Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Αμπντουλάχ Γκιούλ και ο πρώην υπουργός Οικονομικών, κ. Αλί Μπαμπατσάν, από την μια πλευρά, και ο πρώην πρωθυπουργός, κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, από την άλλη συνεχίζουν τις προσπάθειές τους για την συγκρότηση δυο κεντροδεξιών κομμάτων. Για πρώτη φορά εδώ και 17 χρόνια, βουλευτές αλλά και υπεύθυνοι του ΑΚΡ σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, ασκούν κριτική, συχνά δημόσια, στις πολιτικές του Ερντογάν. Ο μεγάλος αρχηγός δεν είναι πια άθικτος.
Το άμεσο μέλλον δεν είναι λαμπρό για τον Ερντογάν. Για αυτό ίσως υπάρχουν φήμες στα διεθνή ΜΜΕ αλλά και στα κοινωνικά δίκτυα για την κατάσταση της υγείας του. Η έλλειψη διαφάνειας γύρω από το Προεδρικό Παλάτι εμποδίζει την επιβεβαίωση αυτών των φημών.
«Ο Θεός να φυλά τον Βασιλιά», φωνάζουν οι οπαδοί και οι αντιπολιτευόμενοι του Ερντογάν. Οι πρώτοι από λατρεία και πίστη στον Πρόεδρο, οι δεύτεροι γιατί επιθυμούν να δουν τον Ερντογάν να δικάζεται για όλα εκείνα τα παράνομα και παράτυπα που έκανε τα τελευταία 17 χρόνια.
* Ο Τούρκος δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr, τις εξελίξεις στην Τουρκία.
